Oei. Ik krijg een zeer gevreesde aanval van jaren 80 nostalgie. Ik weet: het was toen echt niet beter. Ik was toen echt niet gelukkig. Ik wil nooit vanzeleven terug naar toen. Tiener zijn was niet mijn favoriete bezigheid. Maar toch, als ik dit zie, krijg ik een heel zware aanval. Zie eens, die jonge snoetjes, dat Robert Smith kapsel, en luister gewoon naar dat liedje. Zo mooi, zo mooi. *zucht*
