Dinsdag muziekdag. En een samenwerking met Goofballsworld. We spelen muzikale pingpong, we draaien samen door. Elke week borduren we voort op elkaars muzikale keuze, en die keuze kan alle mogelijke kanten uitschieten. Zo wordt het extra spannend! De ondertussen zeer respectabele en vooral leuke playlist kan je vinden op Spotify én op Youtube. Abonneren kan, uiteraard.
Vorige week had ik All Tomorrow’s Parties van The Velvet Underground & Nico, waarop Goofball doordraaide met Norwegian Wood van The Beatles.
Wat een mooie keuze, ik hou van The Beatles en ik hou van dit nummer. Klassieker. Een opvolger was snel gevonden. Laat ik mijn grote liefde hier nog eens uithalen. Crowded House (ik had Neil Finn in deze incarnatie hier nog niet). Met Tall Trees.
De link is duidelijk, Wood en Trees, natuurlijk. En dat Neil Finn een Beatle-esque songwriter is, natuurlijk.
Tall Trees is een album-nummer (van het album Woodface, hee, nog een link!), dus enkel een versie zonder filmpje te vinden op Youtube.
Wel is er een live-versie die ik ook wil delen. Uit 1991, en met broer Tim Finn op gitaar en backing vocals. En met wijlen Paul Hester op drums. De geluidskwaliteit is OK, de beeldkwaliteit veel minder, maar ik vind het toch de moeite waard.
Goofball, ’t is weer aan u!
PS: Moest het bovenstaande Tall Trees op Youtube opgevolgd worden door Now We’re Getting Somewhere, vooral blijven kijken. Crowded House live ten voeten uit, met rond minuut 4 een leuk uitstapje.
We zijn weer goed bezig eh :).
Ja hè 🙂
Dit is zo’n band uit de jaren 80 die me (op de hit Don’t dream na) wat ontgaan is, maar die, nu ik er eigenljjk voor het eerst naar luister, hartstikke leuk is. Gaaf ook om de college Aussies Bee Gees even voorbij te horen komen, en The Small Faces. 🙂
Leuk hè, hoe ze van het ene nummer naar het andere gaan 🙂 Ik kende ze eigenlijk al voor Crowded House (Split Enz), en ze zijn mijn hele leven met mij mee gereisd. Echt wel een grote favoriet hier, dus ik kan niet anders dan je aanraden eens wat dingen te gaan beluisteren 🙂
Goed dat je even waarschuwde over dat intermezzo rond de 4 minuten, erg leuk.
Leuk hoe ze zo van het ene nummer naar het andere gaan hè 🙂