Zaterdag was het koud, en lag alles mooi aangevroren. Ik maakte foto’s in de tuin.

Ik was heel blij dat onze chrysanten van vorig jaar er weer doorkwamen en gingen bloeien, maar veel plezier hadden we er niet aan. Eerst werden ze volledig platgewaaid en -geregend, en daarna kregen ze er nog een portie vorst bovenop. Gelukkig geeft dat laatste mooie plaatjes.

Hortenseken staat er na deze foto’s ook maar zielig bij te treuren.

Maar ik ben wel blij met de foto’s. Zelfs in een vrij saaie tuin valt heel veel te zien en te fotograferen.

Zondag kregen we er nog een mooie zonsopgang bovenop (het mocht wel eens).

Allemaal tuinfoto’s, want ver geraakten we niet dat weekend. Ik werd weer verkouden, en Meneertje Mertens werd ziek. Maandag bleek: Covid. Hiep hoi. Wat men nu graag “een ordinair griepken” noemt, is toch iets meer hoor, lang geleden dat Meneertje Mertens zo ziek was. Gelukkig blijf ik gespaard.

Later die dag: sneeuw. Een beetje toch.

Ik maakte patchwork-zakjes. Eigenlijk eentje voor mijn e-reader, maar dat bleek te klein te zijn. Oeps. Net als dat voor Sara trouwens, oeps oeps. Ik maakte dan maar een tweede zakje. Mijn versteviging was op, ik gebruikte in de plaats daarvan fleece die ik nog liggen had. Mja. Mijn e-reader is erg blij met de heerlijke zachtheid, maar het is niet zo mooi afgewerkt.

Ondertussen ben ik bezig aan meer patchwork en een tweede, groter ritstasje voor Sara. En ben ik aan het breien.

We deden deze week ook ons uiterste best om de aandacht te trekken van de Sint.

Schattig toch!

’s Avonds zetten we onze schoentjes. Met insider-grapje voor de aandachtige kijker.

Zou het gelukt zijn denk je?

Natuurlijk. De Sint is zo’n lieve man.

Er was ook nog wat geëxperimenteer met foto’s.

En ik deed verder met het patchwork. Het gaat beter en beter (tutorials, tips &tricks filmpjes op Youtube zijn de max).

Een halve trui. Eerst dekentje breien. Dan verder doen aan trui.

Vrijdag ging ik naar Gent, voor een moeder-dochterbezoek aan een cardioloog. Wat ze daar duidelijk plezant vonden, zo’n duo-bezoek. Er is wel wat erfelijke belasting, en mij werd jaren geleden medegedeeld dat ik eens een checkup moest laten doen. Bij deze. Beiden goedgekeurd voor 5 jaar. Hart in goede conditie, we houden er beiden geen slechte gewoonten op na, de cholesterol is goed… weer iets van mijn medisch lijstje afgevinkt. Nog twee te gaan.

Op de trein naar Gent zag ik de zon heel even door het wolkendek priemen, maar ze was sneller weg dan ik mijn telefoon kon uithalen.

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

12 reacties

  1. Mooie vriesfoto’s. Volgende keer misschien ‘veel sneeuw’ foto’s. Wie weet …
    Dat onschuldig griepken, vertel mij wat. Mijn schoondochter heeft er drie weken mee thuis gezeten. Was een schotelvod, kon zich de eerste week maar 4u per dag wakker houden. Jaja, onschuldig griepken!

  2. Prachtig die patchwork (ik hou daar enorm van, ben al vele jaren op zoek naar een mooi patchworkdonsbed.) En jouw foto met kleurrijke ringen!

    Hopelijk daar snel beter! Wij werden hier gespaard, maar ik hoorde toch al her en der dat het serieus kan opspelen!

  3. Dat briefje aan Sint en Piet is zooo leuk! Je bent duidelijk weer goed bezig met de breiwerkjes. En ocharme COVID in huis. Nee, onderschat het niet. Wij hebben ons nog laten intenten want ik loop sowieso teveel risico op school. Maar desondanks kreeg ik in het verleden al twee keer covid. Dankzij de inentingen niet zo heel ziek geweest. Fijn dat alles goed was bij de cardioloog. Ook ik kreeg net een checkup en moest toch een coronaire grafie of zoiets laten doen om te zien of er geen dichtslibbing van de aderen was. Deze week kreeg ik het resultaat. Alles in orde. Oef. Fietsproef, echo, etc. alles oké. Manlief en ik gaan tweejaarlijks samen naar de cardioloog.

  4. Vervelend als Covid zo heftig uitpakt, maar toch is het ( gelukkig) voor veel mensen inderdaad minder dan een griepje. Voor mij b.v.zou het zelfs geen griep durven noemen dus ik ben de mazzelaar.
    Mooi die vriesfoto’s en het patchwork spreekt me ook zeer aan.

  5. Het grapje zit ḿ in de laatste regel van het heel schattige briefje aan Klaas en zijn Piet denk ik.
    Tja die onzichtbare vijand genaamd Covid die geraken we niet snel meer kwijt

    1. Ik hou niet van herfst, en ik hou niet van winter. Maar vrieskou vind ik het mooiste wat er is om te fotograferen. Mooier nog dan herfstkleuren.

      Hihi, was een leuk grapje 🙂

Zeg het eens?