Zaterdag 12 juli
We zijn vroeg wakker, zodat ik bij het veld aan de overkant de zonsopgang kan fotograferen.
We hebben gisteren al veel opgeruimd, zodat we verder vandaag niet veel meer moeten doen voor ons vertrek. We hebben veel op de planning staan. Om 7u45 hebben we geloosd en ons vuilnis gedeponeerd, en vertrekken we naar Montluçon. Hier en daar zie je nog een gemeente waarvan het plaatsnaambord omgekeerd hangt.
Eerste halte: de Decathlon aldaar. Meneertje Mertens heeft nieuwe sandalen nodig, het kwam er niet van om er nog te kopen voor ons vertrek. En gisteren begaf de fietshoes van onze fietsen achteraan op de camper het. Misschien hebben ze in de Decathlon wel een vervanger. Ah ja en Meneertje Mertens vergat ook de fietspomp, oeps. Een zeil voor de fietsen vinden we niet, de rest wel.
Daarna naar de andere kant van het stadje naar de Intermarché aldaar. Denk ik. We zien een benzinestation en een carwash, Meneertje Mertens tankt en wast de camper.
Geen winkel te bekennen edoch. Bij de Decathlon zagen we een Carrefour, we zullen dan maar naar daar terugrijden. Net na ons vertrek zien we dat er toch een grote Intermarché is, we rijden de parking op maar die staat al afgeladen vol, dus keren we toch maar terug naar de Carrefour, en doen daar onze boodschappen. Zodat we weer een dag of vier voort kunnen. Vroeger dan we verwachtten (11u30) zijn we klaar met alles, en zetten we koers richting Mont Doré. Montluçon is niet groot (beetje vergelijkbaar met Deinze, denk ik), en in no time rijden we weer door de velden.
We genieten van het mooie, licht golvende landschap. Het is al snel tijd voor de eerste berg. Kunnen we een beetje oefenen voor we later naar de Pyreneeën trekken.
Vooruit met die geit!
En dan ineens is daar het typische vulkanische landschap, met de donkere bergen.
We zien de Puy de Dôme, die is makkelijk te herkennen.
We stoppen ergens op een parking in de schaduw om onze lunch te verorberen. Na een rustpauze gaat het verder richting parcours van de Tourrit van maandag. Clermont-Ferrand laten we links liggen, we hebben weinig zin in stadse drukte. We vinden het parcours vlot, maar het loopt al snel in het honderd als er in Perpezat een vide grenier blijkt te zijn, en we er niet door het centrum kunnen. Volgt wat sukkelen dat we ons wellicht nog een tijdje gaan herinneren. Filmpjes? Filmpjes.
Filmpje 1: de vide grenier en de start van het gesukkel.
Filmpje 2: smalle baantjes, en rond 1:50 worden we bijna frontaal aangereden door een tractor. Meneertje Mertens zei eerder: hier reden volgens mij in geen honderd jaar nog auto’s. Alleen tractors, antwoordde ik. Het werd inderdaad duidelijk dat de boeren op hun tractor hier geen tegenliggers verwachten.
Waarna we ons nog eens compleet klemrijden in het stadje. Met goede chauffeur Meneertje Mertens geraken we ook weer weg.
Uiteindelijk vinden we verder een plek om weer het parcours op te rijden, en kunnen we probleemloos verder.
Eigenlijk is het niet erg dat we wat rondreden, want we waren te vroeg voor onze reservatie op een camperplaats in Murol. Uiteindelijk moeten we daar nog een half uurtje wachten voor we er binnen kunnen. We zouden eerder binnen kunnen, maar dan hebben we nog eens 6 euro extra aan onze broek. Want: we zijn niet van plan hier te blijven, oeps. Ik had deze camperplaats 2 dagen eerder gereserveerd, maar blijkt dat er al zoveel volk op het parcours staat, dat we het beter oordelen om ook nu al op het parcours te gaan staan. Het is maandag dan ook Franse feestdag, en dan is het altijd extra druk. Water bijvullen, en we zijn weer weg. Tweede deel van het parcours dat ik uitstippelde, het is hier iets minder druk maar er zijn ook weinig plaatsjes naar onze zin. Ik ben wel blij dat we deze uitgebreide zijstap aan onze route toevoegden, want het is hier even mooi als ik verwachtte.
Uiteindelijk zetten we ons bij een andere camper in de afzink van een berg. Een rustig plaatsje in een zijstraat, waar we het hele circus van ver naar beneden zullen zien komen. Het is sowieso ook belangrijk voor ons dat we die twee dagen ergens staan waar het rustig is. En dat is het hier. Een prachtig uitzicht krijgen we er gratis bovenop.
Het duurt even voor we een plaatsje gevonden hebben dat niet té scheef is.
Meneertje Mertens legt de kussens en blaast ze op, en we staan wel redelijk recht. Wat is het hier prachtig!
We rusten wat (we zijn beiden nog niet echt “in onzen haak”), eten brood met kaas en kruipen in onze nest. Ik wacht nog op de zonsondergang, die bewolkt is en dus niet echt speciaal. Iets waar we niet op wachten arriveert wel: een hele kudde koeien die in de wei naast ons geduwd wordt. OK dan. Met loeien en bellen.
De vliegen waren al aanwezig, dat zal er nu niet op gebeterd zijn, en ik heb nog minder zin om naar buiten te gaan, haha. Wat later vrees ik nog even dat de boer terug is met een wagen mest, maar oef, het blijkt water te zijn voor de koeien. En dan wordt de lucht toch nog mooi.
Zondag 13 juli
De boer heeft een hard leven: rond 6u komt hij de koeien alweer ophalen. Ze verdwijnen vrij geruisloos in de richting vanwaar ze kwamen.
Ik had een heel slechte nacht met veel hoesten en keelpijn en liggen draaien en keren, en ik heb niet veel zin om buiten te gaan voor de zonsopgang, die ook minder mooi is dan verhoopt. Niet dat dat erg is hoor, het is wat het is en daar heb ik niet veel moeite mee.
Foto door Meneertje Mertens. De enige foto die ik maak vandaag, is van de uurtabel van de rit van morgen (we staan tussen le Rocher de l’Aigle en La Palfichade).
Een kop koffie, een yoghurtje en een paracetamol, en dan maar hopen dat ik me snel beter ga voelen. Wat eigenlijk niet gebeurt: ik ben gewoonweg ziek. Ik heb keelpijn, snotter erop los en hoest me de longen uit het lijf.
Al een geluk dat we vandaag niets moeten. We kunnen een ganse dag TV kijken op de laptop, veel slapen, en op tijd en stond een paracetamol nemen. In de namiddag kijken we naar de koers, en haak ik een beetje. ‘s Avonds eten we een pizza.
Er komt een klein beetje volk bij ons in de straat staan, wat verder komt er een campervan bij, en achter ons komt een auto type C8 staan. De koeien worden deze nacht niet uitgelaten, en de zonsondergang zie ik niet wegens al in dromenland. En meer valt er echt niet te vertellen over deze dag. Oh ja, dat we hier wel mooi staan, in het berglandschap. Dat wel.
Prachtige landschappen, maar wat jammer dat je ziek bent. Het doet me aan corona denken.
Van harte beterschap ❤️🩹
Zon in de Auvergne, zoveel geluk hebben wij nooit gehad. Voor mij sowieso een deprimerende streek.
Ik hoop dat je snel weer beter bent.
Oh, jammer. In de stralende zon vonden wij het er heel mooi. Kan me wel voorstellen dat het er in slecht weer deprimerend uitziet.
Elke dag een beetje beter, het sleept lang aan. Ik wens jou ook veel beterschap toe.
We hebben een keer of drie een tussenstop gemaakt in de buurt van Puy-de-Dôme en altijd grijs en regen. Maurice heeft daar toen een keer varkenspoten (pieds de cochon) gegeten, dat zal ik nooit vergeten. Dat je zo’n stomme dingen onthoudt hé.
Het landschap in de rit van vandaag vond ik trouwens schitterend.
Hahaha ja die details, die bijblijven 🙂 Vond hij die varkenspoten eigenlijk lekker?
Hij vindt alles lekker. Dat zag er dus echt uit als varkenspoten hé, en het was heel gelatineus. Brrrr.
Hahahaha!
Heel vervelend dat je ziek bent, doe rustig aan , je hebt tenslotte vakantie.
Klopt helemaal. We proberen zoveel mogelijk rust in te bouwen. Lukt niet altijd, maar nu in ieder geval wel weer.
Prachtige landschappen! Ai, het klinkt als Covid, zulke symptomen in de zomer. Verzorg jullie!
We dachten eerst van niet (covid), maar nu denken we het eigenlijk wel. Vooral bij Meneertje Mertens klopt het helemaal. Minder proeven/ruiken, weinig eetlust… het zou dus goed kunnen. We proberen het zo rustig mogelijk te doen.
Prachtige foto’s van schitterende landschappen. Bij het zien voelde ik een hunkering (hahaha) van: oh ja, Frankrijk. Jullie zijn allebei niet lekker. Ziek zelfs. Heel naar. Hopelijk is het iets onschuldigs als in: over 2 dagen is het over. Sterkte!
We vermoeden ondertussen dat het covid was. We zijn gelukkig alletwee al veel beter, maar nog niet helemaal.
Ziek zijn in je verlof, ongezellig. Prachtige landschappen!
Het is echt niet tof, en de vermoeidheid blijft maar aanslepen, net als de hoest. We staan nu een paar dagen op de Tourmalet, en we hopen dat het betert met genoeg rusten.
Dat hoop ik echt wel voor jullie want fijn is het absoluut niet. ♥️
klein…zoals Deinze zegt ze dan.
De oppervlakte van Deinze is maar 30 km2 kleiner dan Gent eh, als 2e grootste gemeente van Oost-Vlaanderen ;).
je stond er wel heel schoon ginder