Op donderdag is het hier Throwback Thursday. Dit jaar gaan we terug naar een nabij verleden. Het jaar 2020, het jaar dat we in onwetendheid begonnen, het jaar dat we een beetje lachten met dat virus in China, het jaar dat we dachten dat we er na een vijftal weken wel weer vanaf zouden zijn, het jaar van de lockdown, het jaar van de mondmaskers en de social distancing, het jaar van het voortschrijdend inzicht. Het jaar dat we kennismaakten met corona.
Het coronanieuws bubbelt nog steeds niet aan de oppervlakte, maar het bubbelt. Zo gemeen, geniepig net onder de oppervlakte. Maar best dat we niet wisten wat op ons afkwam, denk ik.
Het was een week met een wolkenlucht boven de garages, haha.
Het was weer een week met veel naaiwerk. Zowel nieuw…
… als gerecycleerd.
Het was de week waarin de geplande operatie van Herman gelukkig kon doorgaan. Zicht vanuit zijn kamer op Maria Middelares. Ja, bezoek en al.
Het was inderdaad een week met een staalblauwe lucht.
En een week waarin ik iets deed wat ik wel vaker op woensdag deed: bij mijn meisjes gaan. Lili kan zelf water uitgieten. Met geconcentreerd gezichtje. Wat ziet ze er ook nog klein uit, 2 jaar maken op deze leeftijd een enorm verschil.
Ze boffen maar met zo’n oma die unieke kleedjes voor heb maakt!
Hen ipv heb!
Ik ben zo blij dat dat vreemde jaar erop zit, ook al blijft het duren. Maar de maatregelen toen waren uit angst voor het onbekende zo vreselijk moeilijk.
Schattige kleindochter! En inderdaad, op die leeftijd groeien ze elke dag
Het begin van de pandemie …. zo lang geleden lijkt het al.
A propos, er zijn verschillende foto’s die niet doorkomen.
Pré Corona was ik net verhuisd. Precies een soort van wittebroodsweken. Alles mooi, nieuw om te ontdekken. Misschien heb jij dat nu ook een beetje in je nieuwe huis.
Ja 🙂 Ik ben zo blij dat we hier zijn 🙂
Het was tevens het jaar van een prachtig voorjaar en een lange zomer. Gelukkig maar.
Dat gaat me ook altijd bijblijven, denk ik. Wat een mooie lente en zomer, heerlijk was het.
Wat een mooie kleren maak je! Hebben er al meermaals mogen van genieten maar altijd weer verrassend. Dat virus 🦠 !
Ik denk dat we allemaal klaar zijn met dat virus…….Inderdaad gaat het hard met die kleintjes, ik herken het ook bij mijn eigen kleinkinderen
En toch hád de begintijd van de pandemie wel iets, heel even maakte de saamhorigheid ons allemaal één!
Jammer dat die saamhorigheid ondertussen lang achter ons ligt.