Een tijd geleden haalde ik het in mijn hoofd dat ik een zwarte trui wilde, los gebreid, lang en comfortabel. Een heel eenvoudig model.
Dat model vond ik ergens in een vergeten hoekje van het internet. Bij Wolnut won ik advies in en bestelde Brushed Alpaca Silk en Alpaca Bouclé van Drops.
Ik breide een piepklein beetje in de vakantie, daarna duurde het even voor de trui af was. De mouwen waren ook veel te lang. Maar Lies zag de trui helemaal zitten, dus kortte ik de mouwen in en mag zij de trui dragen.
Waarna ik opnieuw wol bestelde (gelukkig was die er nog in hetzelfde bad), en opnieuw van start ging. 10 steken minder op het voorpand en achterpand, dat zou wel goed moeten zijn. De boordjes liet ik ook achterwege. De mouwen maakte ik ook iets smaller.
Het resultaat kan me al meer bekoren. Het is nog steeds niet echt wat ik ervan verwacht had: nog steeds iets te breed, en vooral de mouwen vind ik nog altijd te wijd. Hrmph. Maar toch, best wel OK, en ook: warm, héél warm. En lekker zacht.
En uit de overschot breide ik nog een sjaal die ik nu altijd gebruik als ik de deur uitga.
Een trui om in te wonen, te cocoonen en te dromen 😉