In het begin van de zomer trouwde mijn vriendin Corine met haar Tjen. Ze vertrouwde me al snel toe dat ze haar trouwjurk zelf wilde maken, liefst met enige ondersteuning van mijn kant. Wat vond ik dat spannend zeg! Ik hielp haar door het proces van een patroon en stof kiezen, en gaf wat feedback tijdens het maakproces, maar ze maakte haar trouwjurk dus helemaal zelf. Een hele klus en een ongelooflijke prestatie, want het kleed was prachtig.
Tijdens de zoektocht naar een patroon stuitte ik op een patroon van Burda waarbij ik meteen dacht: dat wil ik zelf wel! En ik wist meteen ook dat ik een outfit wilde maken voor Corine haar trouw.
Ik had erg mooie, feestelijke stof liggen die ik eens kocht bij Stoffen Verkempinck, en die geknipt was voor het jurkje dat ik wilde: de Burda 6829 cocktailjurk. Een feestelijk modelletje dat naar mijn mening ook gewoon voor alledaags gebruik geschikt is.
Het patroon is erg simpel, en ik volgde het netjes op de voet, in maat 40. Ik deed alles flink zoals het hoort, met beleg en al.
Het resultaat mocht er wezen, maar was jammer genoeg een béétje nipt: de stof rekt niet zoals ik gedacht had. Niets wat toen met wat corrigerend ondergoed niet te redden was, maar nu ben ik (nog) wat bijgekomen en durf ik mezelf er niet meer inwurmen. Vanaf februari probeer ik weer af te vallen, in december en januari laat ik ambitieuze plannen op dat vlak maar in de kast. Ik drapeerde het jurkje voor de foto over mijn paspop in kleinere maat omdat de grotere bekleed is met stroeve stof, maar je krijgt wel een idee.
Erbij maakte ik ook de Seamwork Oslo cardigan in een zalige, fluffy stof die ik kocht bij In den beer. Lijkt superwarm maar dat valt mee, de stof is niet echt dik.
Ik vond nog een foto van in juni, ik deed wat pogingen tot foto’s met de zelfontspanner.
Ik wilde het Burda patroon ook gebruiken voor kleedjes voor dagelijks gebruik, en zo heb ik er ondertussen eentje gemaakt. In een zalig stofje (waarvan ik een overschotje al gebruikte voor een schattig Pipa-mutsje, toen ze nog op de neonatale lag) dat ik ook kocht bij Stoffen Verkempinck.
Deze versie maakte ik met 3/4-mouwen, en ik liet het beleg achterwege, ik vind dat over het algemeen toch maar irritant flapperen en langs alle kanten waar het niet moet uitsteken.
Deze keer echt zeer tevreden van het resultaat: ik vind het supermooi en het zit als gegoten.
(met mijn excuses voor de crappy foto’s, december is een vervelende maand om foto’s te maken)