Satur9961. Wanneer voelde je je overdressed?
Ik voel me soms overdressed op de fiets. Je vertrekt met het idee dat het frisjes is, en na 10 kilometer besef je dat je teveel kleren aan hebt. Zweten maar dan. En wat mogelijk proberen uitspelen, maar dat is niet altijd evident.
962. Wat is je favoriete tv-koppel?
Mark Uytterhoeven en Wouter Vandenhaute. Als we die mogen catalogiseren onder tv-koppels.
963. Heb je ooit in een kasteel geslapen?
Ik denk het niet nee.
964. Waarvoor schaam je je?
Zou ik me ergens moeten voor schamen? Geen idee.
965. Verstuur je verjaardagskaarten?
Yep. Naar de mensen die het graag hebben. Vandaag moet er eentje bij mijn jarige ma aangekomen zijn. Het is haar 85ste verjaardag vandaag. Proficiat ma!
966. Aan welke ongeschreven regel houd je je altijd?
Dat je geen commentaar mag geven op taalfouten op het internet. Maar het doet soms pijn. En het is soms moeilijk. Want eigenlijk ben ik een taalnazi.
967. Wanneer heb je voor het laatst een wandeltocht gemaakt?
Zondag. Plan was vroeg te vertrekken en een wandeling te maken bij de Paterberg. Nu had ik op zaterdag mijn griepprik gekregen, gecombineerd met de tetanusprik. En dat was me een beetje misvallen. Erg slecht geslapen, pijn in mijn armen, pijn in mijn benen, pijn overal. Uiteindelijk nog een paar uur gaan slapen, en later vertrokken dan voorzien. Jammer wel, want hadden we op het voorziene uur vertrokken, dan hadden we de hele wandeling droog kunnen doen. Nu waaide het hard, en het begon te regenen, dus hebben we twee stukken afgesneden. Maar we hebben mooie dingen gezien, we hebben de kassei van de Paterberg gestapt (naar beneden, halleluja!) en ik weet nu dat ik ook die berg nooit met de fiets ga beklimmen. Nooit. Wat een onding. Maar wel mooi!
968. Kun je meer tijd vrijmaken voor dingen waar je blij van wordt?
Ja, dat doe ik nogal bewust. Het leven is te kort, heb ik al gemerkt, om teveel dingen tegen je zin te doen.
969. Welke klassiekers heb je gelezen?
Niet echt erg veel. 10 jaar geleden (echt, bijna exact 10 jaar geleden) schreef ik daar eens een blogpost over. Er zal in de 10 jaar daarna niet echt veel bijgekomen zijn, denk ik. Ik ben niet echt de klassieker-lezer, van mij mag het gerust iets gemakkelijker. Alhoewel, Gone with the Wind, dat is fout, dat had ik wel gelezen. En The Great Gatsby heb ik ondertussen ook gelezen. Brideshead Revisited staat op mijn lijstje.
970. Om wie zou je naar de reünie van je lagere school gaan?
Jeetje, de lagere school. Ik ben niet echt aan reünies, dat is één, en van de lagere school zou ik echt niet weten wie ik zou willen terugzien. Er zijn zo wel wat namen, maar dat is allemaal zo lang geleden en eigenlijk heb ik met die mensen nooit nog contact gehad.
Elke vrijdag 10 vraagjes beantwoorden. Vast rubriekje. Ik vond het bij Nerdy Geeky Fanboy, Lieke startte het, vele bloggers begonnen ermee, ook Sara doet het ondertussen, MimaMaakt sprong ook al op de trein en houdt koppig vol. Later volgden nog Lentebloem, en nu doet ook Pharailde van Casa Murphy tot mijn groot jolijt mee. Nog wat later haakte ook Melodyk haar wagonnetje aan, en nu doet Myriam ook mee. Hoe meer, hoe beter!
Ik sluit aan bij de taalnazi’s. Als ik ergens lees over ‘men moeder’, dan kan ik niet anders dan daarop reageren.
Ik ben ook niet echt een reüniemens hoewel de zoveeljaarlijkse reünie van mijn middelbare school toch altijd heel plezant is. We waren zo’n hecht groepje van 17 meisjes (waarvan er al 2 overleden zijn).
Ik doe mijn uiterste best om niet te reageren. In de wetenschap dat er ook wel eens een fout doorglipt bij mij 🙂 Maar “men moeder” is inderdaad vreselijk. Om er maar eentje te noemen 😀
‘Kom is’, is er nog eentje waar ik de wubbes van krijg.
Hahahaha. Stokpaardje van Meneertje Mertens ook 😀 (help, twee taalnazi’s samen!!)
Mijn man heeft ab-so-luut geen taalgevoel. Schrijft ook niet zonder fouten. Gelukkig heeft hij andere kwaliteiten.
Voila. Het één compenseert altijd het andere 🙂
Smeekbede om mijn taalfouten wel te melden aub. Je doet me daar plezier mee. Echt!
OK, dan stuur ik je wel een mailtje of zo 🙂
(dat doe ik wel soms, via privébericht iemand vriendelijk melden dat er een fout in zijn/haar bericht staat, zodat het verbeterd kan worden. Maar iemand en plein public op z’n taalfouten wijzen vind ik niet zo leuk)
966. Oh, het is moeilijk niet te reageren. Stelregel is inderdaad dat je niemand mag te kakken zetten. Ik stuurde een bericht naar onze gemeente via Messenger, waarin ik hen wees op een stijlfout. Ik probeer begrip op te brengen voor de lieve maat die niet kan spellen, maar wel heel actief is op FB. En mijn schoonzus is liever een keigoede spoedverpleegster, dan dat ze foutloos schrijft. Daar is iets van. Ik vind het echter een vorm van elementaire beleefdheid, communiceren zonder taalfouten. Maar als deze moeder berichten van haar jongste zoon van 22 leest, vreest ze dat dit een achterhaalde gedachte is. Een chance dat hij wel beleefd is tegen de mensen 😃.
Ik ken een hoogbegaafde universitair die niet zonder DT-fouten kan schrijven. En ja, spelling, het is niet voor iedereen weggelegd. Ik heb daar begrip voor. Soms vind ik het te gortig. Als je niet meer begrijpt wat er geschreven wordt…
Soms stuur ik een heel vriendelijk berichtje naar iemand om een fout te verbeteren. Gewoon omdat ik het toffer vind voor die mens dat er geen fouten in zijn bericht staan. Maar ik ga nooit iemand te kakken zetten.
In mijn hoofd, daar spelen zich wel andere taferelen af. Maar die blijven in mijn hoofd. Meneertje Mertens en ik kunnen ook wel eens tegen elkaar zagen. Maar wie heeft daar nu last van 🙂
Haha leuk een discussie over taalfouten. Heb er ook een hekel aan maar kijk toch eerst naar mezelf vooraleer te reageren. Vroeger deed ik dat wel maar in een persoonlijk bericht. Tegenwoordig vindt men dat niet meer zo belangrijk vrees ik.
Ik doe dat in bepaalde gevallen nog. Altijd heel, heel vriendelijk.
Bij de één erger ik me al meer aan taalfouten dan bij de ander.
Haha dat is zo 👌
Gefeliciteerd met jouw jarige mama!
Ik ben één keer naar zo’n reünie geweest van de lagere school, ik doe het nooit meer. Het was tenenkrommend ongemakkelijk. De ene oud-klasgenote bleek heel luidruchtig te zijn, de ander was dronken, nog een andere moest zo nodig racistisch uithalen naar de buitenlandse ober waardoor ik met haar in de clinch kwam. Iedere keer dat er een persoon naar het toilet ging, werd er geroddeld… Weet je dit van haar, heb je dat gezien… Bijgevolg ben ik ook niet naar het wc geweest en kwam ik met een bijna knakkende blaas thuis 😁.
Dus neen, laat maar… nooit meer.
Normaal was het dit jaar feest, mijn ma 85 en Herman 80. Het moet wat uitgesteld worden.
Hahaha na je verhaal heb ik nóg minder zin in reünieën… exact wat ik me erbij voorstel eigenlijk.
(en nu vraag ik me af of ik geen fout gemaakt heb bij het meervoud van reünie… nadat ik me outte als taalnazi). (outte wordt ook al rood onderstreept, tssss)
Één reünie is al erg genoeg… geen wonder dat we struikelen over het meervoud reünies.😁
Hahahahaha!
Een reünie van de lagere school zou ik eigenlijk wel zien zitten, het is het middelbaar waarvoor ik vriendelijk bedank. Helaas zijn dat de enigen die ooit al een reünie georganiseerd hebben.
De eerste 2 jaar van het middelbaar hoeft voor mij helemaal niet. De jaren erna zou ik wel kunnen verdragen. In het 6e middelbaar hadden we een fijn klasje met 5… we hebben al zitten denken over een reünie, maar het komt er niet echt van. Nu al helemaal niet meer.
Het is nooit te laat. Mijn pa is er 63 en vorig jaar hebben ze de klas van het zesde middelbaar op eigen initiatief terug samen gebracht en sindsdien zien ze elkaar weer regelmatig.
Het zal er waarschijnlijk wel eens van komen. 5 stuks, dat moet lukken hè. Na alle corona-perikelen staat er sowieso al een date met 3 op het programma. Eén van hen is één van mijn beste vriendinnnen, haar zie ik regelmatig eens 🙂
Dat heb ik ook, mijn beste vriendin ken ik al sinds het derde middelbaar 🙂
Fijn hè 🙂
Ik bezondig me ook vaak aan de 966. Zie ik grote fouten staan, zal ik er altijd op reageren. Hoe hard het ook is, een blogger wil zelf niet weten dat kemels staan in hun schrijfsels. Zeker aan dt-fouten ben ik super allergisch…
Ik probeer me te beperken tot met mijn ogen rollen en de taalnazi binnenskamers te houden 🙂
Is ook een optie. Ik probeer op een empatische en voorzichtige manier te wijzen op zo’n foutje(s) – meestal wordt dit zelfs geapprecieerd, net als ik het tof zou vinden mochten mensen dat bij mij doen.
Af en toe stuur ik een privé bericht om iemand te wijzen op een fout. Meestal is dat dan bij organisaties die me aan het hart liggen. Die wijs ik dan heel vriendelijk op de fout, en meestal verbeteren ze die dan ook dankbaar. Maar voor de rest laat ik het zo. Wat niet wil zeggen dat je me niet mag verwittigen als er in een blogbericht van me een dt-fout. (is me een tijdje geleden nog eens overkomen, help, vreselijk, gelukkig heeft ze er niet veel langer dan een uur gestaan)
De taal nazi’s kunnen hun lol op bij mijn blog. Heel vaak in de schrijfdrift schieten er taalfouten en typfouten doorheen. Ook bij lange verhalen heb ik nogal eens moeite om dezelfde schrijfvorm aan te houden. Ik zie de fouten ondanks herhaalde herlezing echt niet staan. Het is een soort woordblindheid.
Maar ik heb wel 54 boeken van die klassiekers lijst uit😂 Bedankt voor dat lijstje trouwens.
Reden waarom ik de taalnazi in mijn hoofd probeer te houden en geen opmerkingen ga maken: ik weet dat ik zelf verre van foutloos ben. Hoewel ik dan weer echt nijdig op mezelf ben als ik dt-fouten maak.
Ik val ook vaak terug op de Vlaamse (dialect) taal in mijn schrijfsels, dus ik ga zeker niemand iets verwijten. Of toch bijna niemand.
Van bepaalde mensen verwacht ik wel dat ze foutloos kunnen schrijven. Journalisten bijvoorbeeld. En dáár wringt vaak het schoentje. Ik vind het pijnlijk als journalisten niet deftig kunnen schrijven. Voor de rest zie ik veel door de vingers.
Qua praten ook. Als commentator bij het wielrennen bijvoorbeeld vind ik dat een journalist correct moet kunnen praten. Een co-commentator, die vaak iemand is die uit het vak komt (ex-wielrenner), die mag van mij fouten maken.
(maar dat is allemaal mijn eigen, zeer onbelangrijke mening)
Zo ervaar ik het ook.
Oeps, ik moet me bij Djaktief aansluiten, heb dezelfde kwaal. Op feitelijke fouten in de info kan naar mijn idee gerust gewezen worden. Soms valt er ook wel een dolletje te maken met een overduidelijk typefout of verwarring wat een woord betreft. Dus helaas, ik weet altijd wat ik wilde schrijven en volgens mij stáát dat er dan ook als ik het na lees;-) Pas naa jaren zit ik soms met kromme tenen als ik m’n eigen logjes nalees! Als excuus gebruik ik dan maar dat ik altijd álles, ook de reacties, voor de vuist weg schrijf. Leuk onderwerp dat met enige regelmaat op duikt.
Het is inderdaad leuk om over te discussiëren 🙂 Bij mij is het gewoon belangrijk wie de fouten maakt. Van sommigen kan ik het hebben, van anderen niet. Ik maak zelf ook fouten. Of ik overlees, en ik zie de fouten niet staan. Klassieker. Ik loop ambetant als ik mezelf betrap op een dt-fout. Maar ik weet bijvoorbeeld ook weer heel goed dat ik lang niet altijd standaard Nederlands schrijf. Dus alles is relatief. Maar in mijn hoofd loopt een taalnazi rond, dat is wel zeker 🙂
Dat hebben we allemaal wel een beetje denk ik, maar we gaan er “verstandig”mee om. Als het écht heel slecht, zeg maar kromme. tenen, Nederlands is denk ik altijd dat het iemand met een niet Nederlandse achtergrond is die het dapper probeert. Dan kun je héél veel hebben. En vooral de hand in eigen boezen blijven steken, al is dat dan weer lastig bij het typen;-)
Hahahaha 🙂 En ja, de ene mens heeft taalgevoel, de andere niet. Zoals ik hierboven al schreef, ik ken een hoogbegaafde universitair die niet zonder DT-fouten kan schrijven. En ik heb weet van een Franstalige minister die heel goed is in wiskunde, maar het Nederlands dan weer niet onder de knie krijgt. Tja. Daar kan je moeilijk over doen (en menig Vlaming doet daar graag moeilijk over), of je kan een beetje begrip tonen.
Precies. die tenen groeien wel weer recht.;-)
Oh, ik ben ook wel een taalnazi maar probeer me ook daarin in te houden (toch meer dan vroeger). De mooie Nederlandse taal is zo onder geapprecieerd. Ik hou ook niet van reünies. En brrrr, daarom neem ik dus nooit de griepprik :p ik hoor van vele mensen dat ze daardoor helemaal uit hun loods zijn.
Ik probeer me ook in te houden hoor, maar in mijn hoofd voel ik me wel een taalnazi 🙂
Ik denk dat ik vooral last gehad heb van de tetanusprik, of van de combinatie van beide. Ik krijg al een griepprik sedert 2017, en ik heb er nooit eerder zo’n last van gehad.
oh nee je bent een taalnazi en je leest mijn blog. Awel dan kan je je goed inhouden :p
ik las bij eerste overstressed…amai, hoe erg, om zo stressed te zijn op een fietstochtje.
Goh reunie van de lagere school, ja daar zou ik er nog van kennen. In feite zijn de mensen met wie ik nog sporadisch contact heb van in middelbaar, degene die ik al kende vaak vanop lagere school. Maar als ik er nog wat over nadenk zouden we wel snel uitverteld zijn.
klassiers om te lezen, daar doe ik ook niet aan mee. Het moet gewoon spannend zijn, meer niet.
Ik ben vooral een innerlijke taalnazi. Ik ga zeker niet en plein public commentaar leveren. Soms stuur ik wel eens een vriendelijk berichtje om iemand te wijzen op een fout. Wordt vaak ook gewoon geapprecieerd.
Haha, neen, niet overstressed. Gewoon te warm 🙂
Ik ben na de katholieke lagere school naar een stadsschool gegaan, en ik denk dat de meesten verder gingen met katholiek onderwijs. Ik ben de meeste mensen van toen nooit meer tegengekomen achteraf.
Ik heb de laatste tijd ook behoefte aan feelgood-boeken. Spannend mag ook. (The Child van Fiona Barton aan het lezen nu, kan het bijna niet wegleggen)