Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Zaterdagochtend is het grijs weer in Wissant. We lummelen wat rond, en genieten van de rust.
In de namiddag rapen we toch onze moed samen, en gaan eens tot aan het strand. Ik heb mijn fototoestel niet bij, maar heb daar al snel een beetje spijt van.
In de vooravond klaart het uit, genoeg om buiten samen te aperitieven. Wat we dan ook weer uitgebreid en lang doen, we hebben veel plezier samen. Waar we wisten dat Leslie en ik nogal gelijklopende interesses hebben, blijkt dat bij Dirk en Meneertje Mertens ook zo te zijn, alletwee nogal, euhm, intensief? bezig met de camper. Metertje hier, accessoire daar, oplossingen voor kleine probleempjes overal. Schitterend.
Op zondagochtend is het nodig de mobiele zonnepanelen uit te halen. Die worden uitgebreid besproken.
Tegen de middag maken we samen een wandeling langs het strand, deze keer richting Cap Blanc Nez (Wissant ligt tussen de twee Caps).
Daarna is het etenstijd.
Mosselen voor Leslie, fish and chips voor mij.
Zou Dirk zijn eten ook lekker zijn? Jawel hoor. (dat van Meneertje Mertens ook, trouwens).
Kijk eens hoe goed die twee overeenkomen!
Maandagvoormiddag vertrekken Dirk en Leslie naar huis. Het was een zalig weekend samen, op alle vlakken geslaagd. We hoeven niet de hele tijd samen dingen te doen, zodat ik niet oververmoeid en overprikkeld ben. We hebben genoten, en plannen al een volgend weekend.
Meneertje Mertens en ik rijden nog eens naar Ambleteuse, alwaar we nog een kort wandelingetje maken.
Het fort van Ambleteuse.
Wat is het hier toch mooi aan de Opaalkust.
Daarna keren we ook terug naar België. Woensdag ga ik naar mijn huisarts. Onderweg loopt ik door het Begijnhof van Sint-Amandsberg.
Na een vlot huisartsbezoek ga ik nog verder naar Huize Fotoschuur, alwaar ik Otto een beetje entertain. Of hij mij, u kiest maar. Wat een zalig kind toch, hij windt iedereen vlotjes rond zijn vingertje met zijn deugnietensnoetje.
Spelen met zus. Ja, spelen met een camper. En wij kochten die niet!
En dat van die die nooit meer in ulder kot te vinden zijn? Er is iets van aan. Dinsdagnamiddag thuis, donderdagnamiddag alweer weg. We brengen donderdagnamiddag door tussen het uitbundige groen aan de Vaart in Bellem.
We staan moederziel alleen (zo hebben we het graag), alleen aan de overkant van het water hebben we twee “buren”.
Vrijdagnamiddag rijden we, vergezeld door de regen, naar camperplaats Den Boerenhof in Stekene, vanwaar we naar Nederland gaan vertrekken voor een bezoekje aan Obelink.
Op deze weide stonden we al eerder in de zomer. Nu is het er te drassig.
Beter dan dit wordt het wellicht niet meer.
Jullie genieten ongelooflijk van de nieuwste aankoop op wielen. Het voelt aan als pure vrijheid 👍
Prachtige beelden van jullie reizen en trekken. Ook de portretten zijn mooi. Zo leuk dat de kinderen nu ook kunnen camperen.
Oh die Leslie ken ik 😉. Mooi aan de Cap gris nez en blanc nez. Mooie regio. Heerlijk gezellig. Otto zijn snoetje is prachtig. Goed gegaan bij de dokter en hopsakee naar Bellem. Daar heb ik nog familie 😀. En op dreef naar een nieuw avontuur.
Gelijk hebben jullie, als je zo’n mooie camper hebt moet je
m ook benutten. Om hem in de stalling te laten staan is toch zonde.
Het kleine boefje lijkt toch heel sterk om zijn zussen.
Prachtig, prachtig, ik wil er dit jaar ook nog eens naartoe. Mmmm die lekkere mosseltjes daar!
Maar nu eerst naar Noorwegen. We zijn er bijna!
Zo schattig, die 2 mannen onder elkaar 🙂 🙂
Er zit een aantal mooie stemmige strandfoto’s in je serie.