Vermits er toch enig enthousiasme is om mijn weekmenu’s ook hier te publiceren, doe ik dat dan ook maar 🙂 Maar om het absolute herkauwen te vermijden, bedacht ik er toch een variant op. Het zal niet helemaal hetzelfde zijn als op weekmenuten, hier schik ik een weekje achter te lopen. Dus:
- op Weekmenuten verschijnt op woensdag mijn menu van de lopende week.
- op Satur9’s World verschijnt mijn menu van de afgelopen week, nu nog wat vroeger maar vanaf volgende week ook op woensdag, eventueel uitgebreid met commentaar over hoe het eten bevonden werd door de huisgenoten, en meer receptjes (zoals ik in mijn weekmenu van week 7 zei dat ik wel een recept van chop suoy online zou vinden).
Daar gaat ie dus.
Maandag: ik was de 1x-per-week-vis-regel een beetje uit het oog verloren, maar dat euvel is nu weer verholpen. Zalm in de halogeenoven (zonder vet, met kruiden), penne, spinazie.
Welke kruiden gaan er op die vis? Ik doe er redelijk wat viskruiden van Topaz op, en dan nog basilicum en oregano.
Dinsdag: spruitenschotel. Zo’n klassieker hier ten huize dat ik er eigenlijk weinig over te vertellen heb. Behalve dat het dé manier is om alle kinderen (en moeder incluis, want eigenlijk lustte ik er tot voor deze schotel ook geen) spruiten te doen eten.
Woensdag: nasi goreng maison. Ofte: Vlaamsche Chinees. Rijst, ui, prei, wortel, kip, hespblokjes, ei. En verder zal het improviseren worden wat daar nog allemaal ingekiept moet.
Dit was een instant klassieker. Schot in de roos. Iedereen vond het lekker of zeer lekker of superlekker. Sommigen misschien doordat ze het wat pikant konden maken met sambal oelek, maar dat doet er niet toe. Ik wokte de groentjes even en liet ze daarna nog wat stoven in sojasaus, wat het geheel een stuk smaakvoller maakte zonder zout te moeten toevoegen. Het recept vind je ondertussen op onze receptensite.
Donderdag: gevulde paprika’s. Wordt bij ons vaak gegeten op donderdag, Jens en Lies eten dit niet zo graag maar die eten op donderdag warm op school, dat komt goed uit.
Vrijdag: lasagne. Homemade. Met saus uit de diepvriezer, ik maak altijd teveel spaghettisaus zodat ik overhoud om dan eens lasagne te maken. De bechamelsaus was heel goed gelukt. Ik had drie literpotten spaghettisaus uitgehaald, een grote kom lasagne dus, er at een kind minder mee, en nog was het nauwelijks genoeg. De eetlust van zo’n stel tieners varieert nogal, en het is moeilijk om daarop in te spelen. De ene keer te weinig, de andere keer veel te veel. Maar ik zal dus meer lasagne moeten maken.
Zaterdag: hoef ik niet te koken. Elders voetjes onder tafel steken. Lekker gegeten bij la mama, stoverij met pureepatatjes, tongskes (de vis hè, niet die van de koe), erwtjes en worteltjes en appelmoes en zuiderse groentjes, en superlekkere taart na.
Zondag: ik ben opeens helemaal verslingerd geraakt aan de keuken van Jeroen Meus. Gehakt in pakjes ga ik uitproberen. Gehakt, groene kool, bier, patatjes gebakken in de oven… hmmm, ik zie het helemaal zitten!
Het klaarmaken vond ik eigenlijk vreselijk plezant. Vroeg begonnen, zodat ik me niet moest opjagen. Alleen aan het blancheren van de koolbladeren had ik me wat mispakt. Ik had het zien aankomen dat ik er teveel had om in 1 keer te doen, na even twijfelen tóch maar gedaan, en het waren er dus echt teveel voor 1 keer. Nog raprap wat blaren uit de pan gevist, en toch in 2 keer geblancheerd 🙂
Het resultaat mocht er best wel zijn, hoewel ik niet helemaal tevreden was. Het bier smaakte té dominant, de smaak van de kool was helemaal weg. En dat vond ik jammer. Daardoor smaakte het ook wel wat te speciaal voor de kinderen. Die alles netjes opgegeten hebben, maar toch niet helemaal enthousiast waren. (Milan toen hij zag wat we gingen eten: “is het de dag van het rare eten misschien?”, haha). Een volgende keer dus veel minder bier, en meer bouillon. De patatjes waren gewoon superlekker, die ga ik nog klaarmaken. Ik heb daarstraks een receptje gezien dat ik volgende week misschien ga klaarmaken, en daarbij zouden ze fantastisch zijn. Het waren trouwens Belle de Fontenay krieltjes, bij de Collect & Go hadden ze zich een beetje verslikt in mijn bestelling van aardappelen, en ongevraagd twee kilo daarvan meegegeven. Kwam best wel goed uit: overlangs doorgesneden, niet geschild… njammie.
eej ow, ik lust wél spruiten hee moederlief 🙂
I know sweetie 🙂