Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Het weekend brengen we door in Stekene. Koers kijken en breien, de enige foto van zaterdag.
Zondag ga ik een eindje fietsen. Stekene, Sint-Gillis-Waas, Sinaai.
Veel mooie paden langs waterlopen, veel groen.
Efkes bidden en een dreupel drinken om een stuk kassei met een smal streepje beton ernaast aan te vangen. Dat moet helpen om recht te rijden, toch?
Zalig fietspad.
Mooie uitzichten.
Nog zo’n zalig pad.
Daar staan wij.
In de namiddag vertrekken we terug naar huis. Dinsdag fiets ik eens tot bij mijn ma en Herman in Wondelgem. Overal in de omgeving zie je de werken voor de aanleg van een pijpleiding, ook aan de Lieve. (pijpleiding Zeebrugge – Lievegem)
Fietsen vlakbij de R4 en de windmolens.
Dat het bij ons aan de Lieve toch ook mooi is.
Ik passeer ook nog eens langs “mijn boom”, weet je nog? Hij ziet er elk jaar wat zieliger uit, jammer genoeg.
Thuis: het werkje dat Otto maakte voor de grootouderdag, en de tulp die ik kreeg van Leslie past er goed bij, haha.
Woensdag heb ik mijn jaarlijkse voorjaarsafspraken in het ziekenhuis (het is eigenlijk al zomer, long story, don’t ask). Ik maak van de gelegenheid gebruik om nog eens af te spreken met medeblogster Josie. We houden het vooral bij terrasje zitten, want het is warm en ik heb nog wel wat te doen daarna, ik wil niet al helemaal op zijn tegen de middag. We lunchen bij Haddok, lekker. Het was gezellig, we hadden heel wat om over te praten.
Dit blijft toch één van mijn favoriete buurten van Gent.
Daarna ga ik een uurtje zetelhangen in de Fotoschuur. De meisjes knutselen samen, Otto slaapt, mama werkt.
Op naar het ziekenhuis dan. De mammografie, op zich al pijnlijk, blijft maar duren en de pijnlijkste kant moet twee keer op de foto. Lang wachten op de echo, gelukkig is het een aangename dokter die al meteen laat weten dat mammo en nu ook echo er goed uitzien. Ik slaag erin om te laat te zijn voor de afspraak bij de gynaecologe, maar het is mijn schuld niet. En zij slaagt erin voor het eerst sedert heeeeeeeeel lang weinig vertraging te hebben (meestal zit ik daar een uur tot anderhalf uur te wachten), dus het werd allemaal wat chaotisch. Maar: ik ben weer goedgekeurd voor een half jaar. Hoera!
Thuis wacht me als beloning een leuk pak op.
Donderdag ga ik een eindje fietsen, onder andere door het Leen.
En langs de jachthaven van Eeklo.
Vrijdagochtend ga ik mijn treintje fotograferen. Er valt altijd wel iets moois te zien tijdens een zonsopgang. (zie ook omslagfoto)
In de namiddag maken we ons klaar en rijden we terug naar Stekene. Het beviel ons daar vorig weekend heel goed achteraan op de weide, en we denken er de hitte goed te kunnen doorstaan, ondanks het gebrek aan schaduw. Het is gelijk in de koers: positionering is key. En er zijn eigenlijk echt wel weinig camperplaatsen met schaduw. Dat komt hier helemaal goed!
De omgeving van Stekene, ik ken de vele fietspaden en bossen daar op mijn 👍pje. Je weet, hier altijd welkom, jij én mijn chauffeur😉. Goed dat de onderzoekingen er terug opzitten en nog beter dat ze helemaal oké zijn.
Reactie verdween weer ….
Ze staan er op maar kijken via de browser 👍
Er zijn er weer verschillende die een eigen leven gaan leiden (lijden?). In ieder geval: ja, blij met de uitslag van de onderzoeken 🙂 Kan me voorstellen dat jij het daar goed kent. Misschien kunnen we eens samen gaan fietsen te zijner tijd (nu dient ons verlof zich stilaan aan).
Ja altijd leuk. Geniet van de Franse vakantie!
Herproberen. …
De omgeving van Stekene, ik ken de vele fietspaden en bossen daar op mijn 👍pje. Je weet, hier altijd welkom, jij én mijn chauffeur😉. Goed dat de onderzoekingen er terug opzitten en nog beter dat ze helemaal oké zijn.
Wat fijn dat de onderzoeken goed waren. Een geruststelling.
De Roomanmolen ken ik nu toevallig ook 😀. Ben er vorig jaar geweest denk ik.
Genieten bij de Fotoschuur. Wat worden ze groot.
Moet nog eens de treinfoto’s opsnorren….
Geniet 😉
Het beste nieuws is natuurlijk dat je weer goedgekeurd bent voor een half jaar. Op naar een jaar wegblijven?
Inderdaad.
Ik weet het niet Riet, november 2026 is de tiende “verjaardag” van mijn diagnose. Misschien gaat het vanaf dan wat minderen? Het wisselt wel iedere keer af: voorjaar gynaecologe, najaar oncoloog. En ondanks het feit dat het stresserend is, en extra geloop, is het tegelijk ook geruststellend. Ik kan nu in ieder geval met een gerust gevoel de zomer in.
Dan is het toch eigenlijk 1x per jaar, maar bij twee verschillende artsen.
Inderdaad. Maar het voelt wel aan als 1x per half jaar, een deel van de onderzoeken is ook hetzelfde.
Dat is weer geruststellend nieuws van de mammografie. Ik kan me voorstellen dat je toch iedere keer in spanning zit.
Prachtig om te zien hoe jullie genieten in en om de camper daar in Stekene! Ik kijk naar je foto’s met een glimlach op de mond. Stekene, dat is niet zo ver van hier, misschien een idee om daar ook eens te gaan fietsen. En De Lieve, daar reed ik donderdag nog – met de auto. Schone streken!
We gingen nog eens samen fietsen in Bellem en contreien hé. Alleen kan ik mijn fiets moeilijk zelf op de bagagedrager krijgen en/of afhalen. Wat een zwaar gevaarte… Misschien kan ik daar ergens een fiets huren?
Ja, het is iedere keer weer stressen.
Het is in Stekene verbazend mooi. Zo groen, zo aangenaam. Veel apart liggende fietspaden.
Dat fietstochtje, dat fixen we wel 🙂
@Joke: inderdaad, in de browsers staan de reacties er. En ook in mijn dashboard. Het is de Jetpack app waar iets mee is. Plan is om in augustus eens naar “mijn IT-man” (lees: oud-collega) te gaan en kijken of we dat opgelost krijgen.
Ik kan nu met een gerust hart de zomer en vakantie in 🙂
Grappig dat je de Roomanmolen ook kent 🙂
Ja, die meisjes, ze worden groot. Vooral Lili, en dan ook letterlijk, ze is een lange zwiep 🙂
Binnenkort komt er nog een treinfoto bij en dan kan je ze nog eens allemaal na elkaar bekijken.
Die eerste oude molen is zo schoon!
oh fijn dat je Josie kon ontmoeten!
maar ocharme de boom, die is echt aan ’t doodgaan eh. Wie had dat nu gedacht begin 2024.
Ja echt triestig hè. Jammer.