Een reeksje met “zou je liever” vragen, elke donderdag eentje. Zo van die moeilijke en/of onmogelijke dingen waar je eigenlijk geen zinnig antwoord op kan formuleren. Maar ik ga het toch eens proberen.
Zou je liever de oudste of jongste broer/zus zijn?
Ik ben zelf de jongste van drie zussen. Wat ze dan al gauw het verwend nest noemen, het kakkernestje. En dat kan goed zijn, in mijn geval.
Zou ik mijn positie binnen het gezin willen veranderen? Neen, ik denk het niet. Het heeft zijn voor- en nadelen natuurlijk. De oudste heeft de weg al voor je gebaand, je moet niet meer vechten voor je rechten (haha), het is een gemakkelijke positie. Maar toch ook niet altijd: je wordt minder serieus genomen, je blijft altijd het jongste kuiken in het nest, ze blijven je heel lang zien als kind (de zussen, bedoel ik).
Mijn zussen waren beide ook jong tot heel jong het nest uitgevlogen, waardoor ik lang de positie van enig kind had. Vond ik aangenaam. Nee, ik vond het goed zo. Als ik moet kiezen, kies ik weer voor de jongste.
En jij? Wat kies jij? Oudste? jongste? Middelste? Vertel!
Ik ben de oudste van drie. Mijn broer is de jongste en is 8 jaar jonger dan ik. Hij mocht natuurlijk veel meer dan ik toen hij jong was. De tijden waren ondertussen veranderd, mijn ouders waren al twee kinderen verder én hij was een jongen. Mijn zus is maar 2 jaar jonger dan ik en zij mocht maar evenveel maar zij luisterde niet, was een echte vrijbuiter. Ach, ik heb er nooit last van gehad dat ik de oudste ben en vind het wel goed zo.
Fijn toch 🙂 Vond je dat knap van je zus, dat zij dat lef had, of ergerde je daaraan?
Ik vond het niet knap, nee, want ze heeft dingen uitgestoken die echt niet door de beugel kunnen. Ik was in die zin ook zeker niet jaloers op wat zij durfde en deed.
Eindelijk een omweg gevonden waarbij mijn reacties blijkbaar wel blijven hangen😉.
Zelf ben ik de middelste van drie meisjes op drie jaar tijd en dan en surplus nog een broertje. Mijn positie was dus van het rustige, brave meisje dat ergens tussenin zweefde.
Als Ik echt moet kiezen, dan graag de jongste. De oudste moet het pas effenen, de jongste krijgt veel meer vrijheid. Enig kind zou ik niet graag zijn.
Goed dat je een omweg vond. Ik kan er zelfs niks aan verhelpen. Op de website zelf staan je reacties er gelukkig allemaal wel 🙂
Dat wordt wel vaak gezegd van de middelste hè, dat die zowat “opgaat in den hoop” en geen duidelijke positie heeft. Jongste vond ik inderdaad best OK, haha.
Ik ben de eerste van drie. De eerste zijn, dat is een beetje zoals de eerste pannenkoek: die is doorgaans nogal, euh, apart. Like it!
Haha ja, van de eerste pannenkoek is vaak een, euh, hoek af 😉
Geen broers of zussen, dus ook geen keuze ha ha ha
Wilde je niet graag een broertje of zusje toen je kind was? Of vond je het helemaal OK zoals het was?
Eigenlijk was ik allebei een beetje de jongste van de drie zussen en een broer maar met het ná mij nog geboren broertje samen “de twee kleintjes” die na een pauze van 4 jaar geboren werden en van die twee was ik de oudste. Heeft allebei voor en nadelen
Ik denk dat elke positie inderdaad voor- en nadelen heeft.
Nog heel even en ik ben alles in 1, van de 5 zijn er al drie overleden dus ik heb nog 1 oudere zus.
Hopelijk mag je die toch nog wat bij je houden zodat je nog wat kan genieten van de jongste te zijn…
Ik was op 1 na de jongste en zij op 1 na de oudste.
Ik ben de jongste en de anderen zijn 5, 8 en 10 jaar ouder. Mijn moeder zegt altijd dat mijn eerste woordje ‘zelf’ was, want die anderen baasden over me en namen me dingen uit handen en daar verzette ik me al vroeg tegen. Dat alles zelf willen doen zit er bij mij nog steeds in.
Maar of ik een andere positie in het gezin had willen hebben? Nee, dat niet. Het was ook wel weer makkelijk met die grote broers en zus, die me later overal naar toe brachten en me weer ophaalden.
En nu is dat leeftijdsverschil niet belangrijk meer.
Nee, eens je ouder wordt, maken die verschillen niks meer uit. Ik ben ook de jongste en mijn zussen zijn 5 en 10 jaar ouder. Ik zie op foto’s dat mijn oudste zus veel met me bezig was als baby en peuter/kleuter, maar daarna groeiden we toch meer uit elkaar. Ze had ook de neiging om bazig te doen, of om me dingen te willen leren waar ik nog niet aan toe was. Met mijn jongste zus was het leeftijdsverschil ook te groot. Nu maakt het inderdaad niks meer uit.
Ik ben de 1 na jongste van 4.
Als ik mag kiezen, de jongste. Mijn zusje is 8 jaar na mij geboren en die tijd voor haar geboorte was ik best verwend en later ging dat samen met het jongste zusje. Zelfs toen we allang en breed volwassen waren.
De zussen boven mij hadden niet altijd evenveel mazzel.
Had je er geen moeite mee, dat je opeens niet meer de jongste was?
Nee ik vond het eigenlijk wel prima. En mijn zusje was zo’n lieve baby dat scheelde echt denk ik
Ik zie het nu bij mijn kleinkinderen: een broertje of zusje als baby meemaken, bewust, is toch wel iets heel moois.
Ik ben de zevende van negen. Het nadeel was dat ik werd geboren tussen vier jongens. En dat vond ik minder leuk. Ik was voor hen niet interessant. Mijn oudste zussen waren té oud om mee te spelen, mijn jongste zusje te jong. Soms voelde ik mij een beetje vergeten tussen… Ik moest ook geweldig opboksen tegen de broers. Ik trok me vaak terug in mijn wereldje en ben misschien wel daardoor zo’n eenling geworden. Ofwel ben ik daarmee geboren, geen idee eigenlijk.
Ik denk dat iedere positie in het gezin zijn voor- en nadelen heeft. De oudste lijkt me de minst gunstige positie.
Ben ik met je eens.
Ik vind het enorm fijn jullie verhalen en ervaringen hier te lezen. Ik denk dat onze kinderjaren inderdaad wel een basis leggen voor hoe we later worden.
ik vond het fijn om de jongste te zijn. ..dat mijn zus de weg gebaand is in sommige discussies enz
Same here 🙂