Dinsdag 27 april
Plan is om wat langer te slapen, maar om 5u ben ik wakker. De shift van het zandmannetje is echter afgelopen, slapen lukt dus niet meer. Goed een half uur later sta ik op en kleed ik me aan, ik ga de roze maan eens zoeken. Ik moet niet ver zoeken, ze staat recht voor onze camper.
Ik maak foto’s van de maan en van de zonsopgang, het is schitterend. Maar wel ijskoud. Maar zo de moeite waard.
Meneertje Mertens is ondertussen ook wakker en maakt koffie. Lekker. Hij zit ook wel wat te kleumen.
We houden ons in stilte nog wat bezig, en we eten een ontbijt met verse aardbeien én frambozen uit de automaat. Lekker en gezond.
Rond 9u30 maken we ons klaar om een kort eindje te fietsen. Ik wil weten of ik het wel nog kán, na al die tijd. En natuurlijk kan ik het nog. We rijden een rondje van 10 kilometer, waarbij een klimmetje zit naar de Poelmolen. Een kuitenbijter. noemen ze het hier, en ik kan het er alleen maar mee eens zijn. Meneertje Mertens bovenop de kuitenbijter.
We keren terug naar de camper, potteren wat rond, eten soep met een boterham (ow yeah), ondertussen komt de efficiënte dame van gisteren een praatje slaan, ze vindt dat we het ons gezellig gemaakt hebben hier. We kunnen nog wat praktische vragen stellen, en zijn content met het korte babbeltje. We vertrekken voor een tweede rit, een serieuzere deze keer. De Poelberg zit opnieuw in die fietsrit, maar die zwier ik er nog snel uit. Eén kilometer na de start zo’n onding beklimmen, ik vind dat niet leuk. (misschien vind ik dat nooit leuk, dat kan ook). De eerste 10 kilometer heb ik het behoorlijk lastig, wind tegen, bergop, rottige fietspaden, het is moeilijk. Ik voel me ook onzeker op de fiets en vertraag gelijk een oud meetje in de bochten (waarin vaak steentjes liggen). Maar na een tiental kilometer kom ik erdoor, en begint het te beteren. Gelukkig.
We zien de mooie kerk van Kanegem.
We zien een monument voor Briek Schotte aan de kerk in Wontergem
We rijden door naar de spoorwegbrug van Grammene. Geïnspireerd door Mijnnikonenik (de blogpost zelf vind ik niet meteen terug, je mag altijd eens linken in de commentaren Joke! – wat Joke ook deed, wat ze zelf schreef vind je hier). Komoot heeft de weg niet goed aangegeven, eerst staan we op een foute plek, wel aan een mooie kerk.
We zien de brug in de verte, en rijden er heen, wat vlot gaat. We rijden de brug eens over, ik doe het bijna in mijn broek, zo smal. En dan moeten we nog terugkeren, ik heb spijt dat ik eraan begonnen ben! Ik maak wat foto’s, maar wil hier later toch nog eens terugkomen voor een wandeling, zodat ik betere foto’s kan maken.
De rit naar de camperplaats gaat nog via de Herentmolen in Meulebeke.
Na onze terugkomst zitten we in het zonnetje en eten we een lokaal geproduceerd, heerlijk speculoosijsje. Het wordt bakken in de zon en de schaduw verdwijnt, dus trekken we ons binnen terug, ik heb niet veel zin om te verbranden. ‘s Avonds bakken we worstjes en patatjes op de Party Grill, die we eten met een slaatje erbij. We opteren weer voor een heel rustige avond. Dentergem, het klinkt niet bepaald fancy en er is weinig te beleven, maar we hebben het hier op camperplaats ’t Meikensbos ongelooflijk naar onze zin.
Woensdag 28 april
Vandaag gaan we wat langer slapen. Of op zijn minst, proberen, hè? Ik ben weer vaak wakker (ik lijk een innerlijke wekker te hebben om 3u en om 5u), maar slaap dan toch tot 6u30. Dan kijk ik nog vanuit bed wat naar de mooie kleuren van de zonsopgang. We gaan het rustig aan doen vandaag. We hebben besteld bij de bakker, vinden dat het wat lang duurt, tot we ons realiseren dat we ons ontbijt en brood moeten ophalen in het tuinhuisje. Haha. Ik snoep tussendoor van de heerlijke frambozen en aardbeien.
Rond 9u30 verrekken we apart voor een fietstocht van een kleine 50 kilometer (Meneertje Mertens) en een wandeling van een 5-tal kilometer. Het is een heerlijke wandeling. Ik stop ontelbaar veel keren voor allerhande foto’s. Nog maar net vertrokken bij de camperplaats, een foto van de Poelbergmolen.
Aan het einde van de straat kom ik dit kapelletje tegen. (ik vind er geen informatie over)
Nog een zicht op de molen.
Dit lekkere hapje hadden we gisteren gezien, tijdens ons eerste fietsritje. Bovenaan de Poelberg is een Lourdesgrot met ommegang, met ernaast een voormalig klooster (meer uitleg op Wikipdia). Levert uiteraard leuke plaatjes op.
Wie niet.
Van dichtbij aan de molen heb ik geen enkele foto, hehe. Weer naar beneden kom ik nog een mooi kapelletje tegen, de Sint-Appoloniakapel. Aan de andere kant, een mooi zicht op de molen.
Daarna gaat het richting Meikensbos, waar er een laatste mooi zicht is op de Poelbergmolen.
Het is een omgeving waar heel veel te zien valt, niet enkel bos, maar ook poelen, weilanden, dreven… het oude bos wordt aangevuld met nieuwe bomen, die mooi aangeduid staan.
Het huisje van Hansje en Grietje is er ook.
De paardenbloemen zijn uitbundig aanwezig.
Mijn wandeling eindigt vlak naast onze camperplaats.
Rond 11u ben ik terug, en niet lang daarna is Meneertje Mertens er ook weer. We doen eerst wat praktische dingen, zoals gaan lozen, want morgenvroeg gaan we vertrekken en dan willen we niet staan lawaaien. Daarna eten we soep met pistoleetjes van de bakker. Ik doe nog wat verder aan mijn haakwerk in het zonnetje, dat half door de wolken priemt. In de latere namiddag maak ik mijn verslagje en blogbericht, en doet Meneertje Mertens een tukje.
Vanavond krijgen we ons diner aan de camper geleverd: vol-au-vent met frietjes voor Meneertje Mertens, en voor mij varkenswangetjes met frietjes. En een slaatje. Yum yum. Het is echt mega-lekker, verzorgd, vers, die varkenwangetjes zijn to die for. (De Naelde, tip voor na deze coronatijden, echt superlekker) (of voor als je eens op deze camperplaats komt staan, hey, je weet nooit hè)
Morgen vertrekken we van deze zeer fijne camperplaats (hier zien ze ons nog terug) naar nieuwe oorden en avonturen. Ik eindig hier met nog wat foto’s van bloemen die ik deze voormiddag maakte.
Wat is de wereld toch honderdduizend keer schoner als de zon scchijnt hé. Heel mooie foto’s van een mij onbekende streek. Fietsen lijkt me daar niet direct iets voor mij te zijn …
Mwah. Die Poelberg is een uitzondering, en als je hem van de juiste kant aanvalt, dan gaat het nog. Ik ben er zonder elektriek op geraakt, zij het moeizaam. De steile kant, pffff, daar was ik wellicht van mijn fiets gevallen. Maar voor de rest gaat het heel aangenaam glooiend op en neer. Minder erg dan Tongeren.
Misschitoch maar eens een poging wagen dan…
Jullie zijn aan het genieten.
Hopelijk snel wat aangenamere temperatuurtjes.
Fijne voortzetting van de vakantie.
Dankjewel! De kou deert ons niet echt (alhoewel warmer natuurlijk wel fijn zou zijn), we zijn al blij dat het niet vaak regent. We kunnen niet klagen 🙂
Gewoon Vlaanderen, maar ook gewoon mooi.
Yep! Zo is dat 🙂
Mooi en fijn. Wat ben jij een ongelooflijk vroege vogel.
Dankjewel 🙂 Yep, ik ben een ochtendmens pur sang 🙂
Vroege vogels ….. prachtige foto‘s …… lekkere frietjes
Yep… dankjewel… die frietjes waren écht lekker 🙂
Wat een heerlijkheid! Het paradijs in West-Vlaanderen!
We jeunen ons hier 😀
Weer een heleboel mooie foto’s. Jij hebt echt wel talent om schoonheid te (blijven) zien in gewone dingen 😀
Da’s inderdaad wel één van mijn talentjes 🙂 Dankjewel 🙂
Je maakt wel lekker veel foto’s, dat doe ik nou nooit 😉
Hahaha, net zoals je nooit lange teksten schrijft, hè? 😉
Dentergem ken ik uitsluitend door zijn bier: Dentergems Wit. Gelukkig ben jij er om me virtueel in te wijden in deze prachtige streek. Mooie vergezichten aldaar!
Praktisch vraagje: dat lozen, waar (of waarin?) gebeurt dat?
Nen Dentergemsen, juist, was ik vergeten 🙂
Het klinkt saai, Dentergem, maar het is echt mooi. De moeite waard om eens te wandelen.
Lozen.
Er is de grijswatertank, met het afvalwater van de keuken en badkamer. Op de meeste camperplaatsen kan je dat laten lopen in een ondergronds verzamelreservoir met een rooster over. Je rijdt daar met de camper over, zet je goed zodat je rechtstreeks van de afvoerbuis in het rooster loost.
Dan is er de zwartwatertank, of de chemische cassette van het toilet. Dat maak je leeg in een daartoe bestemde put op een camperplaats, meestal voorzien van een kraantje waarmee je nog kan spoelen. Je kan ze ook legen in openbare toiletten.
Nu zat je werkelijk in mijn geboortestreek! Hoe leuk.
https://mijnnikonenik.wordpress.com/2021/01/30/lorenzobrug-bridge-lorenzo-een-brug-met-een-bewogen-geschiedenis/
Heb ervan genoten!
Ja, dat was het! Dankjewel! Ik zet het straks nog in mijn tekst.
Blij dat je genoten hebt 🙂
Absoluut!
Mmm, die frietjes, ik kreeg er spontaan ook zin in!
hahaha, ze waren écht lekker!
Mooi hoor! Van de zonsopkomst tot de grote muur, ik heb ervan genoten.
Wat een prachtig monument heeft Briek Schotte daar gekregen.
Die grote muur, ik had dat eerder al opgezocht, dus ik wist waarover je het had. Niet echt evident hoor 🙂 Hoewel ik muur wel ken van in de tuin van vroeger, mijn ma gaf dat altijd aan onze kanarievogel, die at dat heel graag.
We vonden dat monument van Briek Schotte ook écht mooi. Mooier dan een ander dat in Kanegem staat eigenlijk.
een prachtige fotoreportage, dank voor het delen.
Dankjewel! Met veel plezier gedaan 🙂
Heel mooie foto’s 😍
Geniet nogvan jullie reis 🎉
Dankjewel! 🙂 We genieten met volle teugen 🙂
Dit klinkt ook in mijn oren meer als “vakantie”, een fijne sta plek, waar ik dan weer niet weg zou willen, en een mooie omgeving .
En ondertussen zijn we toch alweer wat verder gereisd 🙂 Met de camper geeft dat in mijn hoofd weinig onrust, omdat we altijd ons huis mee hebben 🙂
Dat zal zeker helpen maar voor mij zou toch ook altijd de staplaats goed moeten voelen.
Als de staplaats niet goed voelt, krassen we na 1 nacht op, het voordeel van zo’n camper. Of nog op het moment zelf eigenlijk, als het gevoel écht niet goed zit. Maar na 5 jaar camperen hebben we een redelijk goede “gut feeling” als we een camperplaats oprijden. En zint het ons niet meteen, dan zijn we weer weg.
Dat is inderdaad met een grote bungalowtent een stuk lastiger,
Wat een prachtige foto’s allemaal! De natuur is prachtig!
Dankjewel 🙂 De natuur is een gewillig onderwerp 🙂
Het standbeeld van Briek Schotte is zo mooi.
Hele mooie foto’s van een toch wel prachtige streek.
Heb je een steen meegenomen Anne. Dat zijn kei-toffe zwerfstenen. Eentje of meerdere meenemen en op een andere plek leggen.
Tijdens jullie reis zouden die al een eind ver geraken.
Ik heb van alles genoten. Van je havermout met frambozen tot de molen.
Zou er ondertussen al iets nieuws zijn gepost?
Ik heb geen steen meegenomen, niet aan gedacht. Ik had dat inderdaad moeten doen 🙂
grappig nu zitten jullie weer in streek van mijn kindertijd en mijn schoonouders