Ik neem jullie nog eens mee naar de Hoog Buurlose heide op de Veluwe, begin september. Op zaterdag fietste ik er, en ik was danig onder de indruk van de schoonheid van die plek. Zo mooi, zo rustig, zo stil. Ik fietste een heel eind door het bos, reed bij wijze van spreken “een hoekje om”, en daar lag die weidse schoonheid. Ik had mijn camera niet mee, maar ik wist meteen: hier kom ik morgenochtend terug, voor de zonsopgang. Ik neem jullie graag eens mee.

Een eerste impressie.

The weeping elephant.

Here comes the sun.

Het heeft iets safari-achtigs. Of leeuwenkoning-achtig.

Deze prachtige boom zie je op veel van mijn foto’s terug. Op het internet zag ik ‘m ook al.

Er kwam een poes op me af, klaaglijk miauwend. Eenzaam, honger wellicht ook. Ze kwam rond mijn benen draaien, de vacht voelde vuil aan met klitten, ik durfde het arme beestje geeneens aaien.

Misschien heeft ze wel een plekje in één van die gebouwen. (van het leger?)

Nog een boom-foto om mee te eindigen.

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

15 reacties

Laat een reactie achter bij djaktiefReactie annuleren