Binnenkort word ik 50 jaar. Als blogcadeau van mij krijgen jullie 50 liedjes. Elk jaar een liedje. Ik ging op zoek naar hitlijsten van elk jaar (een 30-tal jaar eindafrekeningen van Studio Brussel, een deel Top 40 in Nederland), en koos er het liedje uit dat er voor dat jaar voor mij uitsprong. Niet altijd even makkelijk, vooral in de recente jaren, want blijkbaar begin ik toch wat last van de leeftijd te krijgen en vind ik dat er momenteel weinig goede muziek gemaakt wordt. Of beter, muziek die me aanspreekt. De eerste jaren loopt het dus wat stroef, maar het wordt leuk, ik beloof het. Vooral mijn leeftijdsgenoten zullen af en toe wel eens een aha-erlebnis meemaken. Hey ho, let’s go!
1988
Mijn grote liefde van de jaren 80, INXS. Het begin van mijn Australië-fixatie, ook. Ergens hierna heb ik het opgegeven omdat ze te groot werden, maar dit is nog steeds prachtig. Het filmpje ook.
1987
Het was een beetje moeilijk kiezen. Zou ik voor Sign o’ the Times van Prince gaan, of dit? Beetje schuiven en zoeken. Prince komt uiteindelijk nog terug, hier wordt het het prachtige Bury Me Deep in Love van de schitterende Australische Triffids. We beginnen hier toch wel redelijk wat mannen te zien die ondertussen dood zijn.
1986
Sloeg toch wel in, toen. Zalig album. Het filmpje was een beetje van een sledgehammer, toen, ook. Nog nooit gezien. Dat was het voordeel van toen hè, je kon nieuwe dingen doen. Nu is het meeste wel al eens gedaan.
1985
Mijn new wave roots moeten hier toch ook eens uit de doeken gedaan worden hè. Zwart. Puntschoenen. Getoupeerd haar. Een palto uit een tweedehandswinkel bij Sint-Jacobs.
1984
Hier schakel ik over op de Nederlandse Top 40, Stubru stond nog in kinderschoenen hier. Ik heb getwijfeld tussen Love of the Common People van Paul Young en Purple Rain van Prince. Purple Rain haalde het met gemak. Blijft gewoon mega-fantastisch.
1983
Hast du etwas Zeit für mich? Onlangs deze LP nog eens uitgehaald, ik ken die nog steeds van voor naar achter en terug uit mijn hoofd. Fantastisch vond ik dit. Mee op een cassetje op reis naar Pralognan, en daar uren zitten luisteren in de auto omdat daar een cassettespeler in zat. Toen we in het 5e middelbaar met Duits startten, was de leraar verbaasd hoe goed mijn Duits al was. Kwam allemaal door Nena!
1982
Gniffel. Niet zo leuke herinneringen aan een skivakantie met school, maar toch nog altijd zalig nummer en grappig filmpje.
1981
Klassieker. Staat als een huis. Een herinnering aan dat we bij mijn grootouders waren en we naar huis zouden gaan, maar dit was op TV en mijn zus wilde eerst kijken en luisteren. Muziek was belangrijk in mijn leven, mijn zussen bouwden mee aan de basis daarvoor. (dan moet ik ook altijd denken aan mijn oudste zus en haar cassettes met de blauwe en de rode van the Beatles, en dan mocht ik op haar kamer komen luisteren. Ik zong al mee in het Engels voor ik enig benul had wat ik zong)
1980
Een liedje uit mijn jeugd dat in mijn geheugen gegrift zit. Wat een gruwelijk filmpje wel.
1979
Ik mocht van mezelf kiezen tussen I Was Made for Loving You van Kiss en dit. (ja zeg, ge moet het bekijken met de ogen van een 10-jarige, toen, toen dit allemaal nieuw was hè zeg). En dan wint dit met gemak. Mijn zuster en ik, wij vonden dat vree wijs toen jong!
Volgende week woensdag de laatste aflevering met een ferme lap jaren 70 muziek!
INXS, zo zonde dat we die zo vroeg verloren zijn. Vond ik ook heel mooi vroeger.
Ik heb onlangs naar allerlei beeldmateriaal zitten kijken van INXS. Ja, het is zo: zo zonde dat we die zo vroeg verloren zijn. Wat een talent was dat. Wat een mooie mens.
Yeah…. ik ben ook 50 dit jaar (november). Heerlijk om te lezen. Inxs, purple rain, zelfs Kiss 🙂 Jeugdsentiment hoor.
Leuk! Ben blij eens een collega-50-jarige tegen te komen in blogland 🙂