Ik erger me dood aan mezelf. Ik heb een week vakantie, en ik slaag er niet in te ontstressen.
Die laatste week vakantie is er vaak eentje vol allerlei afspraken: oogarts, boeken halen op school, dat soort dingen. En dan zorg ik er zelf voor een berg stress bij: ik wil de diepvriezer uitkuisen, ik wil de boekenchaos op mijn kamer opruimen… eigen keuze dus. Alhoewel: als ik het nu niet doe, dan stel ik het weer eindeloos uit.
Maar het gevolg is: er malen allerlei lijstjes door mijn hoofd. Dan dit, dan dat, kan dat dan nog? En ik raas mezelf compleet zot. En van genieten van het weekje verlof is geen sprake. Stom kieken dat ik ben.
Ik heb altijd wel last gehad van die lijstjes in mijn hoofd, van dat stressen over de timing van dingen. Ik ben echter een tijd in staat geweest dat redelijk op de achtergrond te schuiven. Maar nu lukt het dus even niet. Wellicht ook door het nakende nieuwe schooljaar, en alles wat dan weer moet na twee maanden van niets moet en alles mag…
Ik heb dezelfde stress bij het kuisen van mijn huis. Als ik met mezelf afspreek dat ik vandaag mijn huis ga kuisen loop ik een hele dag ambetant. Ik zeg dus tegen mijzelf : vandaag kuis ik mijn wc-tje, met als gevolg dat aangezien ik dan toch bezig ben, heel mijn huis dan toch gekuisd is. Misschien een tip?
héél herkenbaar.
Het kuisen van het huis plan ik niet meer, dat doe ik in plotse buien van kuiszucht. Die heel zelden voorkomen en niet lang duren 😀
Maar kleine plannetjes maken zou inderdaad helpen die molen van lijstjes in mijn onnozele kop stil te zetten.