Er lag al lang een mooi stofje, in mijn schuif, te wachten op een goede bestemming. Waar ik het kocht, weet ik voor een keer niet meer. Toen ik de Adelaide dress van Seamwork maakte, wist ik: dit is het. Ik maakte er eentje in maat 10. Eentje van een serie verschillende versies: het is een heerlijk zomerjurkje en ik smeet me met allerlei stofjes die ik nog liggen had. Ideaal om katoentjes te verwerken, en de eerste keer dat ik een patroon vond dat ook echt comfortabel zit. Met coupenaden achteraan, die het net dat beetje extra geven. De riem laat ik zo, die zijn mijn ding zo niet.
Een tijdje later was er iets dat het idee triggerde, ik weet niet meer wat. Ik had nog veel stof over, en zou het niet leuk zijn om er een kleedje voor Lili mee te maken. Twinning voor oma en kleindochter. Dit is geen kinderstofje, maar tegelijk vind ik het erg mooi voor een klein meisje. Ik maakte de Dromenfabriek a-lijn jurk in maat 98, gebruikte voor de voering effen grijs katoen dat ik nog liggen had, dezelfde kamsnaps op de schouders als in mijn jurkje, en twee knopen van Nannydien achteraan. Tevreden met het resultaat.
En dan moesten we samen op de foto, natuurlijk. In de tuin bij Janna en Florian, foto’s gemaakt door Janna. Het mopje had een flinke dut gedaan en had energie over, en foto’s maken resulteert vooral in erachter lopen om ze te vangen. Niet dat dat lukt. Maar er zijn toch mooie foto’s, nah!
Ik vind dit echt gewoon zo schoon, om helemaal blij van te worden!
Dankjewel 🙂