Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
We worden wakker na een rustige nacht in Moerbeke. Het weer nodigt niet echt uit tot een fietstochtje, en in de namiddag verkassen we een dag vroeger dan gepland naar den Boerenhof in Kemzeke (Stekene), het lawaai van het vele tuinonderhoud rond ons werkt ons op de zenuwen. Het is er rustig staan. Later op de dag komt er een Engelse bus bij.
Ik loop eens rond, ik vind de omgeving hier mooi.
We mogen hier dan al alleen staan, de flessen bij de vuilbakken zijn getuige van eerdere passanten.
Zondagnamiddag maak ik een korte wandeling. Door een wijk in de buurt waar ik wandelpaden zag op de kaart, het merendeel blijkt mooi gravel te zijn.
Ik zie een Kleinkunstlaan, een Blueslaan (dat vind ik een mooie), Concertlaan en Festivallaan, mijn hoofd eraf als dit niet de Muziekwijk zou zijn.
Wat verder, een bankje met een mooi uitzicht. Haha.
Een boerderij van in den tijd.
Kijk, op zo’n momenten heb ik spijt dat ik mijn camera niet meeheb. Ik vind dit een mooi tafereel. Tegelijk had ik het gevoel dat ze van in het huis zaten te kijken naar mij (“wadoetdiedaar?”) en wellicht had ik dan toch niet echt meer gedurfd dan dit.
Maandag maken we samen een wandelingetje naar het dorp. Als we letterlijk 20 stappen ver zijn, begint het te regenen. We twijfelen, keren terug, bedenken ons, twijfelen, maar dan beslissen we toch te gaan. En we houden het zelfs droog. Voor een paars blad moet ik toch eens stoppen.
Het is een beetje schots en scheef, maar ik vind dit toch geestig. De achterkant van de kerk.
We gaan nog eens naar het kerkhof (niet bij de kerk). Het heeft nog niet gevroren, dus het is nog altijd een zee van bloemen. Daarna gaat het via de de muziekwijk terug naar de camperplaats.
Fast forward naar donderdag, scandag. Meneertje Mertens moet een pet scan, het voelt een beetje raar want meestal ben ik het die dit soort dingen moet ondergaan. Terwijl hij anderhalf uur zoet is, ga ik in de bistro ontbijten. (de “pauze is voor losers” flyer gaat over antibiotica die stipt moet genomen worden)
Daarna maak ik een kort wandelingetje in de buurt, langs de Volkskliniek en het Tempelhof. Smalle achterstraatjes waar ik nooit eerder was.
Een paar van de torentjes die je vanuit vele plekken in het ziekenhuis kan zien.
Tot mijn verrassing bots ik op deze iconische ROA. Ik weet er wel een paar zijn in Gent, maar geen idee dat deze hier was!
Mooi toch hè.
Kwamen er bij jou verrassende dingen op je pad deze week?
Je nam ons weer mee onderweg. Ik duim voor de uitslag van de scan. Mooi die mural van ROA. Met interesse gelezen.
Deze week werden wij onze standaardwandeling door de Grienden verrast door zeer hoog water. Geen foto’s omdat ik het eng vond
Hm ja, daar houden wij ook niet zo van, van hoog water.
Leuk die muziek straatnamen. Wij hebben hier in de buurt deze drie:
Dixielandkade
Jazzsingel
Blueslaan
Ik kruis mijn vingers voor meneertje Mertens. 🤞
Mooie foto’s, vooral die konijntjes <3
ROA maakt hele mooie murals.
Nou het was een beetje verrassend dat het ineens zoveel kouder werd, maar dat is eigenlijk alleen maar lekker. 😉
Hahaha. Ik vind het ook niet echt erg, heb de laatste jaren weinig last van kou. Om te slapen vind ik het zelfs aangenaam.
Voor mij heeft ieder seizoen z’n mooie en minder mooie kantjes.
Is zo. Maar wat mij betreft heeft de winter het minst mooie kantjes, hehe. Aangezien het niet vaak meer vriest of sneeuwt, en het heel vaak grijs-grijzer-grijst is.
Ik zou een pak sneeuw ook verwelkomen hoor.
Ik nu eventjes niet. Maar als ik nergens heen moet, mag het wel 🙂
Ik zal het doorgeven bij mijn verzoek om sneeuw. 😉
Mooi fotoverslag weer. Ik houd wel van die glanzend natte straten, ze komen stadsfoto’s vaak wel mooi vanwege het verlaten straatbeeld.
Oog voor detail! Klopt inderdaad…
Prachtig fotoverslag, wandelde met je mee.
Duimen voor Meneertje Mertens.
Na meer dan een maand tandpijn en miserie, tand getrokken in het ziekenhuis en half verdoofde lip en kin weg. Was druk op de zenuw veronderstel ik. Dat was mijn verrassing 😂
Ik had eerst “ironische ROA” gelezen en ik dacht van ja, ik snap het niet, wat is er ironisch aan de konijnen? :p Wel heel mooi inderdaad!
Hihi, er is inderdaad weinig ironisch aan 🙂