Een sjaal breien in de zomer? Dat gaat perfect, waarom niet. Het is iets wat ik deze zomer deed.

Op de site van Hobbii (ik surf al eens graag rond om naar wolletjes te kijken, vanalles in een winkelmandje te dumpen en daarna niets te kopen), zag ik de Lyn – Purple omslagdoek vaak langskomen. En ik vond ‘m verleidelijk mooi.

Nu heb ik iets met dat verloopgaren. Altijd gehad. Ik vind het fascinerend hoe de kleuren overgaan in andere kleuren. Hoe je meerdere kleuren ziet op één bol wol. Deze sjaal combineert twee verschillende verloopgarens, dus was ik dubbel gecharmeerd.

Toen ik wol kocht voor een vestje, kocht ik er dus twee bollen Happy Sheep Magic Sock Wool bij, om deze sjaal ook te maken. De wol ging mee op vakantie, en ik breide aan het vest tot het wat moeilijker werd. Waarna ik overschakelde op de sjaal.

Doodsimpel patroon. Gewoon rechte steek, en om de 8 lijnen een steek meerderen. Waarbij ik het dus wel moeilijk vind om te onthouden hoeveel lijnen ik gebreid heb. Ja, ik heb zo’n tellertje om dat bij te houden, maar ik ben dus al evenmin te vertrouwen om te onthouden of ik al dan niet rijtjes geteld heb.

De wol breit niet echt gelijkmatig en makkelijk, en af en toe was ik niet echt tevreden van het resultaat. Ook als ik vermoedde dat ik fout zat met het meerderen, trok ik dan af en toe een stuk uit om opnieuw te beginnen. Wat niet simpel was, pluizige wol heeft de neiging aan elkaar te gaan klitten.

Halverwege, bij het overschakelen van meerderen naar minderen, was ik niet zeker of ik genoeg wol zou hebben, en schakelde wat vroeger dan voorzien over op minderingen. Waarna ik na een tijdje doorhad dat ik wel genoeg wol zou hebben, dus trok ik weer een stuk uit. Zo gaat het niet vooruit natuurlijk, de sjaal bleek echt wel bezigheidstherapie te zijn. Waar wat mij betreft niks mis mee is.

De afwerking van de randen gebeurt met een i-cord boord. Heel mooi, maar ook heel arbeidsintensief. Na een tijdje had ik door dat ik de boord langs de verkeerde kant aan het breien was, en dat was niet mooi.

Vroeger zou ik gedacht hebben: foert, ik laat het zo, maar de laatste jaren ben ik wat pietje-preciezeriger geworden en begin ik toch opnieuw. Tot mijn grote tevredenheid.

Ik moet wel zeggen dat de sjaal meer roze bevat dan ik dacht, en dat ik niet hélemaal zeker ben of ik hem ga dragen. Oeps!

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

28 reacties

      1. Het is hoe ik ben. Ik probeer van alles wat, zoek daarin een uitlaatklep, begin eraan maar dan ligt het daar. Heb al heel veel creatieve hobby’s uitgeprobeerd. Fotografie en bloggen vormen hierop een uitzondering, dat houd ik wèl vol 😉.

  1. Wat mooi met de streepjes en die kleurtjes!
    Mijn ex-schoonmoeder vond het maar raar dat ik in de zomer aan zee een trui aan het breien was, maar ik kan bevestigen: dat gaat perfect en is zelfs heel plezant!

    1. Deed jij dat ook eens niet, zo met twee verloopkleuren door elkaar? Of herinner ik me dat niet ged?
      Haha, ex-schoonmoeder had helemaal ongelijk om het raar te vinden 🙂

  2. Ja waarom niet. Dan is hij tenminste op tijd klaar. Hij is heel mooi, maar ik begrijp je aarzeling ivm het roze. Ik ben ook niet zo’n fan van roze. Jammer dat je dat dan pas kan zien als hij af is. Daarom durf ik niet meer breien of haken. Het resultaat viel me altijd wat tegen. Maar ik was er dan ook niet zo goed in als jij.

  3. Die i-cord afwerking maakt het echt een designers accessoire. Ik heb dat opgezocht. Het lijkt makkelijk maar wel arbeidsintensief. Breien als bezigheidstherapie door het uithalen daar kan ik over meepraten. Ik zal er ook eens over bloggen.

    1. Ik ben er ook heel tevreden over, die i-cord maakt de randen zoveel mooier. Ik deed het al eens eerder, die i-cord, maar dan voor touwtjes van een babymuts. Vond ik toen ook fantastisch: vaak worden zo’n touwtjes losgetrokken, maar hier kan dat dus niet.
      De enige foto die ik er hier van vind, staat in een weekoverzicht. Scrollen naar de eerste foto van Otto.
      https://www.zonderdank.be/saturnein/2022/12/10/37365/
      Ik kijk uit naar een blog over je breien als bezigheidstherapie 🙂

  4. Het zal ook reuze warm geweest zijn met zo’n vracht wol op schoot…. ppffft!
    Maar het resultaat is toch echt mooi en als het maar koud genoeg is zul je ‘m graag dragen. Om te onthouden hoeveel toeren ik had gedan sloeg ik vroeger altijd even een draadje tussen 2 steken door , dus een draadje onder je naalden laten vallen en na 2 steken eén van de eindje weer onder je naalden door naar achteren (of naar voren) zodat de je een lusje ziet liggen , je kunt dan heel makkelijk zien hoeveel ribbels je hebt gedaan.

    1. Dat viel eigenlijk mee, het is geen brede sjaal en ik kon ‘m makkelijk naast me leggen tijdens het breien.
      Een heel goede tip, die ga ik onthouden! dankjewel Riet 🙂

  5. Ik vind het een hele mooie sjaal. Zie me dat zelf niet te breien, te weinig geduld voor vrees ik (of toch te weinig focus om dat meerderen en minderen nauwgezet bij te houden, ik zou wellicht niet verder geraken dan simpelweg een lange sjaal van gelijke breedte). Vroeger zou ik ook nooit roze gekozen hebben als kleur, nu durf ik dat wel, en liefst fel 🙂

    1. Ik heb een tijdje meer kleuren geprobeerd, maar ben er toch wat van teruggekomen. Ik hou zo van zwart 🙂 Maar een kleurig accent moet wel kunnen.

Zeg het eens?