Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. Soms eens een foto met de Nikon of Canon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Zaterdagavond. Het beetje zonsondergang dat we bij ons thuis te zien krijgen.
Maandag besloot ik een heel kort fietsritje te maken. Het eerste deel daarvan was niet erg geslaagd wegens werven en onduidelijke omleidingen, maar dat werd helemaal goedgemaakt door de reiger die ik zag. Als je goed kijkt, zie je hem ook. En ja, voor city folk like me is dat echt wel een belevenis. (telefoonfoto, dus geen deftige zoom)
Het slechtere weer zorgt voor indrukwekkende wolkenformaties. (jaagpad Oude Scheldearm)
Op dezelfde plek fotografeerde ik de paardjes in de wei langs de andere kant. Er reed me een meneer met elektrische fiets voorbij, en toen hij aan de paardjes kwam, hinnikte hij eens vriendelijk tegen hen. Heel lief, en vooral heel grappig.
Champignons champignons champignons! (en gehaktballekes, en noedels, en soja cuisine). Simpel, lekker. Wel beetje saai van kleur.
Woensdag maakte ik een langere fietstocht. Eerst rugzakje gaan dumpen in de Fotoschuur, daarna de velden in.
Verste punt was een heerlijk stukje Lokeren.
Het bleef wel herkenbaar door de spoorweg.
Oudenbos. Zalige wijk, erg moeilijk deftig te fotograferen met die eeuwige auto’s.
Wordt ook wel eens Klein Zwitserland genoemd.
Waarna ik terug naar De Fotoschuur fietste. Janna ging Lili halen van school, ik bleef even bij een zeer goedlachse Pipa.
Een blik vol deugnieterij. Schoon kind.
Ze hoort iets. Sjusje da?
Yep. Sjusje da. Een smoezelige schoolkleuter met honger, dus verorberde zij een stukje pizza.
Pipa is enorm veel veranderd in korte tijd. Ze kan ondertussen al heel vlot stappen, en klimt ook de trap op. Flinke meid!
Het was lang geleden, maar ik haalde mijn kruissteekwerk nog eens boven. Ideale bezighoudinge tijdens het kijken naar de Tour.
Eindelijk weer een beetje terug in de sewing flow met een leuk naaiwerkje. Kan ik verder nog niks over vertellen, dus het blijft bij een teaser om deze week af te sluiten.
De sky is on fire…💜
Wat zijn ze gegroeid de mini dametjes 😍
Ze veranderen zo snel, die schatten 🙂
Wonend in de stad, ben je toch echt een buitenmens. Mooie beelden! Heel bijzonder die Zwitserse wijk.
Ja, Pipa is flink gegroeid; dat zie je zo op de foto.
Nog een tip voor het heerlijke champignongerecht: kleur zou ik aanbrengen met een beetje peterselie en stukjes rode paprika. Smaakt nog goed ook.
Dankjewel! 🙂 Het oog wil ook wat hè.
Het jarenlang wonen in de stad heeft ervoor gezorgd dat ik erg graag de rust van het platteland opzoek. Gelukkig is dat vlakbij.
Ze groeit, ze bloeit, kleine Pipa 🙂
Weer mooie beelekens.
Dankjewel Myriam 🙂
Schoon kind inderdaad :-). Mooie fietstochtjes alweer!
Dankjewel! Ondanks het weer, toch nog goed kunnen fietsen 🙂
Wow, naaien en tv kijken tegelijkertijd, chapeau!
Een echte vrouw zeker 😄?
Mmmmm… ’t gaat eerder van: paar steekjes naaien, beetje kijken, paar steekjes naaien, beetje kijken… ik ben niet zo’n fervente multitasker 🙂
Ha die zusjes, wat een mooie lachebekjes. En de zomerdagen moeten wel aan het uitsterven zijn als oma aan het naaien slaat 😉
Heerlijk hè, die vrolijke snoetjes.
Normaal blijf ik wel naaien, maar nu ging het de laatste tijd echt niet goed. Dus misschien moet de herfst dan toch wel toeslaan voor ik echt ga naaien 🙂
Vooral de fraaie collectie wolken en die mooie kinderkopjes mogen er zijn.
Dankjewel 🙂
Jij houdt ook van mooie luchten met wolken 🙂
Zeker weten! 🙂
Hoewel ik ook een echt stadskind ben zie ik toch wel heel regelmatig reigers. Misschien omdat er in Rijswijk toch wel veel groen te vinden is met overal nog wel wel iets van water.
Maaltijden fotograferen is een vak apart heb ik wel eens gehoord , het blijkt lastig om het er smakelijk uit te laten zienmaar waar dat aan ligt is me dan weer ontgaan!
Geef mij de wolkenpartijen maar;-)
In het begin dat ik hier woonde, was er een reiger die de achtertuinen hier frequenteerde. En tijdens de lockdown was er opnieuw een. Maar ik hoorde dat niet alle buren dat even hard op prijs stellen (iets met vijvers en vissen, haha). Ik vind het nog altijd fascinerend om zien.
Het is vooral het gebrek aan kleurdiversiteit die mijn champignons geen eer aandeed. Ze waren wel lekkerder dan wolken 🙂
Ja dat hielp natuurlijk reuze mee dat gebrek aan kleur. 😉
Reigers en visvijvers gaan niet samen, dat zag ik ook bij de buren;-(
Wat zijn die 2 toch knap en fotogeniek. Reigers vind mijn vent ook zo bijzonder, maar ik ken ze met 8 tot 10 langs de rand van de sloot van waar ik vandaan kom.
Wij zien hier enkel duiven en merels, de mussen beginnen terug te komen, en als we geluk hebben eens wat meesjes, dus een reiger is een belevenis 🙂
Dat gezichtje van Pipa, heerlijk!
Ik moest wel een beetje lachen met Klein Zwitserland, want ik snap de link wel, maar echt Zwitsers is dat nu toch ook niet echt 🙂
En ja, reigers… Hier zijn er veel meer, maar toch, ik blijf elke reiger aanwijzen (hoewel, vorige week zaten er twee in een veldje met meerdere ooievaars; toen heb ik er iets minder op gelet, sorry reigers 😉 )
We zijn hier rap content met een béétje Zwitserland hè 😉
Kan me voorstellen dat ik zelf ook enthousiaster zou zijn over ooievaars dan over reigers 🙂
die champignons en gehaktballekes zien er toch heel lekker uit hoor. Het moet niet persé een kleurkesfestijn te zijn om goesting te krijgen.
Ah ik ben blij! 🙂
Het was zo lekker, dat ik het morgen nog eens ga klaarmaken trouwens.