Op donderdag is het hier Throwback Thursday. Dan bedenk ik een willekeurige zoekterm, en zoek aan de hand daarvan foto’s op in mijn fotoarchief.

Vandaag: Oosteeklo.

Dorp in het Meetjesland, niet het oosten van Eeklo of Oost-Eeklo maar gewoon: Oosteeklo. Waar mijn roots liggen, en waar ik in mijn jeugd vele dagen doorbracht bij mijn grootouders, en alzo herinneringen maakte. Een nostalgische blogpost.

Dorp van de varkens. En ze zijn er trots op. (Oosteeklo-dorp, mei 2015)

WP_20150502_11_07_33_Pro

Voor alle duidelijkheid: Oosteeklonaars zijn dus varkens, zoals Gentenaars Stropkes zijn en Aalstenaars Ajuinen.

Om het hoekje. Ook in dit café zijn wat van mijn roots terug te vinden.

WP_20150502_11_07_53_Pro

Stroomstraat. Waar in 1943 een bom op een tram gedropt werd, en vele doden vielen. Een trauma dat de gemeente voor altijd meedraagt.

IMG-20150621-WA0001

IMG-20150621-WA0002

Fietsen tussen de maïs. Grens Oosteeklo – Ertvelde. (augustus 2018)

20180831_120649

Of op het kruispunt Antwerpse Heirweg  – Volpenswege. (april 2019)

20190411_123437-PANO

In de Rijkestraat. Alwaar die roots stevig wortelen. Daar rechts achter de dixie de boerderij waar we melk gingen halen. Zo vers van de koe. (augustus 2018)

20180831_125251-PANO

Het huis van de roots in de Rijkestraat. Toen mijn grootouders allebei overleden waren, werd het leeggemaakt. Ik ging nog één keer mee, om herinneringen vast te leggen.

Vanuit de woonkamer. “De villa”, zoals die genoemd werd. In 2004 restaurant. Geen idee wat het nu is.

CIMG2864

De keuken. Ik heb het gevoel dat ik me er elke vierkante centimeter van herinner.

CIMG2854

De tuin. Die niet meer leek op wat hij vroeger was. Het gras achteraan (achter de struiken en de koterijen) was een grote moestuin vroeger. De eerste deur was “het kot van Mee”, de tweede deur “het kot van Pee”. Daarachter was een laatste kotje met het toilet. Buiten dus. Jaja.

CIMG2881

In “het kot van mijn Mee” stond een grote ketel (zie schouw op de koterijen) waar toen ik klein was, potten in geweckt/gesteriliseerd werden. Heel lang geleden, mijn herinneringen zijn vrij vaag. Ik herinner me wel dat ik de geweckte snijboontjes erg lekker vond, en die smaak later nooit meer teruggevonden heb.

CIMG2893

Als laatste een foto van een regenboog boven de vroegere moestuin. Kermis (augustus) 2001.

kermis200106_640

Een foto van het maken van een foto.

foto08_640

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

11 reacties

    1. Mijn moeder vindt het in ieder geval een compliment als ze haar varken noemen 😀 Zelf voel ik me niet zo aangesproken, mijn roots liggen wel daar maar ik ben geen echte Oosteeklonaar 😉

  1. die koten doen me denken aan het huis van mijn tante en oom (en ja, ook daar moest je voor de WC naar buiten). Bij mijn grootouders langs moeders kant moest je zelf erf over en was er zo’n hartje in de deur.

Zeg het eens?