Satur9Voor één keer is het Throwback Friday in plaats van Throwback Thursday. Dan bedenk ik een willekeurige zoekterm, en zoek aan de hand daarvan foto’s op in mijn fotoarchief.
Voor de laatste twee TT’s van het jaar is het simpel: eindejaarssfeer. Vandaag is het kerstdag, dus is mijn zoekopdracht: “kerst”, wat dacht je. En er is veel keuze aan foto’s.
16 december 2002, kerstdecoratie in huis. Die kleine kerstboompjes gaan al mee van toen Milan een baby was, en ik gebruik ze nog steeds. Dit jaar echter niet. Geen zin in het opzetten, en voorkomen van nog meer tegen de zin weer afbreken. Lichtjes zijn er wel a plenty. Maar dit is dus kerstversiering anno 2002.
Het gezusterte. 1 januari 2007. 
Toch maar veel jaren en foto’s geskipt wegens foto’s van allerlei mensen en omstandigheden die ik hier niet kan delen.
22 december 2013. Vlaamser kan niet: kerst en cross.
6 december 2015. Dat moet de eerste excursie geweest zijn naar de kerstmanie van de Kangoeroe. Doen we sedert dan elk jaar (al zij het dit jaar wat in mineur) omdat ik er altijd zo heerlijk de slappe lach krijg, en ik dat niet wil missen.
Allez, omdat ik et niet kan laten: de levensgrote kerststalfiguren.
Ze geraken precies wel niet verkocht.
14 december 2014. Toen was er op het werk ook een kerstboom.
Het werd een traditie dus. Kerstkangoeroe, 17 december 2016.
Kerstletterbak en andere versiering. 12 december 2017.
Elk jaar probeer ik zo wel iets uit.
9 november 2019. Yep, Kangoeroe.
Schoontje om te eindigen. (28 december 2019)
De kangoeroe dat ken ik niet. Had dit vroeger een andere naam?
Jij staat mooi te lachen naast de kerstboom op het werk 😉. Fijne Kerst 😘
Ik herinner mij alleen de naam Kangoeroe. Redelijk bekend langs onze kant van Gent.
Jij hebt dat goed gezien, mijn weerspiegeling naast de kerstboom 🙂
Ik wens jullie ook een heel fijne kerstdag toe <3
De Kangoeroe ken ik ook niet. Het was daar wel altijd gezellig bij jullie door de jaren heen. Mooi overzicht.
Dankjewel! 🙂
Knappe souvenirs. De laatste spant absoluut de kroon!
Mooi hè 🙂
Aandoenlijk!
De Kangoeroe, een Käthe Wohlfahrt avant la lettre?
Ja, die laatste foto is supermooi.
Fijne dagen Anne. 🎄
Ja, het lijkt wel een beetje een Käthe Wohlfahrt avant la lettre te zijn 😀 misschien net iets kneuteriger 😀
Dankjewel! Ik wens jullie ook fijne dagen toe 🙂
Voor ons heeft kerstmis geen grote betekenis. En met de steeds bonter en gekker wordende versiering doen we al helemaal niet mee. Ik misgun een ander zijn glitters niet, maar voor ons hoeft het niet. We maken elk jaar zelf een paar groene kerststukken voor op tafel. Dit jaar heeft Aafje er zelfs één voor in de tuin gemaakt. Nog wat extra lichtjes en hier en daar een kaarsje, dan vind ik het al lang mooi.
Over mooi gesproken … het zal je niet verbazen, dat ik op basis van het voorgaande je laatste foto vandaag veruit de mooiste en liefste vind. 😉
Je mag mijn “voorliefde” voor de kerstkitsch met een flinke korrel zout nemen hoor Jan 🙂 Ik loop erg graag eens rond in die winkel omdat ik er elke keer weer de slappe lach krijg, en dat vind ik geestig. En die dingen zijn gewoon fotogeniek. Voor de rest haal ik er af en toe zo’n kitschornament in huis, meestal voor de foto voor een kerstkaartje.
Dit jaar staan de kerstboompjes zelfs niet, alleen wat lichtjes, en de kerstletterbak van hierboven. Da’s een letterbak die ik als kind kreeg, en die op het einde van het jaar anders ingevuld wordt. Vind ik kerstversiering met een verhaal. En laat ik nu dol zijn op verhalen 🙂
Maar helemaal met je eens, die laatste is de mooiste én de liefste van allemaal 🙂
Die letterbak heeft inderdaad ook wel wat.
Veel kerstversiering is tegenwoordig zó over de top dat het eigenlijk alleen nog om te lachen is. 😉
Ja, en dat doe ik dus met veel plezier 🙂
Dan is ’t goed. 🙂
We zijn ooit eens nietsvermoedend in de Kangoeroe beland omdat we op zoek waren naar plastic bakken… Kwamen we daar in een soort kerstoverdaad terecht, het was alsof we hallucinaties kregen 🙂
Ja, awel, denk dat ik dat gevoel herken. Toen ik er de eerste keer kwam, wist ik niet wat me overkwam, en tegen dat we aan de afdeling waren waar al die caroussels door elkaar staan te blèren, had ik de slappe lach. Meneertje Mertens schaamde zich een beetje. En nu kom ik er graag elk jaar eens terug, niet om veel te kopen, maar gewoon om mijn ogen uit te kijken en eens goed te lachen. Want dat doe ik elk jaar opnieuw. En ik kan me er heerlijk uitleven om foto’s te maken 🙂
Haha, dat kan ik wel geloven. Wij waren er op een ontzettend drukke dag, we wisten niet goed wat ons overkwam 🙂
Jahaaaa, je bent compleet overdonderd als je er de eerste keer komt, al helemaal niet als je niet weet wat je te wachten staat. Hilarisch 😀
Oeps bijna 1000 euro voor zo’n kerstbeeld, ik zou me dan zelf wel in aparte kleding steken. Zelfs afgeprijsd nog veel te duur. Maar tuincentra e.d zijn tijdens deze periode altijd wel een bezoekje waard.
Die kerstbeelden blijven er staan, ook met korting. Wie wil dat nu ook 😀
Nou ja, áls je ze gaar wilt is dé manier om ze kort voor of ná de kerst te kopen. Ik kocht de huisjes ook altijd in de uitverkoop, voor volgens jaar heb je ze dan.
De groteske kitsch is een vast ingrediënt van Kerst geworden. Tuincentra spannen in dezen de kroon. Hoe is het zover kunnen komen? 😉
Edoch, als ik je foto’s zie, geven ze me toch een fijn gevoel, ook al verafschuw ik quasiartistiek hartgrondig. De mens is een raar beestje.
Kerstkitsch schijnt inderdaad steeds “normaler” te worden.
Om één of andere reden heeft het iets, in de Kangoeroe. Iets waar je vrolijk van wordt, iets wat een goed gevoel geeft, ondanks jezelf.
Oei, je kijkt je ogen uit hun kassen. Zo’n kerstgekte wordt ons hier bespaard, ten huize Grom werden de aloude Britse prullaria echter in sterke mate gereduceerd. Ook superverzamelaars worden een dagje ouder.
Alles wat je uithaalt, moet je ook weer opruimen 🙂
Maar zo eens door een winkel struinen en inderdaad mijn ogen uit hun kassen kijken, dat vind ik wel zalig 🙂
Ach ja de kerstshow die heb ik overgeslagen. De vakkenkast vind ik erg mooi en een leuk idee ook.
Ik ben blij dat ik mijn letterbak zo nog eens van onder het stof kan halen.
Haha, die Kangoeroewinkel! Ken ik totaal niet, maar ik heb zo’n vermoeden dat ik daar ook met de slappe lach zou eindigen. Of hoofdschuddend, want bijna 1000 euro, wat een idee ook!
Moet je ooit eens doen, als je op het juiste moment in de buurt bent. Het is echt heerlijk lachen 😀 Kan me wel voorstellen dat het iets voor jou is, ha. Zo lelijk dat het mooi wordt, iets in dat genre.