Dinsdag muziekdag. En een samenwerking met Goofballsworld. We spelen muzikale pingpong, we draaien samen door. Elke week borduren we voort op elkaars muzikale keuze, en die keuze kan alle mogelijke kanten uitschieten. Zo wordt het extra spannend! De ondertussen zeer respectabele en vooral leuke playlist kan je vinden op Spotify én op Youtube. Abonneren kan, uiteraard.
Vorige week had ik (I See) The Lies in Your Eyes van The Machines, waarop Goofball doordraaide met I Lie and I Cheat van Won Ton Ton.
Een heel mooie Belpop-klassieker. Ik besloot verder te gaan met gelijkaardige klanken, en voor mij komt na Won Ton Ton… Bow Wow Wow. Ha. Er is natuurlijk het meer gekende Do You Want to Hold Me, maar ik ga voor eentje dat ik veel mooier vind, een mooi, ontroerend nummer.
Goofball, ’t is weer aan u!
Zowaar een nummer uit de allereerste vinylplaat die ik ooit kocht. Daarvoor had ik al ‘C30 C60 C90 go!’ van Bow Wow Wow aangeschaft, een ode aan het cassettebandje. Dat nummer werd dan ook uitsluitend op zo’n cassettebandje uitgebracht.
Heerlijke tijden; we schrijven 1981.
Nu je ’t zegt, de titel van dat album 🙂 In 1981 kende ik dit nog niet, denk ik. Alhoewel. Nee, wellicht niet.
Ik ben, zo denk ik althans, dan ook ouder dan jij. 😉
Ja, we schelen een paar? meer? jaren.
Bouwjaar 1967, ikke. 😉
Schelen we toch niet zóveel, eind 68 hier.
Altijd een mooi nummer gevonden al luister ik nu nog maar pas goed naar de tekst.
He don’t even wash his feet…
Zaaalig nummer!
Vind ik ook, blijft ook plakken in mijn hoofd.
Het nummer ken ik wel maar volgens mij in een andere uitvoering. Misschien heb ik het ook alleen maar te weinig gehoord. 😉
Ik heb geen weet van covers, moet ik zeggen.
Lekker dromerig nummer dat nog steeds prima klinkt.
Zo mooi dat het de tand des tijd weerstaat.
Wiege ..wiege…wiege…wiege