Satur9Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Zondag wandelden we in het ochtendgrijs rond Oostkerke.
Misschien maak ik morgen eens een blogpost met de grijze wandelingen deze week. Niet dat het zo spectaculair was, het wintergrijs begint me stilaan in zijn greep te krijgen, maar het was toch iets. Weerberichten als deze doen de moed wat in mijn schoenen zakken.
Gelukkig vrolijken de nieuwe macramé plantenhangers me wat op.
En de amaryllis, natuurlijk.
En deze nachtelijke foto van Otto, die vrolijkte me ook op. Vrolijkt, elke keer weer moet ik lachen als ik dat snoetje zie.
Ook in de categorie grappig: Lili speelt winkeltje, en maakt een lijstje van de artikelen die ze in haar winkel heeft. Heerlijk.
Donderdagochtend raapte ik mijn moed samen en maakte een wandeling in de buurt. Ik kwam wel wat levenswijsheid tegen. (en twee doorweekte boeken)
Ook vrijdagochtend maakte ik een wandeling, ik verkende de begraafplaats van Waarschoot eens.
Aan de buitenkant vind ik het een lelijk onding, maar het dorpsgevoel regeert er toch nog, in ieder geval. De rest van de foto’s bewaar ik voor morgen.
Ik maakte nog een flinke pot soep, en daarmee zat deze week er ook weer op.
Al dat grijs … ik heb er zo genoeg van. Wat een schoon ventje toch hé.
Oj ja, mijn amaryillis is volledig in bloei. Eindelijk!
Hoera 🙂
Ook ik heb het moeilijk met grijs en grijs en grijs. En ik heb geen schattige kleinzoon meer om in slaap te wiegen, ook al is het ’s nachts😉
Ik moest hem gelukkig niet ’s nachts wiegen, en dat zal voorlopig ook niet gebeuren 🙂
Toitoi tegen het wintergrijs. Dat de soep je een beetje mag verwarmen.
Heerlijk ventje om te zien, Otto! IK denk dat onze kleindochters een beetje gelijk op gaan, dat soort woordjes komen hier ook voorbij….
Leuk! Lili is 6 (wordt in mei 7), Pipa is 4.
Helemaal met je eens, wat een afschuwelijk gebouw van dat kerkhof, ik zou bijna zeggen “daar wil je nog niet dood gevonden worden” zoals ze hier zeggen bij een plaatst die eçht heel onaantrekkelijk is, maar ja, dat gaat daar toch niet helemaal op.
Haha, inderdaad. Ik vind het vreselijk. Het is wel vaker zo dat kerkhoven die niet bij de kerk liggen, troosteloze plekken worden.
Wat een cutie toch! En ach die samali en wortol. schitterend!
Zalig hè.
Haha samali da’s een leuke, Maya heeft jarenlang lapwasje gezegd ipv waslapje 😉
Sommige dingen vergeet je nooit hè 🙂 Waslapje moet toch een moeilijk woord zijn, Janna zei slaplapje 🙂
Ik heb ook genoeg van het grijze weer… gelukkig is het deze week zonnig!
en ik zat maar te duimen op sneeuw en koude temperaturen toen maar helaas, het warmde net op
Yep. Misschien komt het nog eens. Liefst ginder in het verre oosten van het land als jullie er kunnen zijn.