Satur9Een reeksje met “zou je liever” vragen, elke donderdag eentje. Zo van die moeilijke en/of onmogelijke dingen waar je eigenlijk geen zinnig antwoord op kan formuleren. Maar ik ga het toch eens proberen.
Zou je liever vastzitten in een defecte skilift of in een defecte lift?
Met deze vraag jaag ik wellicht enkele mensen hier de stuipen op het lijf, en wordt het voor sommigen moeilijk “kiezen”. Maar probeer toch maar eens.
Ik kies voor de lift. Ondanks de vele griezelige mogelijkheden, zoals een lift die van de 9e verdieping naar beneden dondert. Maar dat gebeurt zelden, daar ben ik zeker van. Een skilift die naar beneden valt, dat gebeurt volgens mij vaker. Ik kan me vaagweg nieuwsberichten herinneren. Toch?
In ieder geval: ik heb een aantal jaar in een appartement gewoond, begin jaren 80. Op de negende verdieping. Daar was een lift, ja. Daar waren twee liften, eigenlijk. Een lift die stopte op de pare verdiepingen, en een lift die stopte op de onpare verdiepingen. (er was nog een lift, in de andere helft van het gebouw. Ik dacht dat er daar maar één was, maar ik kan me vergissen). Het gebeurde wel vaker dat die lift om onverklaarbare redenen stilviel. Dan kon je in het beste geval met de pare lift naar boven, of met de trap. Negen verdiepingen. In het slechtste geval zat je in die lift. Maar dat was eigenlijk niet zo erg.
En daarbij ik heb meer hoogtevrees dan claustrofobie.
En jij?
PS: de foto in dit blogbericht is niet van de lift in het appartement van toen. Dat is de lift van mijn werk een tijd geleden. Door constructiewerken naast de deur (van de Quantum Building) was het gebouw (dat eigenlijk twee aan elkaar geplakte gebouwen was, en op de plaats waar de gebouwen aan elkaar geplakt waren, zat de lift) aan het losscheuren van elkaar. Niet zo interessant, al helemaal niet als je de lift naam. Na een tijdje wilde die ook gewoon niet meer naar de zesde verdieping. Souds creepy? Yes it was. Dat was trouwens daar waar die keer die kraan op de Dampoort dreigde te vallen. Jaja, verhalen jongen, verhalen.
Poeh … in een skilift omdat ik daar sowieso never, nooit alleen in zou gaan en moest die stilvallen, dan zie je nog iets en heb je lucht. In een gewone lift, van zodra ik er een paar keer met iemand in gestaan heb, durf ik wel alleen en als die dan zou stilvallen … ik word zot!
Hahaha 🙂 Wat een dilemma hè 😀
Echt wel. Ben geen fan van kleine ruimtes.
Met een steeds erger wordende claustrofobie aarzel ik niet, in een lift krijgen ze me heel zelden. Ik stap nog liever 365 trappen. Ooit zat ik erin vast en toen kreeg ik een hyperventilatie-aanval van jewelste. Ik vergeet die 20 minuten nooit meer!
En in een skilift kom ik sowieso nooit, ik kan me geen minuut recht houden op ski’s 😉
Ik ski ook niet maar voor onze winterwandelingen in Oberstdorf hebben wij toch verschillende keren de skilift genomen.
En in de zomer zijn er toch een aantal van die liften ook actief.
Ja zeker, voor de bergwandelingen.
Zo’n hyper-ventilatie aanval, dat wil je ook niet al te dikwijls doormaken, dus ik snap je helemaal.
Geen skilift daar hang je in de lucht! Een gewone lift daar zat ik in vast de eerste week van de lockdown. Ging mijn krant halen in mijn pyjama en hopsakee, geen beweging. Roepen, niemand die het hoorde of hun neus bloedde want ze waren thuis. Geen gsm bij. Gelukkig had ik nog licht. Alarmknop geduwd. Ja binnen een half uur waren ze er. Redelijk graat de lift. Plat op de grond gaan zitten, fris. Na 40 minuten nog niemand. Weer knop geduwd en verbinding gemaakt. Ja we sturen iemand. Je had eerst de nationale dienst te pakken. Nog 40 minuten later hoor ik de verdieping onder mij gerammel aan de lift. Stilletjes gaat ze naar beneden kan ik uitstappen. Staan er twee ploegen en buren van overal op de uitkijk wat er aan de hand was. Daa… verkleumd ga ik naar mijn appartement na een koffie afgeslagen te hebben bij een lieve buurvrouw.
OH wat een vreselijk verhaal!!
😂
Jeetje mina, wat een verhaal zeg. De volgende keer dat je in die lift stapte, moet toch ook niet echt met een gerust hart geweest zijn.
Het is mijn thuis lift 😀
Liefst geen van de twee. Zeker geen skilift, want daarin kun je enorm laag naar beneden donderen. Een gewone lift moet van mij ook iets haperen of ik word gek van de claustrofobie.
Ja awel, dat enorm laag naar beneden donderen, dat jaagt mij dus ook wel angst aan. Bij een lift heb ik dat minder.
Skilift natuurlijk…. kan ik mijn ongeduld beter beteugelen door om me heen te kijken en foto’s te maken en die op de blog zetten enzo
Hihi 🙂
Liefst geen van beiden natuurlijk maar omdat ik sowieso niet in een skilift stap zal het dan een gewone lift worden. Ook geen feestje dat het misgaat.
Neen, leuk is het helemaal niet.
Het is niet leuk, maar ik denk dat ik het wel kan handelen, tenzij de lift of skilift boordevol mensen zou zitten.
Urgh ja. Maar ik zal niet snel ik een lift vol mensen zitten: dan wacht ik liever nog even.
Ik ben geneigd om de skilift te kiezen, omdat je dan nog wat uitzicht hebt. Maar het moet alleszins niet te lang duren 😉
Hahaha ja, verstandige redenering 🙂
Als kind woonde ik op de negende verdieping. Laat mij maar vastzitten in een lift (hopen dat er niet te veel mensen in staan.) Ik heb nog nooit in een skilift gezeten. Heb er wel veel gezien tijdens beklimmingen in fietsvakanties in het buitenland. De top was altijd hoger dan de skilift. Dat was weleens frustrerend (-:
Hihi 🙂 Als je een tijd zo hoog woont, ben je wel vertrouwd met een lift en is het minder beangstigend. Maar inderdaad, liefst niet met al te veel mensen erin.
Allebei al meegemaakt en overleefd. Het vervelendste van het vastzitten in de skilift vond ik dat je geen contact met iemand kunt maken en geen informatie kunt krijgen. Pas in de buurt van het bergstation werkten er luidsprekers.
En dan hang je daar in het ijle zo wat te hangen en te wachten… toch wel beangstigend.
Help … ik kan niet kiezen, een skilift echt niet omdat ik ongelofelijke hoogtevrees heb, en stel dat die cabine gaat wiebelen. Maar een lift opgesloten in een gesloten ruimte niet wetend wat er buiten gebeurt. Werkelijk ik kan niet kiezen, wil ook niet kiezen eigenlijk 🙂
Hihi 🙂 Moeilijke hè 🙂
verzin jij al die horrordilemma’s zelf? wat wil dat zeggen over je brein? 😉
hier weet ik niet wat kiezen. In een lift krijg ik geen hoogtevrees dus ik neig naar dat te kiezen, zeker als ik er alleen in zit. Maar ‘k heb geen idee of ik claustrofobisch ga reageren en ademgebrek ga krijgen. Dan heb je toch wel frisse lucht in de lucht en je ziet eventueel wel de hulp aankomen enz. Euh…
Hahaha 🙂 Als het een geruststelling mag wezen: ik verzin ze niet zelf. Ik pas ze soms wel wat aan.
Moeilijke hè, haha! Het is alleen maar omdat ik heel vertrouwd ben met liften, dat ik nog liever daarvoor kies.
Trouwens, om er nog even op terug te komen. Ik zette een link in mijn blogpost naar een ongeval met een gondellift… in Italië, in Stresa. Klinkt ook jou bekend in de oren hè?