Op reis: België – Nederland

Het laatste beetje vakantie in België mag hier ook nog bij, we deden toch nog fijne dingen die een vermelding waard zijn.

Dinsdag 2 augustus

Vanuit de camperplaats in Stekene ga ik fietsen. Een rondje rond Stekene.

Het was een mooie rit die ondanks de wind en het totale gebrek aan fietsen de laatste vier weken, heel erg vlot ging. Ik had me dan ook voorgenomen niet te kijken naar gemiddelde snelheid. Maar ik was wel mijn drinkbus vergeten, meh. Ik was een beetje zoals dat verwende kind dat vier weken in Frankrijk rondgereden had, en daar de prachtigste landschappen gezien had in de Jura, de Alpen, de Pyreneeën, het Centraal Massief, en er hier in Vlaanderen niet erg veel aan vond. Mooi, ja, groen, ja, dat wel. Ik had mijn fototoestel mee maar vond maar niks dat me kon boeien om te fotograferen. Ook met de telefoon maakte ik weinig foto’s.

Ook bijna geen kapelletjes gezien! Gelukkig kwam ik op het eind nog een grote tegen, maar daar waren ze dan weer aan het werken. (ontwijkende foto zonder werken, gelukkig was de lucht mooi).

Op de camperplaats was het heerlijk genieten van de wolken en de zonnebloemen.

En het uitzicht ’s avonds vanuit bed was ook mooi.

Woensdag 3 augustus

We hadden zitten brainstormen wat we op deze hete dag konden doen, maar uiteindelijk hielden we het bij het initiële plan: Meneertje Mertens had een plek gezocht van waaruit we samen een goeie 35 kilometer konden fietsen, waarna we verder zouden rijden (met de camper dus) naar Doel.

Wegens het veelvuldige laat slapen de laatste tijd, en ook wegens het lange wakker liggen, werd ik op het voorziene uur (wat was het? 6u of zo?) niet bepaald enthousiast wakker. Koffie, klaarmaken, en dan naar Paal, in Nederland. Een buurtschap van Graauw, onderdeel van de gemeente Hulst. Met zicht op Het Verdronken Land van Saeftinghe. Onderweg zegt Meneertje Mertens al dat hij gerust alleen wil gaan fietsen, als ik zo moe ben. Idee dat ik meteen omarm, ik zie het echt niet zitten. Eerst nog eten, fietskledij aan, en dan fietsen… ik mag er niet aan denken. Hij vertrekt op zijn eentje, en ik ga nog wat proberen slapen. En slapen doe ik, ik word pas wakker als hij een uur of 2 later terugkeert. En het slapen heeft deugd gedaan.

Na de fietsrit brengen we een bezoek aan Doel. We waren er al eens eerder, met de fiets, maar vonden de sfeer er toen erg grimmig en ongemakkelijk. Iets met rondhangende motorgroepen en zo. Deze keer was het anders, rustiger. Er is blijkbaar meer politiecontrole, en samenscholingen zijn verboden. Het blijft beklemmend, een bezoek aan Doel, er blijft een vreemde sfeer hangen. En het valt niet echt mooi te noemen. Maar wel, fascinerend misschien? Ik leef me uit om foto’s te maken, van muurschilderingen, van verval, van het kerkhof van Doel… die foto’s hou ik voor later. Hier een paar impressies.

Daarna gaan we nog eens de dijk op, waarna we weer vertrekken.

Het is warm, en we hebben niet veel zin om in de hitte op de camperplaats te staan, dus rijden we nog eens tot Terneuzen.

Daarna genieten we weer van rust, stilte, wolken en zonnebloemen op de camperplaats.

Donderdag 4 augustus

Plan vandaag: we gaan naar de Verbeke Foundation. Die gaat pas om 11u open, en we zitten op 5 kilometer afstand, dus hebben we geen haast. Koffie, ontbijt, op het gemak klaarmaken… rond 11u zijn we weg. Bij aankomst regent het (een beetje), we drinken nog een kop koffie in de camper.

Daarna zijn we vertrokken voor een uur of twee verwondering. We bekijken een deel van de collectie binnen, het ene vinden we al leuker dan het andere.

Ik wil vooral naar buiten. Daarvoor trotseren we eerst de serres, waar het loei- en loeiwarm is.

We keren terug naar binnen, kijken nog eens rond, zien niet echt hoe het zit, en ik ga uitleg vragen aan de vriendelijke, besnorde meneer aan de ingang. Na zijn duidelijke uitleg trekken we naar buiten, waar we de grote installaties gaan bekijken. Het is warm, maar er is veel schaduw van de bomen.

(een zéér rudimentaire selectie aan foto’s, later volgt meer)

We lopen rond tot we te moe zijn en te warm hebben, en keren dan terug naar de camper. We vonden het echt wel fantastisch, en willen nog wel eens terugkomen, misschien als het wat minder warm is.

Opnieuw denken we: te warm om al op de camperplaats te gaan staan, en we vragen ons af: wat gaan we doen? Meneertje Mertens zegt: Terneuzen? Ik zeg: nog eens? Tot het me invalt, we zitten aan de Expresweg, de E34, de baan Antwerpen-Knokke… waarom gaan we niet eens naar de zee? We zagen nauwelijks water in ons verlof, wat is er mooier dan het verlof af te sluiten met de zee? Hoppa, we zijn weg. Nog wat debatteren over waar aan de zee, waarna we beslissen het rechts van Knokke te zoeken, richting Nederland dus.  Net na Brugge ziet Meneertje Mertens een afslag Cadzand, en dan rijden we die richting uit. Retranchement, daarna Cadzand, het is er overal erg druk. Stampvolle campings. We rijden verder naar Cadzand Bad, en volgen vanaf daar in de mate van het mogelijke de kust. Het wordt stilaan wat minder druk. We blijven rijden tot we bijna bij Breskens zijn, rijden een weg echt dichtbij de kust op, waar we op de dijk belanden waar parkeerplaatsen zijn. Er staan auto’s, er staan campers, er is nog plaats, we zetten ons erbij. Za-lig. Luiken en ramen open, en we snuiven de zeelucht op. We eten een boterham, we eten kaas, we genieten van het uitzicht.

We zijn content dat we tot hier gereden zijn, we genieten en weten dat dit een plek is waar we gaan terugkeren. We lopen op het strand, dippen onze tenen in de zee, maken  foto’s. Heerlijk.

Daarna keren we rustig terug, via heel kleine wegen. We lachen met de namen van de gehuchten. We rijden niet door Boerenhol, maar wel door Nummer Een. Herinner je je deze nog? (de vrije radio jingles denderen door ons hoofd) (het was blijkbaar Herinnert u zich deze nog?)

We stoppen nog eens langs de Westerschelde.

We zien iets van een camperplaats, en maken een ommetje om eens te kijken of het wat is. Iets wat we kunnen onthouden voor later, net als een kleine camping die we passeren. Daarna gaat de tocht terug naar Den Boerenhof in Stekene, waar we twee pastaschoteltjes uit de automaat halen, eten en nog een Vive le Vélo in uitgesteld relais kijken. Morgen is er nog een ganse dag, maar ‘s middags keren we terug naar huis om rustig de camper leeg te maken en te poetsen voor het inleveren zaterdag. 

Vrijdag 5 augustus

We rijden nog eens terug naar Breskens om er de zeelucht op te snuiven, te ontbijten en foto’s te maken, het weer is dreigend mooi. De brug van Terneuzen gaat dicht (of is het open?), we zien alles vanop de eerste rij.

We verwonderen ons over dit volgetast containerschip, het lijkt uit te puilen van de containers.

Daarna gaat het naar huis, waar we de camper leegmaken, Meneertje Mertens die ook netjes poetst, en ik ons gerief begin op te ruimen. Daar zijn we nog wel even zoet mee.

En dan is er op zaterdag alleen nog de traditionele foto van in de truck wash, voor we de camper terug inleveren.

THE END!

Verwante Berichten:

• Op reis revisited: dag 34
• Week in beeld – week 26
• Op reis revisited: dag 33
• Op reis: nog een beetje Frankrijk
• De Tour de France achterna – de eindconclusies