Elke zondag: een deeltje van de vakantiefoto’s die ik maakte met de Nikon, en thuis nog bewerkte. Deze reeks gaat door tot een eind in de winter.
6 mei, start van de Giro d’Italia. Ik ga hier een emmer foto’s van wielrenners over jullie uitgieten. Het zal niet vaak gebeuren, beloofd, maar we gingen nu eenmaal naar Italië voor de Giro hè. En het is een verhaal uit de achtergrond. Want op het parcours stonden we niet, deze keer.
We stonden aan de uitgang van onze camperplaats Area Camper il Chiosco sul Mare, die zich netjes tussen de plek van de teambussen en de startplaats bevond. We zagen alles en iedereen passeren, de meesten zelfs twee keer (een keer voor de verkenning, en een keer voor de tijdrit).
Een eindje verder zag je dit kleine radertje van een gigantische organisatie, de borden met de namen van de renners die op de volgwagens gemonteerd worden.
We hebben weer zicht op die ongrijpbare berg, vandaag half in de wolken gehuld.
Aan de andere kant zien we de camperplaats, en door een gat in de heg onze eigen camper.
En dan begint de parade van renners. Met tijdritfiets, in bijbehorend pak en soms ridicule helm. Vele renners worden vergezeld door een mechanieker, al dan niet op een vreemdsoortig fietsje.
De weg bleef open voor fietsers, dus u en ik en Piet en alleman mochten er ook fietsen.
De behendigste mechanieker was deze: hij reed met gewone schoenen op een fiets voorzien van klikpedalen, zeulde in een grote tas een wiel mee, en slaagde er nog in te bellen ondertussen ook.
Ik vind deze foto’s ook leuk voor alles wat zich in de achtergrond afspeelt. Dat is een verhaal op zich.
Veel renners herkennen we niet, maar deze wel. De snor verraadt Magnus Cort.
De carabinieri hadden alle vreemde passanten onder controle.
Ook hier: meer voor de achtergrond dan voor de renner.
Zalig toch? (de achtergrond)
Undercover agent?
Een renner van Soudal-Quick-Step, de gekleurde volle wielen zijn mooi.
Een renner van UAE heeft twee begeleiders.
Remco Evenepoel. Zijn begeleidende mechanieker heeft een fluitje, gebruikelijk in verplaatsingen van en naar de teambus, om te kunnen verwittigen dat men moet uitkijken.
Filippo Ganna.
Zo’n mooie atleet dat twee foto’s mogen. Moeten.
Primoz Roglic. Zijn bedenkelijke gezicht verraadt al dat hij niet zal winnen. Maar uiteindelijk won hij toch.
Prachtige sportbeelden. Dat kijkje achter de schermen maakt het nog boeiender
Fijn, dat lees ik graag 🙂
De achtergrondfiguren… schitterend! 😆
Hihi 🙂
Er komt nogal wat voor kijken bij zo’n koers. Heb ik natuurlijk geen idee van want ik volg dat nooit. 😉
Inderdaad, maar kijk, misschien heb je hier wel wat dingen bijgeleerd 🙂
Leuk om deze te beleven.
Denk als je daar sta, dat het veel leuker is dan op de tv te zien.
Ik zelf heb er niks aan, mijn man daar tegen over kijk altijd als er koers is.
Leuk 🙂 Het is inderdaad helemaal anders als je zelf ter plaatse kan kijken. Maar beiden hebben hun voordelen, op TV zie je veel meer.
Welkom trouwens op mijn blog, fijn dat je meeleest en reageert! (en ik ben zelf vaak laat met antwoorden op reacties, sorry)