Op donderdag is het hier Throwback Thursday. Dit jaar gaan we terug naar een nabij verleden. Het jaar 2020, het jaar dat we in onwetendheid begonnen, het jaar dat we een beetje lachten met dat virus in China, het jaar dat we dachten dat we er na een vijftal weken wel weer vanaf zouden zijn, het jaar van de lockdown, het jaar van de mondmaskers en de social distancing, het jaar van het voortschrijdend inzicht. Het jaar dat we kennismaakten met corona.
Voor u in beeld gebracht: het ontstaan van een mondmasker/mondkapje.
Patroon op de stof leggen en uitknippen.
Uitgeknipt. Links het stapeltje met binnenkanten, rechts het stapeltje met buitenkanten. Ja, dit is bandwerk.
Per 2 aan elkaar genaaid.
Naadjes openstrijken.
Binnen- en buitenkant aan elkaar naaien. Niet vergeten een keergat open te laten.
Keren.
Het keren van hierboven zat eigenlijk tussen de stap rechts en de stap links. En bij buiten- en binnenkant aan elkaar naaien, zat ook nog de stap lintjes bevestigen. Toen nog hadden lintjes nog de voorkeur ja, om de mondmaskers op een voldoende hoge temperatuur te kunnen wassen.
Isn’t she cute?
Klaarmaken voor ophaling/aflevering/verzending.
Mondmaskers maken en eten, zo leek het die week wel.
Er werd ook wel gefietst die week.
We beginnen gelijk aan een nieuwe lading.
Volgende week is het Lili haar verjaardag. Om de lockdown-verjaardag van de kleuter wat op te vrolijken, hebben we één en ander in petto voor haar. Met de hulp van andere oma Nannydien en met dit pakje zal Pipa verkleed zijn als Olaf uit Frozen. Spannend!
Je bent toch een artiest hoor. Zo’n mooie mondkapjes!
Dankjewel 🙂
Je hebt er echt veel gemaakt. In Nederland was er lange tijd onduidelijkheid over het nut van mondkapjes en daarom heb ik me er een tijd tegen verzet. Uiteindelijk heb ik er wel wat gemaakt maar ik kon er zelf niet goed door ademen en ben overgeschakeld op wegwerp ofschoon dat geheel tegen mijn gevoel in gaat. Jouw model sluit veel beter aan.
Ik moest zelden lang een monmasker dragen, en ik verdroeg de zelfgemaakte wel. Maar om hele dagen te dragen, zijn ze niet geschikt. In het begin was hier echt een tekort aan mondmaskers, en dan heb ik toch wel wat mensen uit de nood kunnen helpen. Ik was begonnen met de mondmaskers die FOD gezondheid aanraadde, maar ik vond die vréselijk om te maken. Deze waren eenvoudig, en inderdaad, ze sluiten erg goed aan.
Mmmmmmm, die wentelteefjes – ik krijg er zooooooo hard zin in!
Hahaha!
yep in die periode was er ook iemand voor ons aan het naaien. Zo dankbaar voor behulpzame naaizielen die de naai-hulpelozen hulp boden.
Ik vond het wel fijn dat ik zo wat kon meehelpen in ieder geval.
Als je het zo ziet is het bijna jammer dat we geen mondmasker meer hoeven te dragen. 🙂
Hihi dankje, vind ik ook wel 😉
Wat een mooi model mondkapjes. Ik had er het geduld niet voor om ze te maken. Heb ze ook uitsluitend gedragen als het niet anders kon want zag er ook niet veel nut is.
Ook nu moeten we ze nog dragen bij dokters/apothekers/op het openbaar vervoer, dus ze moeten nog wel even mee 🙂
Ik heb echt wel slechte herinneringen aan die mondkapjes. Hoe mooi die van jou ook waren.
Ademen met de zelfgemaakte lukte me moeilijk, toen ik overging op de chirurgische ging het wat beter.
Af en toe had ik er last van en moest ik hoesten, maar voor de rest verdraag ik ze wel. Ik moet ze wel zelden lang ophouden.
Goh ja, dat gesukkel met die stoffen mondmaskers… Die gaan ook ergens op zolder in een doos vliegen om er hopelijk nooit meer uit te komen ;-).
Ja hè 🙂