Regelmatig keer ik eens terug naar “onze reis naar de eilanden”, zoals we onze twee weken Frankrijk in september hier noemen.
L’été indien verwende ons met zomerse temperaturen. We reden naar Port-des-Barques, waar we een wandeling maakten op Île Madame. Dat is een eiland vlak voor de kust van het Franse departement Charente-Maritime, met het vasteland verbonden door een passage (Passe aux Boeufs) zoals de Passage du Gois: tijdens hoogtij wordt die overspoeld door water. Je kan er dus enkel heen tijdens laagtij, en je moet opletten wanneer dat kan.
We parkeerden een kilometer of wat verderop en vertrokken, voorzien van water en het fototoestel.
De passage strekt zich uit voor ons. We zijn vroeg, het is nog niet druk. Maar het is wel later dan we zouden vetrekken moesten we niet gebonden zijn aan vaste uren. Hier passeert ook regelmatig een wagen, je mag met de wagen het eiland op en daar parkeren op een parking. Ook passeren een paar vrachtwagens voor bevoorrading.
In het begin van de wandeling bezoeken we het gigantische kruis gemaakt met stenen, la Croix des Galets (meer info hierover in het artikel over Île Madame op Wikipedia).
Er is ook het fort op Île Madame, dat we vanbuiten bekijken maar niet gaan bezoeken.
Het mooist vinden wij de cabanes aux pêcheurs, waarvan er heel veel zijn hier. Ik blijf er foto’s van maken.
Bij het fort spreekt dit beeld me aan.
Ook de braambessen zijn fotogeniek.
Nog meer cabanes in allerlei kleuren.
We bereiken het verste punt van het eiland.
Waar we in het doorgaan vaak beschut door bomen stapten, is er tijdens de terugkeer geen beschutting meer. Het is heet, we willen zo snel mogelijk doorstappen, veel foto’s worden er niet meer gemaakt. Maar het was echt een prachtige wandeling.
Na onze wandeling rijden we door naar Fort Louvois, dat zich aan de voet van de brug naar Île d’Oléron bevindt. Ook dat fort is enkel bereikbaar tijdens laagwater.
Om één of andere reden is het vandaag uitzonderlijk gesloten. We stappen er dus gewoon eens naartoe. Ik vind het beeld van het fort naast de brug prachtig. Ooit wil ik dit nog eens doen bij zonsondergang.
Het pad was vreselijk glibberig. En het was echt, echt loeiheet.
De vergane glorie van het geheel was prachtig.
Hierna keerden we terug naar de camperplaats, en maakten we ons klaar voor ons vertrek naar Île de Noirmoutier.
Mij iets totaal onbekend. Aangename ontdekking!
Dit brengt me weer helemaal terug in de sfeer van onze laatste zomervakantie 🙂
Ja die vissershutten zijn schitterend! Ik zag er één op Baarland en ik wist niet wat ik zag. Het is dus een vissershut. Het heeft iets magisch op dat water. Mooie foto’s alweer!
Een klein beetje zoals ons waddengebied waar je grote delen hebt die slechts bij laagwater te bewandelen zijn. Maar daar zijn dan weer niet van die leuke huisjes op palen.
mooi
vissershutten zijn mooier dan jagershutten met al die kleurkes. Die moeten duidelijk niet in camouflage zitten
Nee heerlijk hè, al die felle kleuren.