Op donderdag is het hier Throwback Thursday. Dan bedenk ik een willekeurige zoekterm, en zoek aan de hand daarvan foto’s op in mijn fotoarchief.
Vandaag: framboos.
Ik eet dat graag, frambozen. Ik zie dat ook graag, frambozen. Frambozen zijn mooi.
Een portie zomers fruit.
Nog beter. Een portie zomers fruit met een stuk chocoladecake. Mmmm.
Lili eet ook graag “bamboosjes”.
Een verjaardagsfeestje met taart. Met frambozen, uiteraard.
Hier en daar sluipt toch eens een foutje in de selectie van foto’s.
Geen idee wat deze foto in de selectie deed, wellicht door de frambozenroze kleuren? Maar hey, ik zie ons klein Pipa’tje graag eens terug. Juffrouwtje GRL PWR!
Ik ben verzot op aardbeien maar hou enorm van de kleur framboos. Zit ook in mijn kaart 😉
Daar heb je chance mee zie 😀
Mmm, lekkere frambozen. Ik heb er in de tuin, rode en gele.
Mmmm eigen kweek, nog beter!
Het zijn nog jonge struiken, dus veel opbrengst hebben we nog niet.
Elk jaar een beetje meer 🙂
Wat een humpty dumpty! Het fruit sla ik over, aardbeien lust ik wel.
humpty dumpty en howdy doody 🙂 Ik eet graag fruit. Vooral zomerfruit. Héérlijk!
Frambozen snoepjes heb ik meer mee, foto’s zien er wel heeel smakelijk uit 👍
Ik vind frambozen eigenlijk even lekker als snoepjes 🙂
Ik heb één probleem met frambozen: ze geraken mijn keuken niet in. Veel te lekker, ik snoep ze steeds op, recht van de struiken…😊
Hahaha zalig 🤭
Dat heb ik nu ook altijd!
😂😘
hahaha jullie doen mij lachen 😀
Of hoe frambozen voor verbinding en een goed gevoel kunnen zorgen…😉
Schoon hè 🙂
Ja🥰
Lekker, fruit, doet me denken aan de zomer
En daar zijn we in dit weer wel aan toe! Zon, zomer, zomerfruit.
Dit ruikt naar zomer!
Ai dat babytje aan al die draden😦
Daar doen we het voor, om eens aan de zomer te denken 🙂
Dat is de jongste kleindochter, die 2 maanden te vroeg geboren werd. Ondertussen een flink kruipertje. Klein vechtertje, klein wondertje 🙂
Van de zomer dromen op deze kletsnatte dag👍.
Gelukkig kwam alles goed met het kleine meisje!
Ja, het is de moment om een beetje weg te dromen hè.
Het zijn angstwekkende maanden geweest, je mag dat gerust traumatisch noemen. Maar inderdaad, we prijzen ons gelukkig hoe goed alles er momenteel uitziet.
Ik herkende het meteen. Zo’n dochtertje had ik ook. Vechtertjes zijn het zeker. Ze is ondertussen een volwassen vrouw van 178 cm en geen mens die er nog iets van ziet of merkt dat ze ooit zo mini was.
Weet je, ik vind dat altijd fijne verhalen om te horen/lezen, wat geruststelling 🙂 Ze heeft nu nog wat achterstand, ons klein Piepje, maar da’s normaal en niets onrustwekkend. Het is een alert vinkje dat alles gehoord en gezien heeft, en dat vind ik heel belangrijk.
Die onrust had ik ook hoor. En er waren best wat problemen in haar kinderjaren en jeugd, maar door haar vechtlust kwam ze altijd op haar pootjes terecht. Heel sterk. Sterker dan mij denk ik altijd. Dat dacht ik al toen ik haar in die couveuse zag liggen want toen was ik héél zwakjes.
Het viel me bij Pipa altijd op wat een vastberaden snoetje ze altijd had. Het straalde er zo vanaf, dat ze een pak vechtlust had. Ze was heel mini, maar heel sterk 🙂 Toch mooi hè, als je daar zo op kan terugkijken. Ik kan me voorstellen dat het niet gemakkelijk geweest is bij momenten, maar dat je wel met tevredenheid kan terugkijken. En trots zijn op die dochter die het zo fantastisch gedaan heeft 🙂
Precies!
Van dat piepkleine meiske word ik warmer dan van frambozen, aardbeien zijn lekkerder wat mij betreft maar wat zijn de frambozen fotogeniek.. Las bij de reacties al dat het met het minimeisje goed gaat. Wat kunnen ze veel tegenwoordig bij vroeggeboorten.Ik kreeg vorig jaar 2 mini buurmeisjes van samen nog niet het gewicht van een gemiddelde baby. Ook zij hebben nog wat achterstand maar het gaat ondertussen heel goed met ze .
Frambozen zijn echt wel mooi hè. Nu, aardbeien ook. Komt misschien ook nog wel eens een blogpostje over.
Het kleine minimeisje stelt het inderdaad heel goed, en we mogen blij zijn dat we zo’n goede gezondheidszorg hebben (zowel in België als Nederland). Eigenlijk was de mama er het ergst aan toe, zij was heel klein maar voor de rest echt perfect. Nooit ondersteuning voor ademhaling nodig gehad, en da’s een heel belangrijke. Die achterstand, die halen ze wel in.
Precies, groeien komt wel en inhalen ook , ik snap wel dat het voor de moeder een slijtageslag is, zowel lichamelijk als emotioneel. Maar fijn als je er dan voor je dochter kunt zijn.
mmm wat een zalige foto’s. Ik zit te watertanden
Nog een beetje geduld, en we kunnen weer aan het zomerfruit. Heerlijk!