Satur9Afgelopen winter had ik hier een reeks van 37 vriendenboekjes, een reeks gastblogs waar ik enorm van genoten heb, en jullie ook. Tijdens diezelfde winter vond ik op zolder mijn oude vriendenboekjes terug. Een poëzie, zoals we dat hier noem(d)en. Vandaag foto’s van het derde en laatste boekje.
Het laatste boekje vond ik ook supermooi. Met een Sarah Kay tekening op de kaft, een soort derivaat van de toen zeer populaire tekeningen van Holly Hobbie. Waar ik zot van was toen. Van beide, Holly Hobbie en Sarah Kay. De blaadjes in verschillende kleuren vond ik ook schitterend, herinner ik me.
Eerste tekening is van mijn jongste zus Hilde. Je zit in de verschillende boekjes de tekentalenten evolueren.
Een potloodtekening van mijn vader.
En een potloodtekening van mijn ma.
Het grootste tekentalent van het gezin was mijn oudste zus Christine. Ik vind dit nog steeds een prachtige tekening.
Het lief van mijn zus, Luk. Had het boekje blijkbaar een half jaar in zijn bezit. Ik herinner me dat hij eens een tekening maakte van Lucky Luke, de man die sneller was dan zijn schaduw, begrijpelijkerwijs zijn favoriete stripfiguur. Jammer dat ik die niet teruggevonden heb.
Nanine vond mij een wijze type. Ik kan me er weinig bij voorstellen. En altijd vrolijk, blijkbaar toch wel.
Agnes maakte een Holly Hobbie-achtige tekening, en ik herinner me dat zij er ook zo een beetje uitzag. Eigenlijk denk ik dat ik ergens een klasfoto heb van het zesde leerjaar, misschien moet ik die eens zoeken.
Blijkbaar waren de versjes toen niet meer zo in. Of werden we er te oud voor?
Om te bewijzen dat de leerkrachten altijd bloemen tekenden. Zesde leerjaar, moet juffrouw Hedwige geweest zijn, maar ik kan het niet opmaken uit de ondertekening. En ik kan me met de beste wil de naam van de juf van het vijfde leerjaar (van wie dit ook kan geweest zijn) niet meer voor de geest halen, hoewel ik de dame in kwestie nog voor mijn geestesoog zie (samen met de herinnering van sokken breien in katoen).
Kabouters waren wel nog altijd in.
En hiermee is het reeksje poëzieboekjes ten einde. Tonen jullie ook eens jullie poëzieboekjes?
Weer een mooie reeks. Ik vroeg me af of kinderen van tegenwoordig nog poëzies hebben.
Vriendenboekjes met vragen voorgedrukt over jezelf.
Ah, dus niet meer zoals wij ze kenden. Ik was nog aan het denken: als je als leerkracht met 30 kinderen in je klas in elk vriendenboekje een tekening en een versje moet schrijven … dan ben je wel even bezig. Ze deden het toch maar in onze tijd!
Ja, ik vind dat zelf ook best wel knap. Werd altijd met veel liefde gedaan!
Ja, dat klopt.
Toen werd echt nog veel tijd aan de poëzie besteed. Iedereen wilde echt een kunstwerkje afleveren. Mooi toch!
Was een mooie reeks bij jou. Je hebt het mijne reeds gezien in https://djaktief.wordpress.com/2021/02/24/vriendenboekje/
Er zitten pareltjes tussen!
Zoals ik al eerder zei: een rijk bezit die boekjes.
Ik koester ze 🙂
Wat een mooie tekeningen, wat een tekentalent van jouw zus! Die tekening springt eruit. Ik ga dat poëzieboekje van mij zeker nog eens tonen. Maar ik kan mij niet herinneren dat er zulke mooie tekeningen in staan als bij jou. Er staat ook een hoop zever in, meen ik mij te herinneren. Het was niet altijd zo serieus, zeker niet van die broers van mij. Eerst even zoeken in de verhuisdozen! Ik moet opletten dat ik het ordelijk werk van mijn lieve echtgenoot niet weer door elkaar gooi…
Ik herinner mij dat in mijn poëzie vaak hetzelfde versje voorkwam: bloemen verwelken, schepen vergaan, maar onze vriendschap zal altijd bestaan.
Ja! Dat staat er bij mij ook in!
Er waren inderdaad zo’n paar klassiekers😉
Ja, dat was echt zo’n klassieker hè. Net als tip tap top de datum staat op zijn kop. En vergeet mij niet in de vier hoeken. Ach nostalgie…
Ah ja, die ken ik ook nog. 🙂
@matroos, je bent al volop bezig? Spannend toch!!
Welja, we dachten te verhuizen in augustus, nu blijkt de nieuwe woning van de huidige bewoner niet klaar te zijn (problemen met levering bouwmaterialen). Het zou voor oktober zijn 😥 Heel spijtig, er is al zoveel ingepakt en weg uit het huis. Hier zitten we in een half leeg huis… Gelukkig kunnen we buiten leven in de zomer, maar ook dat lukt niet deze dagen. In ieder geval moeten we eind september uit ons huis, want dat is natuurlijk ook verkocht met een uiterste datum. Dat geeft wel wat onrust. Ik hoop maar dat we niet voor twee weken nog ergens anders moeten gaan huren.
Spannend is het dus zeker!😁 Ach, komt wel goed. Ondertussen dromen we verder.
Oei vervelend. Ook omdat de grote vakantieperiode eigenlijk voor jou de ideale periode is om te verhuizen. Misschien kan je een maand huur betalen aan de nieuwe bewoners van jullie huis en zo uitstel krijgen? Maar het moet voor iedereen lukken. Altijd lastig.
Alle opties zijn we aan het overwegen. Ik vind het inderdaad heel jammer omdat ik nu alle tijd heb en straks in september – oktober is dat voor mij de drukste periode van heel het schooljaar. Daar zit ik het meeste mee.
Begrijp ik perfect.
Ja, zij had echt een uitgesproken talent. Ik heb het altijd jammer gevonden dat ik niet zo goed kon tekenen als zij…
Ben benieuwd naar jouw boekjes… voorzichtig zoeken hè 🙂
Ik moet er nog aan beginnen. Eerst nog de muziekchallenge! Heb er nogal werk aan!…
Oeps 🙂
Leuk om te doen hoor! Blij met de uitdaging.
Ah oef 🙂
Erg leuk om dat terug te kunnen zien. Mijn albums zijn helaas ribbedebie.
Ik ben blij dat ik de mijne nog heb. In de huidige opruimwoede verdwijnt veel, maar deze boekjes blijven.
Wauw! Wat kon iedereen mooi tekenen zeg! Ik zou begot niet weten wat te doen als ik een poëzie in mijn handen gestopt zou krijgen…
Je kon aan je mama vragen een tekening te maken en die dan inkleuren 🙂
Had er maar één en heb het bij mijn laatste verhuis naar het containerpark gevoerd.
Hier is de laatste tijd veel richting containerpark verdwenen, maar de boekjes blijven, net als een paar andere herinneringen.
Het zijn ook heel leuke herinneringen!
Dat zou ik héél graag doen, helaas héb ik geen. Heb er ook nooit een gehad. Echt heel jammer!
Alleen werden er bij ons in dat soort boekjes zelden tekeningen gemaakt, meestal werden er gekochte plaatjes ingeplakt bij een gedichtje of verhaaltje.
Bij ons heel af en toe eens een ingeplakt plaatje, maar de tekeningen waren zowat wat je moest doen.
En er zitten nogal wat talentjes tussen in jouw boekje.
Ja hè 🙂
oh ja die holly hobbie tekeningen, daar had mijn zus er ook veel van.
Ze blijven mooi, vind ik.