Satur9Een reeksje met “zou je liever” vragen, elke donderdag eentje. Zo van die moeilijke en/of onmogelijke dingen waar je eigenlijk geen zinnig antwoord op kan formuleren. Maar ik ga het toch eens proberen.
Zou je liever je eigen baas zijn of voor een baas werken?
Beide heb ik gedaan. En ik ben er niet echt uit wat ik het liefste zou doen. Voor een baas werken, als bediende dus, is de veiligste optie. Maar je eigen baas zijn, heeft natuurlijk ook wel iets.
Na mijn studies ben ik beginnen werken als bediende bij een advocaat, tot Janna geboren werd. Daarna werd ik mijn eigen baas. Toen ik gescheiden ben, ben ik een tijdje werkloos geweest (als alleenstaande met 2 kinderen is het moeilijk werk vinden, ook omdat ze je soms echt niet hoeven), waarna ik jarenlang gewerkt heb voor een vzw.
En nu vind ik de keuze zo’n beetje kiezen tussen hangen en wurgen. Ik vind zelfstandig worden een enorme verantwoordelijkheid, vooral in de branche waarin ik me zou begeven. Als ik kleertjes en/of accessoires maak voor baby’s, moeten die echt wel veilig zijn. De schrik slaat me rond het hart als ik eraan denk. Terug gaan werken als bediende: ik bekijk de vacatures en de moed zakt me in de schoenen. Wat er niet allemaal gevraagd wordt in zo’n vacature dezer dagen. Een ellenlange lijst aan competenties en taken waar ik ook al niet goed van word.
Voorlopig stelt de vraag zich niet, maar ik denk dat ik toch voor de optie voor een baas werken zou gaan.
En jij? Wat zou jij doen? Of wat doe jij?
Toch maar liever werken voor een baas, alvast een pak minder zorgen 😉
Kan ik helemaal inkomen 🙂
Voor mij een heel gemakkelijke. Ik ben nooit zelfstandige geweest, heb altijd onder ‘een baas’ gewerkt en voelde me daar heel goed onder. In het onderwijs is geen mogelijkheid voor een zelfstandige en ik deed mijn job altijd met veel enthousiasme.
Soms droomde ik van een eigen ‘alternatief’ koffiehuisje, maar het is bij dromen gebleven.
Mijn antwoord is ongeveer hetzelfde. In het onderwijs kan je niet als zelfstandige werken. Ook ik heb mijn job altijd zeer graag gedaan. Daarnaast heb ik 13 jaar een kleine B&B gehad. Dat was mijn droom die ik verwezenlijkt heb. Heel graag gedaan en met veel liefde. Ik mis het nog steeds een beetje, maar het was best flink doorpoten. Nooit zo hard en veel uren gewerkt als in die dertien jaar.
Straks ben ik ook klaar op school. Fijn dat het pensioen dan zo netjes geregeld is. Tenminste, dat hoop ik toch. 😄
Dat zal wel zeker 🙂
Mooi dat je het al die jaren gedaan hebt, en je droom kon verwezenlijken. Misschien was het die laatste jaren maar beter dat al dat harde werk niet meer hoefde, je hebt al zoveel aan je hoofd met je pupillen…
Ja, als leerkracht is er geen sprake van een keuze hè.
Zo’n droom heb ik ook gehad, allerlei dromen eigenlijk, maar het zal ook wel bij dromen blijven…
Ik heb ook allebei gedaan. Twintig jaar voor een baas, daarna 21 jaar freelancer. Een onzeker bestaan, maar wat een vrijheid om eigen baas te zijn! Dat had ik niet graag terug opgegeven. Ik had wel het geluk dat ik geen kostwinner was en het niet echt voor het geld moest doen zodat ik geen opdrachten moest aannemen waar ik geen zin in had. Een luxe positie, dat besef ik maar al te goed. In dezelfde situatie zou ik terug gaan freelancen.
Als je zo je draai gevonden hebt, is het toch echt wel plezierig hè.
Ik heb geprobeerd voor mezelf te beginnen met naailes geven. Ik voelde me nooit vrij. Was altijd bezig voor leerlingen en hun projecten.
Sowieso kan ik werk niet goed loslaten.Bij de diverse werkgevers die ik had ben ik een paar keer overspannen geraakt. Tegenwoordig zou men dat anders noemen denk ik.
Bij mijn dochter merk ik dat ook wel, ze kan het ook moeilijk loslaten. Ik hoop dat ze daarin groeit.
Burn-out, zouden ze het nu noemen? Misschien?
Ik zou nooit – maar dan ook echt nooit – meer voor een baas kunnen of willen werken. Als zelfstandige is het niet altijd easy-peasy, financieel noch organisatorisch, maar de mate van vrijheid waarvan ik geniet, is onbetaalbaar.
Toegegeven: toen ik voor een baas werkte, rijfde ik meer centen binnen. Maar ik heb al lang door dat geluk, en in het bijzonder werkvreugde, daar totaal niet van afhangt. Integendeel.
Misschien wel het grootste voordeel aan zelfstandig zijn, is dat ik kan werken aan mijn grote droom. Stap voor stap ontplooi ik mijn eigen zaak(je) en kom zo een stapje dichter bij waar ik wil zijn.
Bovendien beslis ik zelf wie ik in mijn team wil als er moet worden samengewerkt. Vaarwel aan de dagen dat ik met tegenzin moest samenwerken met die of die vervelende collega.
Als zelfstandige bepaal ik tenslotte zelf mijn uren. Ik beslis geheel zelfstandig over mijn work-lifebalance. Daar staat tegenover dat ik weliswaar geen geld verdien als ik niet werk, maar ik beheers als geen ander de kunst van het ‘zaaien naar de zak’. 😉
Jij doet wat je graag doet, beter kan je het niet hebben. Ook al suckt het weer soms.
Ik heb van de zelfstandige kant de kant van de boekhouding gezien in mijn job en de praktijk bij de schoonouders. Velen naïef zien beginnen, teveel van het schof zien leven en mislukken (horeca bv) of de zwarte kassa zien spijzen om dan verontwaardigd te zijn als ze met dat geld niets groots konden doen. Bij de schoonthuis gezien hoe geld het enige was dat telde en hoe dat de echtgenoot vormde. Doe dus voor mij maar loondienst. Of nog beter: mijn huidig vrijwillig statuut. Ik kan daar mijn gedacht zeggen zoveel als ik wil, werk omdat ik dat wil maar niet moet. Vrijheid, blijheid dus.
Veel gezien en veel uit geleerd. Mooi vind ik dat.
Heb meer dan 40 jaar voor een baas gewerkt in maar twee bedrijven. Maar ik had liever advocaat geweest. Had ik dat maar mogen studeren van thuis. Helaas…
Jammer dat je die droom nooit kon (mocht) waarmaken…
Mijn ouders hadden een eigen bedrijf en voor mij was al vrij snel duidelijk dat ik dat niet wilde. Ik vind het prettiger om in loondienst te werken. Als ik nu klaar met werken ben, trek ik de deur achter me dicht en ben ik klaar. En daarnaast vind ik het fijn om één van de collega’s te zijn en onder een baas te werken.
Je neemt niet dat grote risico, en dat stelt ook gerust. Het voelt veiliger aan, onder een baas en in teamverband.
Ik heb lang “zelfstandig voor een baas gewerkt” Had een stoffeer ateliertje aan huis maar ik werkte dus uitsluiten voor één winkel die er voor zorgde dat het werk bij mij terecht kwam. Later gewoon in loondienst gewerkt, Ik vond het allebei prettig.
Dat je niet echt klanten hoefde te zoeken, maakt al een immens verschil.
Ja inderdaad.
Ik werk voor een baas omdat ik weinig skills heb die ik zou kunnen doen als zelfstandige activiteit. Maar het idee om mijn eigen baas te zijn vind ik wel heel aantrekkelijk.
Och, ik denk dat iedereen skills heeft om op zelfstandige basis te gaan werken.
Ik heb altijd voor een baas gewerkt. Het is me bijna 50 jaar lang goed bevallen (en met baas bedoel ik echt baas, als persoonlijk secretaresse is hij of zij degene die je werk bepaalt, geen collega´s die het beter weten 🙂 ). Nu ik met pensioen ben is het niet meer aan de orde.
Mijn zus heeft jarenlang een chambre d´hotel gerund samen met haar man.
Je bent eigen baas, maar je hebt in wezen geen privé zei ze altijd.
Dus, mocht ik het overdoen. Voor een baas werken.
Het geeft me nu een mooi vast pensioen als inkomsten.
Een welberedeneerde keuze.
Ik ben nogal risico avers en stressgevoelig dus lijkt me eigen verantwoordelijkheid voor gezond bedrijf niet leuk. Dat laat ik aan anderen over. Voor een baas werken is voldoende vrijheid hoor.
Alleen zo tegen pensioenleeftijd word je niet snel meer aangeworven eh en vraag ik me af of je dan als coach of consultant niet gemakkelijker azn de bak komt met je ervaring? Geen idee
Ik volg je helemaal met dat verantwoordelijkheidsgevoel.
Ik denk inderdaad dat je op latere leeftijd zeer waardevol bent als coach of consultant, alleen moet je dan zien of die markt al dan niet verzadigd is, er zijn zoveel coaches de laatste tijd.