Satur9Dag 3 – zondag 2 juli
Op deze camperplaats voelen we ons wat minder vreemde eend in de bijt, dat we ’s ochtends rondstommelen vind ik wat minder erg. Het is wat het is: een camperplaats waar je maximum 24u mag staan en waar je doet wat je wil. Ik voel me erg op mijn gemak op deze drukbevolkte plaats en slaap erg lekker, veel beter dan thuis zelfs.
We staan weer vroeg op (Meneertje Mertens sliep onder de ochtend weer niet goed wegens ingebakken bioritme én een beetje koud), wassen, ontbijten, we gaan nog heel even rondlopen op de mijnsite (een bezoek wel waard, lijkt ons), en om 7u vertrekken we naar het Tour-parcours.
Vooraf heb ik voor elke rit die we willen doen, via Google street view een plaatsje voorzien waar het goed lijkt om te staan, en van waaruit we ter plaatse kunnen starten met uitkijken voor een plaatsje. Al heel snel vinden we een plaats die ons echt wel ideaal lijkt, in Battice. Er staat al een Engelse camper. Langs een drukke baan, maar tegen de middag zal die toch afgesloten worden, dus dat is niet erg.
We staan ook tegenover een politiekantoor, dus ha, veilig en al. Kan niet op. We installeren ons, alles marcheert zoals het hoort. We kijken een stukje herhaling van Vive le Vélo. We hebben nog steeds allerlei voorraad en eten soep en crackers en veel fruit. Ergens in de late voormiddag worden we opgeschrikt door een helikopter die wel erg dichtbij komt en wel erg veel lawaai maakt: blijkt dat op de wei achter ons helikopters landen om bijgetankt te worden! Spektakel! Leuk om zien, en zo hebben we wel veel om naar te kijken.
Ook tegenover ons bij de politie is heel veel actie.
Naast ons staat een koppel fanatieke Hollanders met een shirt van Cofidis, oranje broek, oranje jas, oranje sokken… maar het zijn wel lieve mensen. Ze volgen al 20 jaar de Tour. Op TV zien we dat het regent waar de renners rijden, bij ons regent het niet maar het is echt wel koud. Ik draag 2 truien boven elkaar en blijf toch wel veel binnen ook. Wat is het een gemak, die camper, lekker binnen zitten, naar het toilet kunnen als het nodig is, zalig. Een klein uurtje voor de renners moeten arriveren, begint het dan toch te regenen. En geen beetje. Wie kan, vlucht naar binnen. Na een tijdje willen we toch naar buiten, gelukkig dachten mijn ma en Herman er nog aan ons een grote paraplu in de handen te steken, en daar gaan we lekker samen onderstaan. Lekker dicht is nog lekker warm ook. Tegen dat de renners er zijn, is het gelukkig over. Maar ondertussen zijn ze kort voor de plaats waar wij staan gevallen, en het is een langgerekt peloton met flink wat achtervolgers, o.a. Tony Martin. We blijven klappen voor alle zieligaards die tussen de wagens rijden. Dat moet vreselijk zijn, die wagens rijden ondertussen heel erg snel, ik zou daar niet graag tussen zitten. We zien de Belgische zwaantjes die passeren allemaal heel schattig zwaaien of toeteren of knikken naar de home base aan de overkant. Als de renners voorbij zijn, kruipen we terug in de mobilhome en kijken naar de rest van de rit. We ruimen ons boeltje op (dat duurt nog even), en vertrekken naar Luxemburg. Een rit van 120 kilometer in ongeveer 2 uur. Zalig mooi, we rijden door prachtige landschappen. Jammer dat het weer niet zo mooi is. Ongeveer een kilometer voor de Luxemburgse grens worden we tot onze verbazing tegengehouden door politie. Controle van de boorddocumenten en blazen. Alles verloopt vlot en in no time zijn we weer op weg. Zonder bob-sleutelhanger, jammer genoeg. Rond 20u30 komen we aan op de camperplaats in Liefrange. Wat is het daar prachtig! Tot onze grote opluchting hebben we opnieuw plaats, er staat zelfs niemand op de camperplaats! We hebben het zaakje voor ons alleen! Zalig! Ik maak nog snel een koude schotel terwijl Meneertje Mertens de boel regelt (naar de receptie, elektriciteit, water bijvullen, tanks legen), en daarna is het met niet al te veel formaliteiten in bed, want het is al laat en morgen willen we vroeg vertrekken.
Dag 4 – maandag 3 juli
We willen vroeg vertrekken vandaag, dus weer hop hop vroeg uit bed en voortmaken.
Plan is om deze avond terug te keren naar de camperplaats waar we nu staan. We hebben hier mogelijkheid om te douchen en dat gaan we dan ook nog doen, en eventueel eten we hier vanavond eens frietjes. Om 6u zijn we al op pad (plezant als er niemand op de camperplaats staat, geen buren om te storen. De kampeerders op de camping staan net iets verder, zodat we kunnen vertrekken zonder al te veel hinder te veroorzaken). We rijden het parcours af dat we gisteravond al gespot hebben, richting het plaatsje dat ik gezien had op Google street view. Wow, wat een landschap. Spijtig dat het mist. Maar ook dat is mooi als we boven de wolken uit rijden. We rijden een berg op, maar alles staat daar al helemaal vol, daar kunnen we niet meer bij. De plaats die ik voorzien had is dan toch niet zo geschikt, dus we rijden verder. Zonder veel plaats te vinden. Ofwel volzet, ofwel geen mogelijkheid om te staan, ofwel bergaf en dat willen we ook niet. Maar ha, uiteindelijk toch, net voor we willen terugkeren en opnieuw beginnen, vinden we dan toch een zeer geschikt plaatsje waar het licht bergop gaat en waar ze niet al te snel zullen rijden.
Nadeel is dat er geen satelliet gevonden wordt, dus dat we niet kunnen volgen op TV. Maar het plaatsje is zo leuk, dat we beslissen te blijven. We zullen wel een dagje zonder TV kunnen, niewaar. We maken tijd zoek met breien (ikke), vegen (Meneertje Mertens), verslag schrijven (ikke), vlaggen hangen (Meneertje Mertens).
’s Middags ben ik creatief met wat we mee hebben en maak ik pasta met pesto, tomaatjes en mozzarella. Morgen zullen we eens boodschappen moeten doen, de voorraad begint te slinken, vooral verse groentjes en brood.
Rond 16u passeert het Tourcircus. Ons plaatsje blijkt zeer OK te zijn, de renners rijden vrij traag de berg op, en passeren vlak voor onze neus.
De moto’s in de stoet achter de renners rijden bij momenten bijna over onze tenen. Imposant. Achteraf ruimen we heel snel op, we willen vertrekken en ergens onderweg halt houden om de rest van de rit nog te bekijken. Dat is iets makkelijker gezegd dan gedaan, maar uiteindelijk lukt het toch en zien we Sagan imposant winnen. We rijden op het gemak terug naar de camperplaats in Liefrange (veel Engeltjes hier in Luxemburg: Liefrange, Redange, Harlange, Wolwelange, zelfs de Foo Fighters zijn hier aanwezig met Everlange), eten er frietjes, prullen nog wat in de mobilhome, Meneertje Mertens zorgt voor deftig internet en ik neem een douche (dat doe ik uiteindelijk toch in de camper: op de camperplaats zou een douche 4 euro kosten en dat vind ik net iets te gortig). Onze plannen voor morgen liggen vast, en we gaan lekker slapen.
