Satur9971. Fantaseer je wel is over beroemd zijn?
Ik vraag me soms af hoe dat is ja, beroemd zijn. Maar ik loop dan al snel vast in het teveel aan belangstelling. De loner in mij is daar geen fan van. Dus laat maar.
972. Welk museum heb je onlangs bezocht?
Oei. Museum. Dat is heel lang geleden, vrees ik. Wij zijn niet zo aan musea, eerder aan natuur en kust en vuurtorens en bergen. Dat is ons grote museum. Tijdens onze vakantie dit jaar hebben we wel besloten dat we eens “tegoei” naar het museum van de Hangar à Dirigeables willen. En plan was ook om naar het museum van Utah Beach te gaan, maar het slechte weer joeg ons daar weg voor we er geraakten.
973. Experimenteer je graag in de keuken?
Niet echt. Ik probeer regelmatig een nieuw recept uit (vaak van 15gram), maar experimenteren kan je dat niet noemen.
975. Hoe belangrijk zijn de vrouwen in je leven?
Yow! Wat een vraag. De vrouwen in mijn leven zijn heel belangrijk, ik denk dat dat komt omdat ik uit een gezin van 3 meisjes kom, mijn moeder het nogal heeft voor meisjes, en ik ook twee kleindochters heb. Wat zijn ze allemaal belangrijk, mijn grootmoeder, mijn moeder, mijn zussen, mijn dochter, mijn extra dochter, mijn schoondochter, mijn kleindochters. GRL PWR! Wat niet wil zeggen dat mijn stiefvader, mijn echtgenoot, mijn zoon, mijn extra zoon en mijn schoonzoon ook niet belangrijk zijn. Maar we hebben toch wel iets met meisjes.
976. Geef je makkelijk complimentjes?
Ik denk het wel? Ik denk dat ik nogal gemakkelijk, maar daarom niet minder gemeend, zeg dat iemand iets goed gedaan heeft. Ik kan tegen Meneertje Mertens dan wel wurtelen over wat hij niet doet, maar ik denk wel dat ik toch ook vaak zeg dat wat hij wel doet, goed gedaan is.
977. Aan wie kun je een voorbeeld nemen?
Jeetje. Mina. Euhm.
978. Wanneer heb je voor het laatst een dag op het strand doorgebracht?
Echt een dag op het strand, dat moet toch wel geleden zijn van toen de kinderen klein waren. Hoezeer ik ook hou van de kust, ik ben niet zo’n dag-op-het-strand-mens.
979. Met wie kun je urenlang kletsen over niets bijzonders?
Met de vriendinnetjes, denk ik. Het is in deze corona-tijden zo lang geleden dat ik met iemand gekletst heb, dat ik het me niet eens goed herinner.
Edit: dit bericht was op voorhand gepland. Gisteren maakte ik met mijn bestie Corine een coronasafe wandeling, en we hebben nogal wat afgekletst! Wij kunnen dat goed!
980. Waarin ben je nog steeds een beetje naïef?
Goh. Euhm. Ik ben niet nog steeds een beetje naïef in sommige dingen. Ik ben gewoon naïef. Op een goede manier, denk ik. In de zin van dat ik nog wel kan geloven in de goedheid van de mens. Alhoewel dat geloof toch echt wel keihard op de proef gesteld wordt, de laatste jaren.
Elke vrijdag 10 vraagjes beantwoorden. Vast rubriekje. Ik vond het bij Nerdy Geeky Fanboy, Lieke startte het, vele bloggers begonnen ermee, ook Sara doet het ondertussen, MimaMaakt sprong ook al op de trein en houdt koppig vol. Later volgden nog Lentebloem, en nu doet ook Pharailde van Casa Murphy tot mijn groot jolijt mee. Nog wat later haakte ook Melodyk haar wagonnetje aan, en nu doet Myriam ook mee. Hoe meer, hoe beter!
Wij zijn ook geen museum mensen. Behalve als het in open lucht is. Zo hebben we laatst nog gewandeld in het Middelheim Beeldenmuseum en deze zomer in Le Jardin de Monet.
‘Wurtelen’, ik hou van dat woord 🙂
De nakomelingen van mijn ouders zijn ook overwegend vrouwelijk. De balans geeft nu 13M, 20V aan.
Ja, schoon woord hè 🙂
De families van mijn ma en mijn pa ga ik niet vergelijken, mijn ma haar familie is klein, en die van mijn vader groot en ik ken er de helft niet meer van.
Bij de kleinkinderen overheersen de meisjes nu ook. De zussen hadden de gewoonte een dochter en zoon te krijgen, en die dochter en zoon kregen over het algemeen ook een dochter en zoon. Altijd in die volgorde, gek genoeg. Alleen is er eentje die voor 3 kindjes gegaan is en daar is een extra meisje, en mijn dochter heeft de traditie doorbroken en heeft 2 meisjes. Meer meisjes dan jongens dus. Ah nee ’t is waar, ik ben mis, de oudste kleindochter heeft een zoon en een dochter. Dus daar werd de traditie al niet verder gezet.
(niet dat je daar iets aan kan doen, ik weet het)
Manlief vertelt me ook keer op keer dat ik veel te naïef ben en teveel het goede geloof van de mensen. Maar ik vertik het om het anders te doen.
Ik vind musea ook altijd stiekem wat teleurstellend eigenlijk. Het enige museum dat me echt geboeid heeft, was het dinomuseum in Brussel, haha. Het Vaticaans museum staat ook wel op mijn ooit-lijstje.
Zouden het de mensen zijn die positief in het leven staan, die soms ook (te) naïef zijn?
Het mooiste museum dat ik ooit zag, was het museum voor moderne kunst in Keulen. Ferm onder de indruk.
En als je in Parijs bent, moet je op z’n minst eens binnengaan in het Centre Pompidou. Schitterend gebouw.
Vaticaans museum zegt mij niet veel.
In 980 vind ik mezelf zo sterk terug. Wat dus geregeld ontgoochelingen inhoudt. Maar het blijft in mijn systeem, ook al doe ik mijn best 🙂
Je hebt gelijk, ontgoochelingen zijn inderdaad inherent aan naïef zijn. Maar naïef blijven is de kunst hè, ha 🙂
Brugge stikt van de schitterende musea, die wij als Bruggeling zelfs gratis mogen gaan bezoeken. Toch komt het er nooit van. Zullen we toch eens moeten inplannen (als alles weer mag).
Wel, je hebt gelijk. Ook in Gent kunnen Gentenaars (op zondag dacht ik) gratis naar musea, en ik doe dat ook niet. Shame on me. Soms zie ik wel eens een tentoonstelling waarvan ik denk: hm, moet interessant zijn… en dan ga ik niet. Tsss.
Ik ben ook niet meer zo’n museumbezoeker, het geslenter in een museum is me al snel te vermoeiend. Ik struin liever even wat rond in de natuur. Maar ook een dagje op het strand kan ik op zijn tijd wel waarderen.
Dat heb ik dus ook, ik ben niet zo’n slenteraar. Slenteren in de stad is ook mijn ding niet. Een mens wordt daar zo moe van.
Precies! 🤣
Blijf vooral geloven in de goedheid van de mens.
Kijk, met zo’n commentaar maak je me dus gelukkig, djaktief.
Mooi zo. Wat is eigenlijk jouw echte naam? De mijne is Dorothé. Dat is wat menselijker dan onze blognamen.
Dat is waar. Mijn echte naam is Anne 🙂
Beroemd zijn lijkt me heel vermoeiend. Ik droom soms over op een podium zingen, dat deel zou ik geweldig vinden, maar alles daarnaast niet. Ik ben ook niet zo aan museums, wat mensen meestal maar raar lijken te vinden. Leuk om te lezen dat ik niet alleen ben 🙂
Beroemd zijn moet inderdaad vermoeiend zijn, lijkt me ook.
Ik krijg daar ook wel eens opmerkingen over, maar ik ben liever buiten dan in een museum.
Leuk bloggers om jullie antwoorden te lezen en er zelf even bij stil te staan.
Vind ik fijn om lezen 🙂
Ik hou van gezonde naïviteit, mensen die dat hebben zijn meestal goede mensen. Ze staan onbevangen tegenover de dingen omdat ze zelf geen kwaad in zich hebben.
En ja, zo ben ik ook, maar het maakt het me ook niet altijd gemakkelijk. Zoals tegenwoordig op het werk, waar ik een paar duivelse collega’s heb waarvan ik te laat merk dat ze mij een loer aan het draaien zijn. En dan haat ik mijzelf om mijn naïviteit.
Je hebt gelijk Matroos, volgens mij hebben naïeve mensen een goede inborst. Maar ik herken dat, van dat keihard met je kop tegen de muur te lopen omdat je sommige spelletjes niet doorhebt. Heel herkenbaar.
Musea bezoeken vind ik zo’n stoffige activiteit. Niet direct mijn ding, hoewel ik kunst hoog in het vaandel draag. De meeste werken zijn overigens ook online te bewonderen. 😉
Mijn grote museum is eveneens de natuur. Diens kunst is compleet ongebreideld en evolueert dag na dag.
Ik ben ook liever buiten dan in een museum. Op reis vind je ons zelden in steden en musea, maar vooral buiten in de natuur. Is inderdaad een museum op zich.
Zou vraag 975 niet eigenlijk voor mannen bedoeld zijn? Als het niet om de liefde gaat zijn immers zowel mannen als vrouwen heel belangrijk zijn in je leven. Hoewel, ook als het om de liefde gaat is er natuurlijk wel de optie dat een vrouw dé belangrijkste vrouw voor een vrouw kan zijn, ik heb niets gezegd;-)
Ik denk inderdaad wel dat deze vraag voor mannen bedoeld was. Net zoals veel van de vragen eigenlijk bedoeld zijn voor mensen een pak jonger dan ik. Maar dat laat ik niet aan mijn hart komen, en doe vrolijk alsof het allemaal voor mij bedoeld is 😀
haha ik word al een beetje bang bij de gedachte dat ik echt veel lezers zou krijgen op mijn blog (en toch vind ik veel lezers fijn) …maar zo echt echt veel lezers die je van toeten noch pluimen kent maar die wel denken jou te kennen. da’s beangstigend. Dus ik zit ook niet echt te wachten op beroemd worden. ‘k zou me te druk maken in wat de anderen van mij denken.
oh ik ben wel een dag op het strand mens maar da’s eeuwen geleden zeg.
Ik denk dat ik me teveel zou wegsteken om een goeie beroemdheid te zijn 😀 Echt veel lezers hoef ik hier ook niet. Het is mooi zoals het is.
Een eeuwigheid, van jullie vakantie in Cayeux-sur-Mer? of waren dat geen stranddagen?
dat waren altijd max paar uurtjes net voor of na vloed…die getijden vielen daar relatief slecht toen we er waren met altijd vloed kort na de middag.
Ja da’s juist, daar hadden we het nog over, die getijden.