Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Ik moet al eens diep nadenken en de Google tijdlijn erbij halen, vorige zaterdag lijkt een eeuwigheid geleden. Ik heb ook weinig foto’s. We reden dus op vrijdag van Sint-Maria-Aalter naar Bellem, omdat het daar rustiger is. Het weer is niet je dat, en we doen niet veel.
Ik maak spaghetti, en in de namiddag rijden we naar camperplaats ’t Caprihof in Bassevelde. Daar kunnen we lozen voor we morgen naar huis rijden. In Bellem stonden we alleen, hier staan we ook alleen. Zelfs het huis is donker en verlaten, pas ’s avonds komt de familie terug thuis. We slapen goed, en vertrekken in de namiddag naar huis. Alwaar ik de tweede portie spaghetti in vuurvaste kommetjes doe, afwerk met kaas en bak in de airfryer.
Maandag moet Meneertje Mertens weer aan het werk, waar met gepaste tegenzin naar uitgekeken wordt. Het hele Meneertje Mertens verhaal van deze week vertel ik in een nieuw blogbericht (niet meer achter wachtwoord, het komt er ergens in de loop van vandaag aan). Ik doe wat klusjes met de naaimachine: drie broeken aan de tailleband inleggen (neen, ik ben niet vermagerd, ze zitten voor de rest perfect maar de tailleband is te wijd), en een slaapzakje herstellen. Ik maakte het voor Lili, nu kan Alice het gebruiken. De kamsnaps waren uitgescheurd, ik herstel die. Een beetje klunzig, maar het slaapzakje kan toch weer gebruikt worden. Ik had de restjes van de originele stof nog liggen, dat maakt het wat minder opvallend.
Dinsdagochtend loop ik naar buiten voor de mooie zonsopgang. Onze Momo moet er altijd eens bij hè.
Raar wolkje.
Woensdag gaan we samen naar Janna, Meneertje Mertens heeft niet veel zin om alleen thuis te zitten. Ik heb een zak wol mee die ik niet meer ga gebruiken, die wordt opgehaald bij Janna en gaat naar een goed doel.
Otto kan na school wel een dutje gebruiken.
Donderdagochtend vroeg rijden we naar het ziekenhuis. De zon komt net op, en ik zit te popelen… hopelijk zijn we op tijd om foto’s te maken vanuit de parkeertoren van het Sint-Lucas. We zijn vroeg, het verkeer valt goed mee.
En oh ja, of we nog op tijd zijn. We gaan naar de 8ste verdieping, en het uitzicht is machtig. De kant van de centrale. Wat een boost voor het humeur is dit.
De kant van het centrum van Gent.
Misschien wat teveel foto’s van hetzelfde, maar hey, het moet maar zo mooi niet zijn.
In de namiddag moeten we nog eens in Gent op de groepspraktijk zijn. Het is een beetje gedoe met werken en omleidingen daar, en we staan aan de andere kant van Campo Santo geparkeerd. Waardoor na de afspraak we door het kerkhof terug naar de auto stappen.
We krijgen nog een mooie zonsondergang cadeau ook, en ik maak nog wat foto’s vanuit de auto. Op de Verapaz-brug.
En op de Nieuwe Vaart.
Vrijdag gingen we nog naar de vader van Meneertje Mertens, en daarna naar Milan en Sara en Alice. Geen foto’s, maar ’t was wel fijn.
Hoe was jouw week? Genoten van het mooie weer?
De zon die opkomt en ondergaat zorgt voor prachtige kleuren. En vanop de 8e verdieping ( waar je eigenlijk niet wil zijn) maakt het de vergezichten extra mooi.
Het maakte het toch wel een klein beetje goed, die mooie lucht op de 8ste verdieping van de parkeertoren 🙂 Een mens moet blij zijn met de kleine dingen hè.
Dat slaapzakje bekeken. Echt leuk. Fijn om nog langer te gebruiken.
Je foto’s zijn magische en zoiets echt zien dan zeg je aanschouwen want het doet wat met je.
Herkenbaar dat er teveel gebeurt in een week en dat je grip erop verliest. Ik wens je een rustiger week en mezelf ook.
Ja, ben blij dat het slaapzakje nog gebruikt gaat worden 🙂
Aanschouwen is inderdaad het juiste woord hiervoor. Een echte boost voor mijn humeur.
Het weekend is heel rustig. Volgende week wel wat dingen te doen, maar voorlopig ziet het er redelijk uit.
Mooie kleuren bij valavond (de vroege morgen is mij niet bekend, zoals je weet), dat is herfst op zijn best.
Of wij hebben genoten van het mooie weer? Het zal wel zijn! Elke mooie dag pakken we mee om een toerke te fietsen. Ik word daar heel gelukkig van.
Heerlijk, je maakt mij daar ook blij. Fijn dat jullie elk mooi moment grijpen 🙂
Je bent ‘rijk’: Je hebt zowel de zonsopgang (en wat voor een!) en de zonsondergang gezien. En gefotografeerd. Nog wel vanaf de 8ste verdieping. Ik hoop dat alles oké is met Meneertje Mertens. Wat een lief slaapzakje.
Ja, je hebt gelijk, ik ben ‘rijk’. En ik besef dat ook. Ik word daar gelukkig van, van zo’n zonsopgang.
Wat een mooie hemels, vooral die in de ochtend boven Gent. Ook hier genoten van de ochtenden én ook van de geweldig grote, vuurrode maan. De foto zit helaas enkel in mijn hoofd.
Ik heb de maan gemist. Geen zin om buiten te komen. Maar ik krijg die kans later nog wel eens.
Ochtendkleuren ken ik niet 💤. Maar ik geniet volop van je mooie foto’s. Je was weer druk bezig met naaien en de familie.
Prachtige foto’s van de zonsopkomst boven Gent.
My god, die zonsopgang 😍😍😍!
Het was een prachtig moment om mee te maken.