Vanaf nu schrijf ik op zondag voor onbepaalde tijd een blogbericht over iets wat me bezighoudt.
Als je de WP app gebruikt, ken je ze wel, die daily prompts. Af en toe hou ik er eentje bij in mijn concepten omdat ik er wel eens op wil antwoorden.
Is there an age or year of your life you would re-live?
Er is niet zozeer een jaar van mijn leven dat ik zou willen herleven. Ik vond 33 jaar wel een mooie leeftijd. Ik vind dat nog altijd. Maar ik kan niet echt zeggen dat mijn drieëndertigste levensjaar het meest gelukkige of het meest interessante uit mijn leven was.
Eigenlijk kijk ik meer terug op een aantal gelukkige muziekjaren. Jaren waarvan ik nu denk: god in de hemel, wat werd er toen fantastische muziek uitgebracht.
1998 bijvoorbeeld, toen ik met de eerste soloplaat van Neil Finn, Try Whistling This, weer helemaal terugkwam in all things Finn en eigenlijk ook weer helemaal ondergedompeld werd in de muziekwereld. Ik had piep-piep-knor internet (weet je wel, die inbelmodems), en na jaren nogal in mijn eigen wereld geleefd te hebben, ging een onwaarschijnlijk diverse muziekwereld voor me open.
Mailing lists, fora, websites met zoveel informatie, websites waar je tonnen live shows kon downloaden… zalig. Thema’s om Windows visueel naar je goesting te zetten, geluidjes die je kon vervangen, zalig zalig. Ik zoek eens wat dingen op, veel is gewoon volledig verdwenen, maar met starla.org krijg ik toch wel een flashback.
Nog albums uit 1998? Mezzanine, van Massive Attack. Klinkt nu nog altijd even opwindend als toen. Moon Safari, van Air. Zijn die niet on tour met een integrale versie van dat album? Deserter’s Songs van Mercury Rev… episch, intiem, weids, zacht… het is er allemaal. Mutations, van Beck, één van mijn all time favourites. Goed van begin tot einde en terug. Electro-Shock Blues van Eels… noem maar op. Sparklehorse. Placebo. Belle & Sebastian, Elliot Smith, PJ Harvey… the list goes on.
Er zijn zo nog wel van die jaren, zoals 1987 bijvoorbeeld. Dikwijls zijn het ook jaren die een bepaalde periode in mijn leven inluidden. Het zijn jaren die er voor mij muzikaal uitspringen, waaraan ik heel duidelijke herinneringen heb, en die voor altijd bij me blijven door de muziek.
Zou jij een bepaald jaar uit je leven willen her(be)leven?
Ik zou alleen bepaalde aspecten van bepaalde jaren graag herbeleven. Ik heb dat niet met muziek. Ik zou graag mijn hardloopleven toen het fysiek nog goed ging graag nog eens doen.
Oh ja, daar kan ik zó inkomen.
Ik zou graag één van mijn kinderjaren overdoen, thuis bij mijn vader en moeder, dan zouden ze nog leven en gezond zijn. School denk ik even weg. Het zou een jaar vakantie moeten zijn en er klinkt constant muziek uit de jaren zestig door het huis. Mijn grote zussen dansen op hun kamer op de muziek van the Beatles en mijn broers repeteren in het drumkot. Wat waren we vrij en gelukkig. Als kind kon ik een uitzinnig geluksgevoel hebben. Dat gevoel heb ik als volwassene nooit meer gehad.
Massive Attack… ik ben ook altijd zo’n groot liefhebber van hen geweest… maar toen was ik al veel ouder.
Wat klinkt dit heerlijk. Ik mocht ook wel eens bij mijn oudste zus op haar kamer naar the Beatles luisteren 🙂
Van sommige nummers van Massive Attack (Angel, bijvoorbeeld) blijf ik kippenvel krijgen.
Dat is een open deur intrappen denk ik, natuurlijk het jaar dat Henk in mijn leven kwam, de heerlijke danslessen en danswedstrijden met hem, maar vooral het gevoel dat het leven ook léuk kon zijn.
Ach, ik word er een beetje weemoedig van. Zo’n in-lieve reactie.
Maar het was zó waar, en het leven blééf leuk zolang hij er was.
Wat was (is) jullie liefde toch mooi.
Ik zou niet direct jaren willen overdoen, nu is oké. Al zou ik mijn lijf van een aantal jaar geleden zonder al die pijntjes en hormonale ping pong nog wel eens terug willen.
God ja, stel je voor. Moest ik geweten hebben wat nu kwam, was ik toen veel blijer geweest met mijn lijf denk ik.
Ehhhh tja ehhh heel eerlijk heb ik geen antwoord, althans niet een geschikt antwoord voor op andermans blog. Natuurljik zijn er momenten -nooit genoeg- die ik zou willen herbeleven maar dat is iets anders dan een jaar
Da’s waar. Maar die momenten zijn ook waardevol, en ik sta altijd open voor afwijkingen van de regel 🙂
momenten herbeleven…
.helaas is dit praktisch onmogelijk
de omstandigeden zijn veranderd
prettige dag
Zo van die bepaalde jaren. Voor mij tussen 1986 en 1990 de periode die ik best zou willen herbeleven. De geboortes van mijn twee zonen, iedereen gezond en gezellig, goed in mijn vel, leuke vakanties, fijn werk, kortom een mooie periode om op terug te kijken.
Niet dat ik nu ongelukkig ben, maar leek toen zo of de hele wereld voor je open lag en ik die aan kon
Dat laatste vind ik heel mooi. Klopt hè, en dat gevoel is nu veel minder.
Heel anders ja. Ouder en wijzer
Wellicht hè. Meer levenservaring.
Nee. Ben nu het gelukkigst al is niet alles perfect uiteraard.
Niets hoeft perfect te zijn, maar echt mooi dat jij nu het gelukkigst bent. Ik word daar blij van 🙂
Ja mijn uitwisselingsjaar in Canada