Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Weinig foto’s deze week, en ook niet gefietst. Schuldigen: het herstellen van de kleine ingreep en het weer. Stom weer.
In het weekend werd er koers gekeken. Het einde van de Tour, altijd een beetje melancholisch. Die laatste rit vind ik zo’n onzin. Gelukkig is er nu ook de Tour de Femmes.
Foto’s van een sjaal verwerkte ik in een blogbericht dat klaarstaat voor morgen.
Woensdag trok ik naar Gent, op controle na de ingreep. Gelukkig was het een vrij mooie dag om te voet van Dampoort station naar de Lousbergskaai te stappen.
Door het Coyendanspark.
Muurschildering op het Lokaal Dienstencentrum de Horizon.
Recht daartegenover staat een ietwat bescheidener muurschildering.
Gevandaliseerd ruilbibliotheekje aan de Lousbergmarkt.
Daarna ging ik bij dit vrolijke boefje babysitten, terwijl de rest van de familie ging zwemmen.
Het gaat onwaarschijnlijk hard vooruit met het goedlachse mannetje, kruipen gaat al gezwind (zichzelf met veel gespartel voortslepen over de vloer), rechtstaan is het volgende.
Ook de luier verversen wordt een hele krachttoer, hij draait zich om en heeft behoorlijk wat kracht. Vergt een beetje inventiviteit en een goed humeur.
Mevrouw de Fotoschuur dacht dat hij zou slapen, maar mis poes, zonder mama en papa en de zusjes wilde Otje niet slapen. Tot hij tijdens een wandeling in de buggy uiteindelijk voor de bijl ging.
En daarmee zijn de foto’s van de afgelopen week alweer op.
Veel lieve foto’s van de kleine grote jongen. Ja, het gaat hard!
Ik heb een zwak(je) voor het Coyendanspark. Altijd gezellig (druk). En je kan even tot rust komen op de stoeltjes en in ‘de groene abdijkerk’.
Dat ventje steelt de show met zijn lieve lach.
Dat Coyendanspark is inderdaad gezellig. Woensdag had een groepje mensen er een open tent gezet, stoelen erbij, zag er echt leuk uit. Een heel fijne plek voor mensen in de stad die geen tuin hebben. Ik vind dat poortgebouw ook altijd leuk om door te wandelen of fietsen 🙂
Het is een schatje, Otto 🙂
Inderdaad het heeft iets stemmigs.
Wat een mooi muurportret.
Otto steelt hier echter weer de show. Wat gaat het snel hé. Wat een flink mannetje 😍
Het gaat onwaarschijnlijk snel. Bij Pipa ging alles zoveel trager. Daar heb ik ook wel van genoten. Otje is zo anders 🙂
Hopelijk was alles in orde na de ingreep.
Ja, ik ben zo goed als volledig hersteld. Dankjewel voor je meeleven 🙂
Mooie foto’s weer, vooral dat kleine mannetje doe het weer goed. Die komt je vandaag of morgen vrolijk wankelend tegemoet lopen, denk ik.
Van de Tour de Femmes heb ik tot nu toe vooral geleerd, dat vrouwen kennelijk minder goed kunnen rekenen dan mannen. 😉
Ik denk ook dat hij wel snel zal leren stappen. Het gaat allemaal heel hard bij hem. Al helemaal vergeleken bij zijn zusje, dat als prematuurtje lang baby bleef (maar ook daar heb ik van genoten, helemaal niet negatief bedoeld).
Ja, het leek wel alsof ze niet goed konden rekenen 🙂 Na de laatste dag van de Tour de Femmes onthou ik dat Lotte Kopecky onverwacht tweede werd in het klassement. Ik ben benieuwd hoe het WK bij de Nederlandse vrouwen gaat verlopen, het leek me niet echt vlot te verlopen tussen Vollering en Van Vleuten. Hopelijk vallen ze niet zo hard over elkaar heen als vorig jaar 🙂
Mooi zeg die murals. Hier ook een gevecht met het weer/gemoed. Toitoi
Ik ben dan nog een foto van een mural vergeten, merkte ik achteraf.
Het weer betert er niet op… jij ook sterkte ermee!!
Lieverdje dat vrolijke ventje! Mooie murals! Ik hoop dat je weer bent opgeknapt, het weer nog niet echt hè!
Hoe meer ik opknap, hoe slechter het weer lijkt te worden 😀
Als je alweer kunt oppassen gaat het dus wel goed met je.
Zeker. Nog wat pijn, maar zo goed als genezen.
Vooral die tweede muurschildering vind ik iets hebben. Op één of andere manier doet het me nu spontaan denken aan de grotten van Lascaux.
Ja, daar kan ik me helemaal in vinden!