Een aantal jaar geleden maakte ik al eens een strijkplankhoes. Ik deed dat met een gewoon katoentje en een tutorial (welke weet ik niet meer, google gewoon “tutorial strijkplankhoes” en er is keus te over), en dat lukte goed. Leuk, zo’n strijkplankhoes met een stofje helemaal naar uw eigen goesting.
De laatste maanden had de hoes het echt wel gehad, een flinke bruine plek waar we het ijzer soms te lang laten staan, en de zijkant was compleet doorgesleten. Dus, een nieuwe hoes drong zich op.
Kort nadat ik de eerste strijkplankhoes maakte, gingen we eens naar Stoffen Van Leuven in Schellebelle. Het bleek niet echt mijn favoriete stoffenwinkel te zijn, maar we kwamen er wel buiten met een zalig stofje van Robert Kaufman, met afbeeldingen van vintage naaigerief. Heerlijk.
En ik wist: dat is een stofje voor als ik mijn strijkplankhoes moet vernieuwen. Ja, ik ben een ongelooflijk kieken. Voor die ene keer dat ik een echt merkstofje koop, gebruik ik het als strijkplankhoes. Hoe zot kan je zijn. Langs de andere kant: zo blijft het wel jaren in het oog springen, want mijn strijkplank staat hier behoorlijk in het zicht. Het stofje lag jaren in mijn kast, te wachten tot ik het kon gebruiken.
Deze keer deed ik het gewoon allemaal op het gevoel. Ik gebruikte opnieuw een oude matrasbeschermer als binnenlaag, en kon die zelfs dubbel leggen. Van die keer dat ik ovenwanten maakte, had ik nog isolerende voering over, en in plaats van die hier nog jaren te laten liggen tot ik hem nog eens kon gebruiken voor iets anders, maakte ik van mijn hart een steen en gebruikte die ook op. Daarna tekende ik de strijkplank met 8cm extra af op de stof, naaide er een tunneltje rond, trok er een koord door (keukentouw dat ik nog liggen had, soms moet een mens al eens creatief zijn), en legde de boel op de strijkplank.
En serieus hè, da’s een behoorlijk dikke laag die er nu op ligt, en dat strijkt fantastisch goed. Wellicht ook door die isolerende laag.
Dit is mijn eenendertigste bericht in de de 40 dagen bloggen challenge. Uitleg alhier. Deelnemerslijst alhier.
Hier moet die ook vernieuwd worden en het is altijd een immense zoektocht om een juiste te vinden omdat mijn strijkplank extra breed is. Daar kan ik dus ook een projectje van maken. Ik heb nog wel een vintage ‘blommekeskatoentje’ liggen.
Wel gunnend jaloers op jouw stofje.
Gunnend jaloers, wat een mooie term 🙂
Go for it, is echt makkelijk om te maken, en achteraf ben je zot content!