Dinsdag muziekdag. En een samenwerking met Goofballsworld. We spelen muzikale pingpong, we draaien samen door. Elke week borduren we voort op elkaars muzikale keuze, en die keuze kan alle mogelijke kanten uitschieten. Zo wordt het extra spannend! De ondertussen zeer respectabele en vooral leuke playlist kan je vinden op Spotify én op Youtube. Abonneren kan, uiteraard.
Vorige week had ik Without You van Harry Nilsson, waarop Goofball doordraaide met All By Myself van Eric Carmen.
We zijn bezig met het grote, tranerige drama, en daar doe ik graag nog een beetje mee verder. A Slow Song zit ook wel vol met dramatiek:
And I get tired of DJs
Why is it always what he plays
En ik vind het een heerlijk nummer. Een nummer om heel luid te zetten en mee te dirigeren met weidse gebaren. Joe Jackson, Meneer Bordkartonnen Kop, had in de jaren 80 een stel fantastische LP’s die ik nog steeds heel graag hoor.
Goofball, ’t is weer aan u!
Blijft mooi. Ik zag hem ooit nog in de Brielpoort in Deinze. Keigoed!
Nog iemand die naar de Brielpoort kwam :). Toch grappig dat voor niet Deinzenaren dat een plek is voor concerten en ik er vooral schoolfeesten had, lokale beurzen, kinderopvang, vele fuiven en dan ook ging stemmen.
Ik zag er o.a. Level42 , Iggy Pop, the Cure, The B52’s, Joe Jackson, … Waar is de tijd… Door de dikke mist (met mijn hoofd door het raam omdat het zicht zo slecht was!) langs de kleine baantjes van Zomergem naar Deinze! Deinze, dat was de Brielpoort en de muziekwinkel – de naam ontsnapt mij. Mijn broers kochten er hun snaren en drumstokken.
Ik denk dat wij er dan samen waren voor Iggy Pop. Level 42 zag ik in de Vooruit. Voor de B52’s en Joe Jackson kijk ik een beetje afgunstig naar jou.
De muziekwinkel: Piens?
Ja precies! Over Piens heb ik nog een verhaal. In 1986 of 1987 reed Piens in Deinze volle vaart achterin op mijn klein autootje. Peugootje perte totale. Piens was verstrooid geweest, zei hij. Gelukkig geen blessures. Iemand hielp mij in een huis naar binnen en gaf mij een whisky 🥃! Om te bekomen… Ik moest hem niet, maar zo ging dat in die tijd. Later kreeg ik nekklachten. Op foto’s is goed te zien dat er een wervel in mijn nek zit verschoven.
Oeh amai, heftig verhaal wel hè. Verstrooid achter het stuur zitten, het is nooit goed. Ook niet als je Piens heet. Ja, zo ging dat vroeger, whisky om wat op te knappen. Ik zou ook geweigerd hebben 🙂
Ik herinner me de Brielpoort ook van het Bal van de Pompiers 🙂
Enorm getalenteerde mens.
Ja, echt!
Melodrama! Grote bewegingen!
Voor mij zou de pianomuziek alleen ruim genoeg zin, de zang vind ik minder.