Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.

Zaterdag moest Janna werken en wilde Florian het dak van het erkertje aan hun huis afwerken (wilde – moest – het werd zeer dringend), dus gingen wij op stap met de twee dametjes. We hadden al langer beloofd eens naar het Harry Malter Familiepark te gaan, het was schitterend weer, dus het was de moment. Milan en Sara gingen ook mee, voor de fun en om een handje toe te steken. De meisjes waren superflink en we hadden een fijne namiddag.

Harry Malter is een eenvoudig park, ideaal voor kinderen van hun leeftijd. Ze gingen in de vliegtuigjes, hoewel je ziet dat het voor Lili toch net iets te traag gaat.

De volgende foto’s werden allemaal gemaakt door Sara.

In de bootjes. Ik was een beetje ongerust over Pipa, ze is nog zo klein, maar Lili droeg goed zorg voor haar kleine zus en het ging allemaal goed.

Waar gaan we nu heen?

Milan is een stoere maar vooral lieve beer.

Springen. Dikke pret.

Ik moet elke keer weer lachen als ik deze foto zie.

Daarna gingen we nog even naar het Prullenbos om kastanjes te rapen. Pipa is hier de verpersoonlijking van de uitdrukking “uitleggen en peten tekenen”. (vanaf hier zijn de foto’s weer van mij, trouwens)

Bij onze thuiskomst maakte ik nog eens een foto bij de garages.

Voor de rest van de week gebeurde hier erg, erg weinig.

Op dinsdag had ik mijn afspraak bij de oncoloog. All was clear, alles is goed. Vanaf volgend jaar hoef ik geen pet scan meer, die wordt vervangen door een bloedonderzoek. Voor de rest blijft de reeks onderzoeken voorlopig nog gelijk: in het voorjaar bloedonderzoek, echo en mammo en gynaecologe, in het najaar nu dus bloedonderzoek en oncoloog. Maar kijk, we kunnen weer een half jaar verder.

Janna bracht me naar het ziekenhuis, ik ging te voet naar huis. Met een klein ommetje langs de Dokken. Ah ja. ’t Is daar zo schoon.

Voor de rest: niet veel. De evolutie van een breiwerkje, en dat is het.

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

31 reacties

  1. Meer hoeft het ook niet te zijn, de foto’s uit het speelpark alléén zijn genoeg , wat een plaatjes van die springende dametjes.
    Wat fijn dat er toch maar mooi onderzoeken afgebouwd worden. Blijven toch altijd stressvolle toestanden en onrustige dagen in de aanloop naar , en wachtdagen erna op uitslagen.

    1. Het is een park met een hoek af hè. Ik vind het wel fijn, slordig inderdaad, maar ik kan daar wel tegen. Het viel ons wel op nu dat ze toch wel aan het vernieuwen en verbouwen zijn. De kinderen vinden het er in ieder geval erg leuk, en da’s het belangrijkste hè 🙂

    1. Maar uiteindelijk is dit ook enkel rechts en averechts hoor, iets anders is er niet in het breien 🙂 (toch?) Maar het is wel zo, op de eerste rijen zit ik ook wel te sukkelen.

    1. Dankje 🙂 Ze zijn in zo’n klein park ook minder overdonderd door de grootsheid van alles. Ik vind het zelf ook heerlijk trouwens 🙂

  2. Een opluchting, dat je weer voor een half jaar gerust mag zijn. Goed dat het zo wordt opgevolgd. Je breiwerkjes vind ik er ook heel mooi uitzien. Benieuwd wat het zal worden. Je schrijft dat het niet veel was, die week, dat er niet veel gebeurde. Maar kan dat af en toe niet eens deugd doen, ja toch?

Laat een reactie achter bij Thomas PannenkoekReactie annuleren