De foto’s die ik tijdens onze reis in juli in Frankrijk met de Nikon maakte, bewaarde ik voor thuis. Die foto’s zijn veel beter als ze zorgvuldig geselecteerd en bewerkt worden. En zo kan ik onze reis nog eens herbeleven ook. Ik laat ze beetje per beetje op jullie los, elke keer foto’s van 1 dag.

Voor onze reis had ik me voorgenomen niet al te veel foto’s te maken tijdens de koers zelf. Maar af en toe deed ik het natuurlijk toch, om te oefenen. En eerlijk gezegd, de resultaten mochten ook veel meer gezien zijn dan de vorige jaren. Ik leer bij.

We zijn in Saint-Genest-de-Contest (die namen, wie verzint het!), in de Tarn, we zitten in de hitte langs de kant van de weg, en we kijken naar wat er langskomt. Meneertje Mertens ziet het wel zitten.

Het spektakel begint. De opening van de publiciteitskaravaan.

Een paar van de meest opvallende wagens. Cochonou (zeer gegeerd wegens de worstjes)…

… en deze Xtra (zeer gegeerd wegens de zakjes wasmiddel).

Tussen de karavaan door rijden ook verkenningswagens van de ploegen, te herkennen aan de antennes op hun dak. En ook tussen het einde van de karavaan en de renners rijden ze. Ik haal er twee wagens tussenuit: die van Deceuninck-Quickstep Alphavinyl… (ik vergis me nog steeds, volgend jaar zal dat nog veel erger worden) (en daarbij: ik denk dan altijd Quickstep Alphaville)….

… en die van Lotto Soudal.

Een veegwagen is er ook elke dag.

Zoals eerder al gezegd, als we het wagentje van Vittel zien passeren, weten we dat het niet meer lang duurt voor de renners er zijn.

En dan zien we de twee zwanen en de wagens van de Tour (met commissarissen, organisatoren, enz).

Dan duurt het niet lang meer voor de koplopers er zijn.

Een helikopter van France TV hangt laag.

Daar is het peloton.

Het is een onwaarschijnlijk hete dag, en dat zie je ook aan de renners. (mind the splash rechts)

Yves “I’m just a simple farmer’s son” Lampaardeken.

Kijk, de groten van de race hangen achter het peloton. Wout Van Aert, Tadej Pogacar (altijd te herkennen aan de pluimpjes door zijn helm) en naar ik vermoed Enric Mas.

En dan zijn ze gepasseerd. We staan de hele dag bij zonnebloemen die met hun verkeerde kant naar ons staan.

Ik neem me plechtig voor bij het eerstvolgende geschikte zonnebloemenveld foto’s te maken. Ik kan u nu al zeggen dat ik daar niet lang op moest wachten.

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

19 reacties

  1. Dit is echt heel erg leuk! Je hoort en leest wel over de reclamekaravaan, maar hoe dat er nou in het echt uitziet, daar had ik geen idee van. En dan de rest van optocht, de volgorde, de renners uiteindelijk, heel mooi. De foto van de helikopter vind ik schitterend.

    1. Dankjewel, dat vind ik een heel leuk compliment, blij dat ik dit kon overbrengen.
      Er zitten een paar foto’s tussen waar ik écht trots op ben, zoals inderdaad ook die foto van de helikopter.

  2. Je brengt de sfeer prima over middels je foto’s, alsof ik er middenin stond.
    Zonnebloemen richten zich steeds naar de zon. Het Frans is in dezen duidelijker: tournesol. Nog meer je best doen om het zonnetje in jezelf naar boven te halen en ze draaien zich vanzelf naar jou. 😉

  3. Meneertje Mertens in volle actie, hoe leuk is dat 😎. Zalig om eens enkele van die reclamewagens te zien en haha toffe foto’s van de renners! Ja Lampaert schoot de hoofdvogel af 😀. Leuke reeks.

    1. Haha, ja, ik vond het leuke foto’s van Meneertje Mertens, pasten helemaal in de sfeer 🙂
      Lampie schoot inderdaad de hoofdvogel af, wat een begin van de Tour.
      Dankjewel 🙂

  4. Leuk om dat zo eens mee te beleven van jouw kant van de weg. Je beschreef het wel in eerdere blogs maar deze beelden van je man en de entourage spreken boekdelen. Ik begrijp nu beter wat er boeiend aan is behalve de renners zelf aan te moedigen. Bij grote marathons zie je ook van die auto’s en politie escorted maar geen materiaalwagens. De sfeer zal wel navenant zijn.

    1. Ja, dat denk ik dus wel. Ik vind dat altijd leuk, zo’n organisaties bezig zien. Hier in Vlaanderen hebben we de 1000km van Kom op tegen Kanker, 4 dagen fietsen in peloton over gewone wegen. Soms kan je op een plek staan waar je ziet hoe dat georganiseerd is met de begeleidende motoren en politie op de motor, en dat is echt indrukwekkend om te zien, een geoliede machine.

    1. Ik ook, ooit eens op talenkamp in Annecy, toen zijn we met de groep studenten ook eens op een berg gaan zitten. Moet 1985 of 1986 geweest zijn 🙂

Laat een reactie achter bij djaktiefReactie annuleren