Ik heb net op Netflix de hele serie, 7 seizoenen, Gilmore Girls uitgekeken. En hoe verder de reeks ging, hoe meer ik genoten heb. In het begin dacht ik dat ik vierkant uitgelachen zou worden omdat ik naar de Gilmore Girls keek, het was een beetje ouderwets en belegen. Maar na een tijd vond ik het echt wel beter en beter. En dat had verschillende redenen.
De serie is in de eerste plaats gewoon plezant. Met een humor die mij helemaal ligt. Soms een beetje cheesy, soms een beetje geschift. Af en toe gaat het er eens helemaal over en krullen mijn tenen, dat ook. Soms zijn er echt wel dingen waarbij ik denk: euh? Echt? Maar dat nemen we erbij. En je kan gewoon niet anders dan de personages graag zien.
Dat Rory graag leest, is een pluspunt natuurlijk. En voor lijstjesliefhebbers is het al helemaal in orde, want op Buzzfeed staat een lijst waarop alle 399 boeken staan waarnaar in Gilmore Girls gerefereerd wordt. Kan je eens kijken wat je daarvan allemaal al gelezen hebt, en misschien ook wat je nog wil lezen.
En dan is er nog de muziek. De muziek! Voor mij vaak een belangrijke in series. Vond ik in 13 Reasons Why bijvoorbeeld ook erg goed. Maar ook hier! Af en toe zat ik met een kamerbrede grijns als ik iets onverwachts hoorde voorbijkomen. Altijd jaren 80 en 90 muziek. En niet de meest voor de hand liggende dingen. Ik hoorde zelfs Split Enz passeren! Tunefind is trouwens erg handig om terug te vinden welke muziek er gebruikt wordt in een serie of film.
En dan is er nog die town troubadour. Het heeft godsonmogelijk lang geduurd voor ik doorhad wie dat was. Opeens zag ik op een aftiteling Grant Lee Phillips staan. En ik dacht, huh, echt? Grant Lee Phillips? Van Grant Lee Buffalo? Van Fuzzy? Een zoektochtje op IMDB leerde me dat het die Grant Lee Phillips was. En toen vond ik het gelijk allemaal nog wat leuker. En toen kwam die aflevering met een overload aan troubadours waartussen je ook Sonic Youth zag. Sonic Youth verdorie! En zo waren er nog wel andere leuke gastrolletjes. Zoals van Paul Anka. En Norman Mailer, bij wie ik ook opgezocht heb of het echt Norman Mailer was. En dat was het. De schrijver. Die ik vooral ken van dat lijntje Read Norman Mailer, or get a new tailor uit Are You Ready to Be Heartbroken van Lloyd Cole & the Commotions.
Gilmore Girls was niet een serie die ik gebingewatcht heb, maar waar ik wekenlang naar gekeken heb. Soms wat meer, soms wat minder. En ik vind het jammer dat het voorbij is.
(maar ik heb nog een film, en nog een 4-delig vervolg, moeha!)
🙂 Gilmore girls zijn tof. We zijn ooit op vakantie geweest in New England , USA en dan moest ik altijd aan het Gilmore Girls dorp denken.
Ik mis ze nog altijd, mijn geschifte Gilmore Girls en hun dorpje 🙂