Wat heb ik toch heerlijke vriendinnen. Zo maakte er eentje onlangs een shirt uit de Knipmode, en stuurde me een foto door. Ik vond het héél mooi, en liet dat ook weten. Zal ik het patroon overtekenen voor jou? vroeg ze. Euh, ja, gráág! Nog even overlegd over de maat, en hop, het patroon werd voor me overgetekend, de uitleg wat meer aangepast aan mijn ervaringsniveau (de uitleg in de Knipmode kan soms nogal cryptisch zijn), waarna alles samen opgestuurd werd. Za-lig!
Toen moest er nog gezocht worden naar de juiste stof. Tussen de coupons van In den beer zat mooi tricot met een nogal hevig patroon, en ik twijfelde. Niet té hevig voor mij? Meneertje Mertens vond van niet, en madame In den beer vond het mooi passen bij mijn paarse collier, en ’t was toch wel echt mijn kleur. Gekocht dus. Waarna ik weer aan het twijfelen ging, en ook effen grijze tricot kocht bij Stoffen Christine.
Waarna ik een foto van beide stoffen doorstuurde naar de vriendin, die vond dat het de wilde versie moest worden. En ik toch maar voor de wilde versie ging.
Geen spijt van gehad, want oh wat werd dit mooi 🙂
De instructies van mijn vriendin zorgden ervoor dat dit een eitje was om te maken. Af en toe wel eens wat nadenkwerk, maar dat is normaal voor een eerste versie, en dat is ook goed om te hersenen wat in vorm te houden.
En voor een eerste versie ziet het er ook super uit, geen majeure fouten, geen dingen die ik achteraf pas snapte.
Met het huidige weer zal het shirt nog even in de kast blijven, maar zeg nu eens: istie mooi of istie mooi?
(de collier waarbij het stofje zo goed past komt van bij de BATjes, uiteraard!)