Satur9Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Veel gefietst deze week, of wat dacht je. Zaterdag bezoek, geen foto’s. Ik fietste ook niet, te uitgeteld na 2 dagen meisjes, wellicht, haha.
Zondag ging ik wel fietsen, een lange tocht die nog wat langer werd omdat ik verkeerd reed. Doel: Maldegemveld en Drongengoedbos. Want ik had iets ontdekt.
Op de heenweg stopte ik weer op “mijn plekje” om een foto te maken van Eeklo.
Onderweg zag ik een luchtballon (en paraglider, niet op de foto).
Ik realiseerde me onderweg dat we tijdens corona eens gewandeld hadden in het Drongengoedbos. En dat het pokkedruk was toen (onder ons gezegd en gezwegen: waanzinnig druk). Nu was er geen kat. Geen mens gezien.
Wat ik ontdekte (een paar dagen eerder op Instagram, nu met eigen ogen aanschouwd): we hoeven niet ver te rijden om heide te zien. Het Maldegemveld is deels bos, deels heide. En wat we tijdens de lockdown zagen, het rooien van bomen, is eigenlijk heideherstel. Klik. Hier kom ik nog eens terug met mijn camera.
’s Ochtends fietsen door het Drongengoedbos: heerlijk rustig.
Wat verder zat een zooi zwaluwen te kwetteren op een elektriciteitsdraad.
Back on home turf, ik fietste die dag 45 kilometer en dat viel me enorm goed mee.
Rest van de dag? Koers kijken en acuut goesting opdoen om naar Noorwegen te gaan.
Maandag, fietstochtje, een kortje, richting Kaprijke en terug. Was het mooi? Damn yeah het was mooi!
Met nevel…
… en paardjes en nevel…
… en dan? Een onwaarschijnlijk mooie hemel.
Mooiste ochtendcadeau.
Terug thuis zie ik dat mijn string of hearts bloeit. Beetje vreemd bloemeke, maar wel mooi.
Dinsdag ging ik weer voor een lange fietsrit. Beetje zelfde richting uit en deels overlappend met mijn fietstocht van zondag, maar ik wilde eens naar de kruisweg van Adegem. Tip van Mevrouw W. Het was veelbelovend mooi.
Ook aan het Schipdonkkanaal.
Ik was sneller dan ik verwachtte bij de veldkruisweg, en het ochtendlicht scheen er machtig mooi op neer.
Een woordje uitleg.
Ik fietste met veel plezier weer door het Maldegemveld en Drongengoedbos, deels op onverharde weg. Goed om mijn belabberde bike handling skills een beetje bij te schaven.
Op de grens tussen Aalter en Lievegem vind je het Hoetselkruis. Ik stopte er voor een foto en een slokje drinken, en had er een bevreemdende religieuze ervaring. Vanop een werf aan de overkant van de straat weerklonk Phil Collins’ Jesus He Knows Me, kon het mooier samenvallen? Ware ik religieus aangelegd, dan had ik aan goddelijke interventie gedacht. Maar dat ben ik niet, dus heb ik er gewoon hardop om gelachen. Made my day!
Thuis maakte ik nog wat macrofoto’s waar ik heel blij mee ben, zoals deze die ik al op Instagram deelde. Geen idee wat ik met de rest ga doen.
Woensdag vertrok ik voor een fietsritje in de mist. Ja, het was frisjes, en tegen dat ik thuiskwam, was ik kloddernat. Maar, ook ja, het was toch mooi. En daarbij, ik wil die 2023 kilometer in 2023 echt wel bereiken. Ik zit nog een dikke 250 kilometer achter op schema.
Het Schipdonkkanaal, alweer, ook mooi in de mist.
Het geluid van elektriciteit.
Het grote niets aan de Lieve, waar de zon moedig door de mist heen probeert te priemen.
En daarna was het mooie fietsweer op.
Donderdagavond zag ik bij Janna een geweldige foto van Otto, en die wil ik hier ook wel eens delen. Het kind scherpt zijn tandjes voor het slapengaan. Elke keer als ik deze foto zie, moet ik grinniken.
Ik vind het te warm om met een wintervest op mijn schoot te zitten om te breien (ik ben bezig aan de tweede mouw van een cardigan), en ging aan de slag met een leuk projectje dat Dorothé me tipte. Vaatdoekjes. Eco-friendy dish cloths. Zo van die dingen die ik al jaren zie passeren in mijn surftochten, nog nooit aan begonnen maar ik vind het eigenlijk wel leuk. Gebreid, deze keer. Meestal worden ze gehaakt. Ik heb nog veel restjes katoen liggen, ideaal dus.
Maar: niet tevreden. Verschillende keren geprobeerd, gewisseld van naalden maar nope, het blijft onregelmatig. Normaal ben ik een zeer regelmatige breier, dus blij word ik hier niet van.
Dan maar op zoek naar zo’n haakpatroontje. Dit patroontje voor Catania katoen vond ik mooi, maar bleek een pest te zijn om te haken. Niet leuk. Next!
Vond ik dit patroontje, en eindelijk ben ik weg met iets wat er regelmatig uitziet en wat ik nog graag doe ook. Waarover later meer. Denk ik.
Einde van week 34. Weer een week dichter bij onze eigen camper. Hoop ik. We tellen af.
En dat fietsen? Dat doe ik nu binnen, geëntertaind door onnozel kostuumdrama. Want ja, die 2023 kilometer hè.
Heel mooie foto-oogst deze week! Mijn favoriet zijn de nevel-foto’s en ook wel de Christus-figuur met één voet.
Hahaha schitterend, dat die maar één voet meer heeft, ik had dat geeneens gezien 😀
Goe bezig! Fietsen voor de TV, dat is zoals d’echte hé.
De foto ‘mijn mooiste ochtendcadeau’, ja die is echt out of this world. Heel, heel mooi.
Speciaal hè.
Ja, dat fietsen voor de TV, ik voel me echt een “echte” 🙂
De streek wordt nog mooier met je foto’s! Je voelt zowaar de herfst in de lucht! Wat een talent!
Wow, dankjewel Chantal! 🙂
Je brengt me weer terug naar de streek mijner jeugd. En genieten dat ik doe van jouw foto’s! Ja… het Drongengoed blijft machtig mooi. Zeker mooi nu met de heide. Regelmatig maak ik er een grote wandeling met een vriendin die aan de rand van dit bos woont. Altijd genieten.
Prachtige foto van Ottootje!
Ik geniet hier ook zo mee van de foto’s van wat ik nog altijd ‘mijn’ streek noem. Over dat heideherstel in het Drongengoed zou ik nog wel eens durven discussiëren, want zo’n zonde dat daarvoor zoveel bomen moesten wijken en dat het in de winter soms een hele modderpoel wordt daardoor. Maar wie ben ik om het beter te weten dan de experts?
Ik heb wat bollen katoen in de Kringwinkel op de kop kunnen tikken en ben ook van plan om daar vaatdoeken mee te maken. Bij mij zal het haken worden, vermits ik niet van breien hou.
Ik vind dat jij dit nog altijd “jouw” streek mag noemen, je bent er voor altijd mee verbonden.
Klopt, het is daar in de winter een modderpoel van jewelste. Maar de heide is wel mooi 🙂
Het derde patroontje dat ik in mijn blogpost noemde, vind ik de max. Haakt zalig. Heb er al 6 ondertussen, haha 🙂
Ik ben blij dat je zo geniet van de foto’s van jouw jonge jaren streek. Je zal er nog véél zien, want we wonen hier echt wel graag, en ik geniet van de ritjes in de mooie omgeving.
Een mooi weekoverzicht weer met een aantal prachtige landschapsfoto’s, waarvan die ‘onwaarschijnlijk mooie hemel’ met stip bovenaan staan. Maar ook de kapelletjes mogen er weer zijn, net als die leuke filmpjes van de zwaluwen en de knetterende hoogspanningsleidingen.
Fijn dat je ook de filmpjes apprecieert 🙂
Schitterende foto’s opnieuw! Ik moest lachen om het Phil Collins-verhaal. Zo zijn heilige plaatsen ontstaan. (En heiligen, denk ik, Sint Philippus van Hoetselkruis, wie kent hem niet. 🙂 ) O, en ik denk dat ze Eeklo gebouwd hebben om je ochtendfoto’s ervan mogelijk te maken. (Even hun Wikipediapagina aanpassen)
En ik moest lachen om jouw antwoord.
Jahaaaa, zo zijn heiligenverhalen inderdaad ontstaan 🙂
die nevelfoto’s zijn bijzonder mooi
groeten
Dankjewel 🙂
Het is weer een mooie oogst,aan foto’s van je fietstochtjes, dat binnen fietsen schieten wij natuurlijk niets mee op.
Nee, aan dat binnen fietsen hebben jullie niks. Ik wel, mijn achterstand op mijn doel zakt toch wat 🙂
Veel kms gemaakt 💪
Vreemd dat het breiwerk van de poetsdoekjes onregelmatig is. Ik zou het voor het praktisch gebruik van die dingen niet bezwaarlijk vinden. Ben benieuwd hoe het haken gaat.
Mooi weer motiveert me 🙂
Het haken gaat héél goed, ben er echt wel blij mee. Ik blog er binnenkort eens over.
Ik vermoed dat ik bij gebruik van de gebreide doekjes, het onregelmatige al snel niet meer zou zien. Maar ik werd er niet blij van tijdens het breien 🙂
Jij woont echt in een prachtige omgeving! Wat zou ik daar graag weer eens fietsen. De huizen, de dorpen, het licht en de kapellekes.
Hier geniet ik ook van de kwetterende zwaluwen op telefoondraden. Je maakt me enthousiast met je ecologisch breiwerk. Ik heb nog katoen (nld 2 1/2 liggen) en kan beginnen (-:
Je nevelfoto’s zijn fantastisch. Maar ook prachtig hoe de mais staat tegen de blauwe lucht.
Het is hier inderdaad echt heerlijk fietsen. Altijd wel iets moois te zien.
Ik ben hier helemaal in het ecologisch haakwerk gedoken. Ondertussen al 6 doekjes af, haha 🙂
Dankjewel voor je fijne commentaar.
Prachtige nevel foto’s. Vind het nog steeds ongelooflijk dat je zo vroeg je bed uitstapt. Ha de camper komt dichter…
Hihi, ik heb er geen moeite mee, met dat vroeg opstaan 🙂
We hopen dat de camper dichter komt. We hebben het nu echt wel gehad met alle vertragingen.
👍👍👍
Dankje 🙂
Ah ja ik weet van een Maldegemse vriendin dat er lage venen zijn in de omgeving van Maldegem, da’s misschien je heidestukje?
zeer schone zonsopgangsfoto’s. Allé, ‘k leef nu al een paar weken in overtuiging dat we een lelijk plat volgebouwd land zijn, maar door jouw foto’s zie ik dat dat platte land toch ook wel schoon kan zijn (al staat er vast een huis een paar 100m verder van je foto, dus nog altijd te volgebouwd eh).
Dat is mijn heidestukje, inderdaad.
Er zijn toch wel plekken waar ik fiets, waar in de weide omtrek van minstens 500 meter geen huis staat 🙂 Serieus, er zijn nog plekken waar het stil is en nauwelijks bebouwing is. Dat hele stuk natuur van het Drongengoedbos en Maldegemveld is niet tot nauwelijks bebouwd.
In Assenede tegen de grens aan hoor je zelfs geen achtergrondverkeer. Daar zijn geen autosnelwegen, geen grote wegen… ik vind dat heerlijk. Maar je vindt zulke plekken nog nauwelijks in België, dat is waar. Ik mag er eigenlijk niet teveel reclame voor maken.
Het is geen Canada, maar ons land is best wel mooi.