Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Zaterdag gaan we eens tot bij Sara en Milan voor een fix Alice. Nog zo’n klein duvelke waar je vrolijk van wordt. Plan was verder om maandag nog ergens heen te gaan tot woendag, maar Meneertje Mertens heeft geen goesting om thuis te zitten wachten, en we gaan toch zondag vertrekken. Eerst denken we dicht bij de Frans-Belgische grens en niet aan de kust, maar uiteindelijk wordt het toch Ault, aan de kust in het Somme departement.
We vertrekken rond 10u, en komen na een vlotte en zonnige rit aan in Ault om 14u30. Onderweg valt weer allerlei moois te savoureren. De herfst is nog niet overmatig aanwezig, gelukkig maar, want ik ben er nog niet aan toe.
Deze schattigaard past perfect in het landschap.
Zo’n lange rit weegt toch wel door, en voor de rest van de dag spoken we niet veel meer uit. Eigenlijk geldt dat ook voor maandag. Het enige wat we doen, is een wandelingetje maken op de camping waar de camperplaats bij hoort. Het is er rustig, eind september worden de huisjes klaargemaakt voor de winter.
Eigenlijk willen we vooral eens kijken of hier een doorsteek is naar de kust, maar die is er niet. In de verte zien we wel de vuurtoren van Ault.
Het is best wel een aangename camping, maar dit creepy mannetje kom ik toch liever niet tegen in het donker.
Daar staan wij.
Ik krijg nog een zalige foto van Papa Bear Milan met Alice in de auto, nadat hij haar heeft opgepikt in de crèche.
Dinsdag komen we er eindelijk toe om iets te doen. Een fietstochtje. Niet te ver, een gelukkig zijn we gemotoriseerd want het gaat hier ferm op en af. Maar het is hier vooral moooooooi. En we hebben geluk met het weer: zonnig en weinig wind.
Boven op de kliffen heb je een prachtig uitzicht.
En op deze magische plek staat ook een boekenruilkastje. Fantastisch!
Er liggen voornamelijk Nederlandstalige boeken in, haha!
Daarna rijden we naar beneden om iets te zoeken om te eten in het stadje. We kijken op de dijk uit op de kliffen waar we daarstraks stonden.
Veel restaurants en bistro’s zijn al gesloten voor de winter, maar we vinden een terrasje met zicht op zee. Een restaurant met een mooie naam.
En met heel erg lekker eten.
Of het lekker was, tja, cela se voit hein!
Voldaan fietsen we verder richting vuurtoren.
Wat verder is een soortement haventje waar ook de tractoren klaar staan om de scheepjes in het water te trekken.
Ault staat bekend om de prachtige oude huizen aan het water, maar die vallen nu moeilijk te fotograferen door het tegenlicht, de zon zit in de verkeerde hoek.
De vuurtoren was ook al niet het grootste succes, we vonden geen mogelijkheid om er dichter bij te geraken, en ik heb dus alleen lelijke foto’s.
Maar niet getreurd, het is een prachtig fietsritje, hoog op die kliffen fietsen met zicht op de velden en de zee, het is echt wel apart. We rijden nog naar la Plage du Bois de Cise, waar we een tijd geleden al eens toevallig stopten, in de regen, om onze boterhammetjes op te eten. Een groot contrast met hoe het er vandaag is.
Daarna gaat het terug naar de camperplaats en camper, waar schaamteloos gerust mag worden.
Woensdag rijden we terug naar huis, opnieuw nemen we de langere route via de kust, wat is het hier toch mooi. En wat zie je hier soms toch leuke autootjes. Deze Citroennekes lijken in Frankrijk erg populair te zijn.
Er zijn plekken waar ik de kust echt spectaculair vind. Prachtig. Net voor Calais rijden we de autosnelweg op, en gaat het vlot naar huis.
De rest van de week maak ik enkel “utilitaire” foto’s, zoals deze van de soepkoker, zodat ik kan inzoomen en lezen wat daar nu precies staat.
Donderdag hebben we wat afspraken, en doen we wat dingen thuis. Om vrijdag opnieuw de hort op te gaan. Meneertje Mertens heeft gereserveerd in een RCN park waar we al eerder waren, Zeewolde. Het weer is echter omgeslagen, en het ziet er niet goed uit voor de komende dagen. Ach ja. We zitten hier toch mooi in het groen om het weekend door te brengen, en we zien wel.
Zoveel mooie dingen om van te genieten. Wij kwamen vlak langs Ault op de fiets maar Cayeux en zijn er niet gestopt omdat we moe waren en nog een eind moesten.
Maar toch weer van veel moois genoten toen het nog best aardig weer was. Dat is nu wel even over.
Za-lig! Wij hopen dit op onze terugreis te doen. En dan mosseltjes eten in Wissant Chez Nicole!
Wat een heerlijke week met prachtig weer!!
Jullie hebben het getroffen met het weer. Het mocht ook wel, hè? Dat VW-busje (-: De foto’s van de kliffen is ongekend mooi. Wat een ruimte en zicht. Thuis is het ineens herfst, een beetje jammer, maar wij slaan er ons doorheen.
Aha jullie zitten daar niet ver van waar ik een paar dagen was. Leuk. En nu NL. Helaas ja, een storm… geniet dus binnen en koers kijken.
Wat een fijn blog!!
En dat VW busje inderdaad, zo tof.
Wat een fijne week zag het er uit.
Ault is inderdaad al behoorlijke rit eh, is al voorbij de baai zelf.
maar daar deden wij vorig jaar die kliffenwandeling die echt niet van de poes was, maar zalig.
Ja, ’t is een ferm eind.
Het is er prachtig, zeker op de kliffen, maar het is er echt wel pittig om te wandelen en te fietsen 🙂