Koken is soms als HTML zoals in mijn postje van gisteren. Op een bepaald moment is de hele keuken chaos. Maar wel chaos waar je vindt wat je nodig hebt. Vooral op het moment dat de cake bijna de oven inkan (nog even de bakvormen verder vullen en noten strooien), het water voor de boontjes begint te koken, de rijst moet opgezet worden. Dan gaat de cake in de oven, de boontjes in het water, en terwijl de rest beetje per beetje gedaan moet worden (rijst in het water, olie in de pan, worstjes in de pan…) wordt de keuken weer langzaamaan netjes. Schotels en kommen en bestek in de afwasmachine, bloem en suiker in de kast, enzovoort. En tegen dat het eten klaar is, is de keuken weer helemaal overzichtelijk. Plezant.
En tegen dat het eten klaar is, is de keuken weer helemaal overzichtelijk.
Dat is zo misschien bij jou, maar bij mij blijft de keuken min of meer chaos, totdat we gegeten hebben. En als we genoeg nagetafeld hebben, gaat het hele boeltje in de vaatwasser of terug in de kast al naargelang. En voor mij moet dit kunnen… zo zie je, ieder zijn meug… ik hoop dat het eten jou vandaag gesmaakt heeft… mij in ieder geval wel. En vandaag waren dat (weeral 😯 ) scampi’s, dit maal op duivelse wijze, jummie jummie lekkerrrrrrr 😆 😆
Hmmmm… duivelse scampi’s, lekker!
Ik heb zelf zo’n hekel aan een chaotische keuken na het eten, dat ik er sinds een paar maanden voor probeer te zorgen dat de chaos tijdens het koken onder controle blijft. Zodat ik achteraf niet tegen mijn goesting een slagveld moet opruimen, maar gewoon nog wat bordjes en bestek en panneen moet wegsteken, om dan als een speer in mijn zetel te duiken 😀