Het Corona-virus zorgt ervoor dat we wellicht nog wel wat tijd in ons kot zullen moeten doorbrengen. En daarna misschien nog behoorlijk wat tijd in eigen land. Geen reis en geen reisverslagen, dus dacht ik: ik vraag aan mijn lezers en medebloggers om een gastblog te schrijven over hun woonplaats, om zo virtueel te kunnen rondreizen in België en eventueel ook het buitenland. Een oproep die gretig aanvaard werd, ondertussen hebben zich al 20 gastbloggers aangemeld! Wie dit nu pas leest en ook nog wil aansluiten, laat maar weten hè. Iedereen is welkom.
Vandaag aan zet: omabaard, oma van 5 prachtige kleinkindjes zoals de tagline van haar blog zegt. Warme vrouw, grappig maar ook vaak met een melancholische en ontroerende ondertoon. Toen ik de instructies voor deze gastblogs rondstuurde, en ik zowat letterlijk schreef dat mijn gastbloggers mogen doen wat ze willen, voor mijn part schreven ze een detectiveverhaal over hun woonplaats of een sprookje… denk ik dat zij zich niet meer nodig had om haar verbeelding op ons los te laten. Lees vooral mee!
**********
De telefoon rinkelt. Of hij me helpen mag? Hij hoorde van mijn ‘opdrachtje’ om de omgeving te verkennen en delen.
‘Heel graag, U bent welkom’. Aanspreken met U is een must, ik voel me vereerd.
Dag en uur worden afgesproken, hij gaat me rondleiden.
De patroonheilige van mijn stad en ik, samen op pad!
Lang voor het afgesproken uur wacht ik op perron 4. De trein komt rechtstreeks uit Spanje, stipt op tijd, speciaal voor de heilige man.
Een warme begroeting volgt, we gaan op stap doorheen zijn (en mijn) thuisstad.
Fier als een gieter toont hij me zijn kleurrijk evenbeeld, Sint Nicolaas, een keramieken kunstwerk van Achiel Pauwels, 4.5m hoog, statig, dé grote kindervriend.
Meerdere camera’s blijken broodnodig om hem te bewaken, vandalenwerk is hem niet vreemd, er blinken tranen in zijn ogen…
Mijmerend kijken we uit over de grootste markt van België. Een corona-leeg plein vandaag…
Hij geeft moed ‘Hier komen we samen doorheen. Beloofd.’
Het plein oogt kaal, de ruimte wordt vrijgehouden voor de jaarlijkse ballonfeesten in september. De trekpleister voor een groots vredesfeest. Mensen komen van heinde en ver. De kans is groot dat 2020 als een ballonvrij jaar de geschiedenis zal ingaan…
Tijd voor een lunch. Ik mag het voortouw nemen en mijn keuze valt op ‘Met tijd en boterhammen’, een gezellig eethuisje in een mooi pand waar de salades verrassend zijn, de bediening charmant en ongedwongen, de veggiegerechtjes in het retrokader uniek.
Gesloten… euhh… weer dézelfde spelbreker… ontgoocheling troef…
Hij zou Sinterklaas niet zijn als hij onmiddellijk een oplossing tovert, twee heerlijke broodjes, we zitten – flink op anderhalve meter gescheiden – op een verboden bankje.
Ik vertel m’n verhaal. Als rasechte Vlaamse-Ardennen-meid ben ik 42 jaar geleden richting Waasland verhuisd, de liefde achterna. Met een man als fervente fietser leerde en apprecieerde ik steeds meer de groene omgeving. Alles is vlak hier, soms mis ik de weidse vergezichten op de toppen van de Vlaamse heuvels, maar het fietsen is stukken gemakkelijker, we doorkruisen bossen, rijden langs water en snuiven het frisse groen.
In de omgeving kan je verdwalen in vele veldwegeltjes, wandelen en trappen op dijken, genieten van eindeloze rust in de stille natuur.
Onze jongens werden er groot, groter, grootst.
Na de studies zwaaiden ze uit naar andere oorden, ze verkozen niet ‘veilig’ onder de kerktoren te blijven.
Hij springt ongeduldig op, zijn leeftijd zou je hem niet aangeven, begeesterd door zijn stad. We ontdekken Art Nouveau en Art Deco parels. In de periode tussen de twee wereldoorlogen kwam Sint-Niklaas tot bloei met textiel. De rijke bourgeoisie gaf creatieve architecten opdrachten voor de bouw van schitterende huizen. Vol verwondering stappen we de 4-km-wandeling tussen deze rijkdom. Hij leert me, als een ervaren gids, de kleinste details onderscheiden. De Broederschool – waar onze zonen in een ver verleden ooit school liepen- is een meesterwerk in Art Deco stijl.
Langs de Engelse tuinen van het stadspark, de vroegere kasteelhof van Romain De Vidts, slenteren we richting de fontein die feeëriek water straalt, omringd met kleurrijke bloemenvelden, schaduwrijke bankjes, de gietijzeren kiosk waar zomerse parkconcerten voor gezellige animatie zorgen, de prachtige waterburcht, waar je in andere tijden originele gerechtjes in sfeervolle stijl kan genieten.
De zon straalt, de enorme mijter, witte handschoenen en rode gewaden verhitten mijn lieve reisgenoot. Tijd voor wat afkoeling.
Vastberaden leid ik hem naar de 91 jaar oude artisanale crèmerie.
Terecht ontving François de nominatie van hét beste ijssalon van België. In Gent en Knokke opende hij broertjes, een ‘warme’ aanrader.
Ijsjes uit de hand blijven mogelijk. Ik zie hem likkebaarden, hij kiest een bolletje vanille, de spatjes op de witte baard blijven zo onzichtbaar, ik ga traditiegetrouw voor chocolade.
‘Tot in december’, met een lieve lange-afstands-knuffel nemen we afscheid.
De omgeving kent veel groene longen. Tussen weiden en bomen trap ik gezwind het fietspad op, richting Nieuwkerken-Waas, onder hetzelfde postnummer als de stad, waar ons kot nu bijna 21 jaar staat.
Altijd welkom hier voor een kopje koffie, gebakje of iets fris. De deur staat wagenwijd open, ons terras uitnodigend vriendelijk.
Vele jaren geleden kwam ik met mijn moeder wel eens winkelen in Sint-Niklaas. ZIj had daar een favoriete kledingwinkel. Maar verder ken ik de stad, en zeker haar groene plekjes, niet. Alweer een ontdekking, waarvoor dank.
De stad is mooier geworden de laatste jaren, hoewel de winkelstraat er vrij verlaten bij ligt, sinds we een koopcentrum (gelukkig niet te groot) hebben.
Waasland Shopping? Daar komen we ook wel eens. Veel fijner en niet zo gigantisch als Wijnegem.
Ik loop er graag , en vaak , rond. Misschien botsten we al eens? 😉
Ja, wie weet?! Het is nu al wel een tijd geleden hoor. Ik ben niet zo’n shopper.
Ik nu ook niet meer😉
Super, deze invulling 🙂
Ik heb in de buurt verkering gehad, kwam in die tijd zeer regelmatig in St Niklaas
Dank je.
Toch geen verkering met opa baard, haha 🙂
Haha, wie weet 😀 begint zijn voornaam met een J?
Ai neen, met een H😉
Een origineel verhaal. 1 keer heb ik op de Grote Markt van Sint-Niklaas gestaan. Bijna 40 jaar geleden …
Dank je. Wie weet stond ik er ook, zo’n 40 jaar geleden? De markt is veel veranderd. Mooi, groots, maar te open voor mij, dat wordt zo gehouden voor de ballonfeesten.
Hoe leuk dit!
Ik ken Sint-Niklaas enkel van het passeren met de trein naar Antwerpen of Mechelen, en van die keer dat we naar een neef van mijn vader reden. Denk kroostrijk gezin, met kinderen tot in de koffer van de Lada break, warme dag, geen airco uiteraard. We waren net niet gebraden bij aankomst.
Net geen gebraden kippen dus 🙂
De lijn Kortrijk- Antwerpen stopt inderdaad in Gent en Sint-Niklaas. Wie weet, zie ik je er ooit eens?
Zodra het weer kan, ga ik daar ook eens rondstruinen. Heerlijk om met jullie mee te lopen en de beelden in woorden tot leven te brengen. Dank Lieve, voor dit uitstapje. Het was me weer een waar genoegen <3
Graag gedaan 🙂
En bij het rondstruinen, je weet…. het beloofde plekje voor taart en koffie. Mag ook thee zijn.
Ik was net voor de coronacrisis nog in Sint-Niklaas, maar dan wel in het ziekenhuis omdat mijn echtgenoot daar op jaarlijkse controle gaat bij een specialist. Alles was goed trouwens.
Verder ken ik deze stad uiteraard van zijn grote markt. Vroeger kwam ik er vaak met mijn broers. Er was daar een grote cinemazaal ingericht als muziekwinkel. De drums en gitaren stonden er te glimmen en te blinken onder warme spots in de donkere zaal. Het had iets magisch. Zeker voor de muzikanten. Met vier broers, een lief en twee zwagers die een instrument bespeelden, reed ik dus wel vaker mee naar deze aparte muziekwinkel. Daarna dronken we iets op een terras ergens op de Grote Markt.
Manlief en ik wonen vanaf zomer volgend jaar stukken dichter bij deze stad. Via Hulst of Axel of weet ik veel, staan we er zo. We komen zeker eens af naar deze bijzondere stad in het Waasland!
IK denk dat ik weet welke muziekwinkel je bedoelt, die bestaat nog. En ligt dicht bij de groooote markt.
Oh je komt dichter bij Hulst wonen, wij rijden heel vaak met de fiets naar Hulst en verder, in de ver verleden tijd dat het nog mocht 🙂
Misschien kunnen we er eens afspreken dan? Ook hier welkom voor het beloofde gebakje met koffie .
We hebben twee weken geleden daar nog in de buurt gefietst. Voorlopig de grens nog dicht, maar later doen we dat zeker eens!
Prachtig vooruitzicht!
Blij dat de ene baard bevriend is met de andere. Die vriendschap zorgt voor een mooi beeld van de stad.
Ik ben solidair met opa baard 🙂
Met dank aan hem leerde ik de stad kennen.
Fijn om te lezen.
De enige herinnering die ik heb aan Sint-Niklaas zit ver weg, wij gingen met Allerheiligen altijd met heel de familie van mijn mama alle kerkhoven af, grote familie, dus daguitstap. Mijn bomma was van die kanten, we eindigden elke keer in een taverne op de Grote Markt.
Dan zal de taverne er wellicht niet meer zijn, want er zijn veel nieuwe hippe zaken nu. En ik, ik ga mee met de tijd😉
Het is éigenlijk te gek voor woorden dat ik als Sinterklaas aanbidder deze stad nooit bezocht. En stinkend jaloers natuurlijk dat de énige echte speciaal voor deze rondleiding jouw gids was. Ooit ga ik het goed maken en dan zal ik zéker opletten waar die deur zo uitnodigend open staat. Wat een heerlijk verhaal.
Ze blijft open voor jou, en mijn vriend zal ik ook uitnodigen, kunnen jullie leuk genieten … op anderhalve meter dan😉
😉 Helaas, dát zit er voorlopig niet in, jammer!
Omabaard heeft er op haar bekende wijze een mooie en fantasievolle tocht door Sint-Niklaas van gemaakt. Leuke weetjes weer!
Ik heb eerst maar eens opgezocht waar Sint-Niklaas ook al weer ongeveer ligt. Stukje bij beetje krijg ik Vlaanderen zo aardig in beeld.
Wist je trouwens dat we hier in Fryslân Sint Nicolaasga hebben …? ’t Is wel zo. 🙂
En wist je dat op een flinke steenworp afstand van Sint Nicolaasga in Joure de jaarlijkse Friese Ballonfeesten worden gehouden …? Ook dat is wel waar. 🙂
Dank je Jan.
Wat toevallig en herkenbaar daar in het verre Friesland. Met de auto ‘maar’ paar uurtjes rijden!
In Sint-Niklaas ben ik wel eens geweest. Dat plein is groot! En misschien daarom ook wat minder knus dan de meeste andere Vlaamse (Grote) Markten. We liepen de kerk achter het stadhuis binnen. De man die erover ging vertelde dat anderhalve kilo bladgoud verwerkt is in het interieur en dat de Maria op de toren ook bebladgoud is, en dat dat om de 15 jaar opnieuw gedaan moet worden. Kostbare zaak, zei hij met een zorgelijke blik in de ogen. Het liet Sint Nicolaas voor het stadhuis koud geloof ik. Die had andere dingen aan zijn hoofd. 🙂
Dat beeld schittert inderdaad op de kerk. Het straalt duur goud. Ik wist niet dat het om de 15 jaar moest hernieuwd worden, met wandelgenoot maakte er zich niet erg zorgen om blijkbaar?
Wij zijn er nog nooit geweest, eerlijk gezegd. Lijkt me wel een mooie uitstap nu we onze reizen wat moeten dichter kiezen. Mooi en origineel ingevuld!
Er is een rechtstreekse treinlijn, mondmasker inbegrepen.
jammer en helaas, maar het vredesfeest is voor dit jaar geannuleerd (lees ik op hun site)..
en behoudens vergissing van mijnentwege,ging vorig jaar de ballonmeeting niet door wegens de weersomstandigheden..
afspraak in 2021 dan maar
prettige dag
Ja die ballons stijgen niet op als het weer tegenvalt. Als ze doorgaan is het er een drukte van belang, maar wel spectaculair, vooral de specials.
Lang geleden dat ik er nog was. Noteren op lijstje te bezoeken!
Welkom 👍
🤗
Wat een originele benadering van je stad heb je hier gebracht, omabaard! En wat een liefde en fierheid hebben de goedheilige man en jij in deze rondleiding gelegd. Ik had geen idee van het rijke verleden en het sfeervol, afwisselend aanbod in Sint-Niklaas. Zo jammer dat ik nooit verder raakte dan het shopping center, telkens mijn dochter bij een nieuw lief, een nieuwe garderobe dacht nodig te hebben. Misschien kan ik dat euvel ooit nog eens herstellen, want je hebt mij alvast lekker gemaakt.
Fijn om lezen. En…..hoe vaak had de dochter een nieuwe outfit nodig? 😉
Nogal frekwent, eigenlijk, daar de opeenvolgende aspirant-lieven niet in moeder’s smaak vielen 😂
Je hebt het zo mooi beschreven dat ik gelijk zin krijg om een kijkje te gaan nemen in Sint Niklaas.
Goed toeven daar lijkt me.
Vooral in compagnie van de goedheiligman 😉
Maar zo tof zeg 🙂 Ik herinner me als kind nog de enorme Markt van Sinneklaas. Tijd om er inderdaad eens terug te keren en meer leuke plekken te aanschouwen. Goed idee om Sinterklaas mee op pad te nemen door de stad. 🙂
Dank je.
Met een gids bij de hand kregen de pareltjes nog eens extra mijn belangstelling.
De grote markt is ondertussen veel veranderd, maar nog altijd niet echt gezellig, wegens teveel grote open ruimte, met het oog op de ballonnen. Nu in Coronatijden heeft ruimte wel voordelen.
Inderdaad. Ik zag gisteren foto’s van de markt op de Markt van Sint-Niklaas… afstand houden is niet zo’n probleem.
(maar het ziet er ook wel mega-ongezellig uit zo, pffff)
Ze kunnen niet omwille van de Ballonfeesten. Alles wijkt voor dat evenement van drie dagen in 1 jaar. Jammer, want meerdere hoekjes met groen zou heerlijk kunnen zijn. Wacht tot ik schepen ben😉
Ja, laat maar komen! Hoekjes met groen maken zoveel verschil 🙂
Heerlijke manier om je stad voor te stellen!
Ik was er, als ik het mij goed herinner, maar twee keer. Een keertje om stof te kopen in een ecologische stoffenwinkel, een keertje echt om de stad te bezoeken, waarbij ik die grote markt impressionant, maar inderdaad niet heel erg gezellig vond. Jammer dat ze niet met bloembakken op wieltjes ofzo toch hier en daar wat groen plaatsen. Bizar wel dat ik mij dat beeld niet herinner, ’t is er nochtans geen waar je overkijkt 🙂