Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Het weekend was een lui weekend. Veel zetelhangen, veel koers kijken. Veel vergapen aan de prachtige Toscaanse landschappen. Veel uitkijken naar onze vakantie. (hoewel Toscane maar minimaal zal figureren in onze komende Italië-trip).
Er is een nieuwe plant.
De tortelduiven vinden ons voederhuisje vree geestig om op te zitten. Met alle gevolgen vandien.
Woensdagochtend deed het rond 7u dit.
Een uur later was het nog altijd van dattem. Toen besloot ik mijn geplande trip naar huize de Fotoschuur af te gelasten. Uit schrik voor ontregeld openbaar vervoer (de app van de NMBS lag plat en van De Lijn kreeg ik een waarschuwing), ook voor de vreselijke bushalte aan de Dampoort waar je in weer en wind staat langs een drukke baan, en ook uit schrik voor valpartijen. De pijn aan mijn ribben begint eindelijk te minderen, dat wil ik niet in gevaar brengen.
Ter compensatie krijg ik later in de voormiddag foto’s van Mevrouw de Fotoschuur, van Otto’s eerste sneeuw. Het is even wennen…
… maar wat later vindt hij het toch wel leuk.
Er gaan wat foto’s retour van een truitje dat ik breide voor Otto. Hij krijgt het volgende maandag dan wel.
Ik ga nog even de tuin in voor wat foto’s, maar verder ga ik niet meer. En de rest van de week blijf ik ook binnen.
De voorbije week was het een halve dag schandalig mooi! Jammer dat het al tegen de middag smolt als …..tja ….sneeuw voor de zon….
En van de kleine Otto blijf ik fan! Wat een schatje.
Ik wil lente.
Otto is een schatje, helemaal mee eens 🙂
Wat was het mooi woensdag. Hier lag het donderdag nog wit op het gazon.
Het was hier heel snel weg. Het was al aan het dooien terwijl het nog sneeuwde.
Tja, ik woon in ’t hoge noorden hé 😉
Het heeft wel iets, zo’n winterlandschap vind ik. Op één of andere manier vind ik het rustgevend. En sneeuw is belangrijk, voor mens en natuur, weet ik intussen… Hier is die sneeuw even snel gegaan als die is gekomen, tegen woensdagmiddag was die alweer verdwenen.
En wat een mooie lange wimpers heeft jullie kleinzoon!
Ik wil lente 😉 (maar kan je wel volgen in wat je schrijft).
Otto heeft inderdaad echt heel lange wimpers! Hij kan concurreren met zijn oudste zus 🙂
Leuke foto’s van schattige Otto. Mooi truitje. Geen weer om buiten te komen. Leve Toscane.
Goed samengevat 🙂
Begrijpelijk dat je geen ‘expeditie Noordpool’ hebt ondernomen. Toch veel mooie foto’s van wat er wel was.
Daar ben ik wel tevreden mee 🙂 (en morgen herkansing om Otto te knuffelen)
Volgens mij was dat ook de beste keuze, wie er niet perse uit hóefde was binnen beter af. Het was een zacht wintertje.
Inderdaad.
Dat was toch genieten in de sneeuw!
Leuk die nieuwe plant, ik heb hier dezelfde maar ze doet het niet echt goed. Misschien eens op een andere plaats zetten?
Otto verandert heel snel. Wat een flinke jongen al!
Misschien eens proberen op een andere plaats ja. Met veel indirect licht.
Otto is inderdaad al een stevig mannetje!
Die eerste kennismaking met sneeuw … bijna altijd ontroerend mooi.
Ja hè 🙂
mooie nieuwe kamerplant