Van dag tot dag (3)

Voor de eerdere berichten zie het eerste blogbericht en het tweede blogbericht.

Vrijdag 19 september

Afspraak bij de psychologe (ik, wat is me dat toch een lief mens zeg, ben zo goed geland bij haar), en daarna bij de chirurg (Nic). Het was een blitzbezoek, snel-snel een paar zinnen uitwisselen, de wonde van de ingreep gecontroleerd en ontsmet, nieuwe plakker erop, en dat was dat. De chirurg begaf zich een beetje buiten zijn vakgebied en had daar eigenlijk niks te zoeken, dus wat hij vertelde, hou ik voor mezelf. In ieder geval, het geneest allemaal goed, en dat is het belangrijkste. Om 11u45, het uur van de afspraak, stonden we alweer op de gang. Gegeten in de bistro van het ziekenhuis, naar huis, en hop de camper in voor een weekje Frankrijk. Jaja, we knijpen er tussenuit. We gaan mijn zus en schoonbroer een bezoekje brengen.  Nu het allemaal goed gaat, moeten we ervan profiteren, we hebben echt wel begrepen dat je de dingen moet doen als de mogelijkheid zich voordoet. Niet wachten tot later. Nu. Eerstvolgende fysieke afspraak is volgende week vrijdag, en dan zijn we terug. Voor ons is onze camper het beste medicijn, en thuis zitten zegt ons niet veel.

Woensdag 17 september

Vandaag had Nic een afspraak bij de dienst hematologie. Er zijn verschillende diensten betrokken na al die onderzoeken, ook de dienst hematologie werd erbij gehaald nadat er afwijkingen werden vastgesteld in zijn bloed.

Afspraak dus bij een dokter die we nog niet gezien hadden, maar ze viel ons heel erg mee, vriendelijk, open en spontaan, en zeer helder communicerend.

Het hele verhaal werd nog eens uit de doeken gedaan, waarbij ze zelf ook veel vragen stelde, en er was een kort fysiek onderzoek.

Waarna ze ons meedeelde wat uit de momenteel beschikbare resultaten van de vele onderzoeken blijkt: het gaat sowieso om een lymfoom, ofwel lymfeklierkanker. Dat staat vast. De stalen van de onderzoeken zijn momenteel in het UZ Gent, waar ze onderzocht worden. Er zijn vele soorten lymfomen, en het is nog niet bekend om welke soort het gaat. Zolang dat niet geweten is, kunnen geen prognoses gemaakt worden, en kan geen behandeling opgestart worden. Had kan een week tot enkele weken duren voor die resultaten bekend zijn. Tot dan is het afwachten.

Ook de link tussen de levercirrose en het lymfoom is nog niet bekend. Voorlopig tasten we daarover in het duister. De achteruitgang van de lever is wel gestopt.

Het grote K-woord is dus gevallen, en het is toch wel even slikken om dit te verwerken. Maar we hadden het verwacht, en we gaan proberen zo positief mogelijk te blijven, en samen te blijven lachen. En samen op pad te blijven gaan, hebben we gevraagd aan de dokter en het mag, zolang we niet te ver gaan.

Wat we ook niet gaan doen, is dingen gaan opzoeken op het internet. Het heeft geen zin, en we willen het ook niet. We gaan dus ook niet speculeren en voortijdige conclusies trekken. Alles op zijn tijd.

We gaan ons ook niet afvragen wat de oorzaak is, dat heeft geen zin. We weten nog niet eens wat het precies is, laat staan waar dit alles (ook de levercirrose) vandaan komt. En soms is er de neiging om te denken: waarom wij weer? Maar dat heeft ook niet veel zin, mentaal werkt dat averechts, en dat gaan we dus ook niet doen.

We gaan ervan uit dat het geen agressieve kanker is, de dokter zei ook met zoveel woorden dat we tijd hebben, dat we geen schrik moeten hebben dat het snel gaat verslechteren, er is tijd. Dus wachten we rustig verder af.

We hebben ook eens gevraagd of er eigenlijk dingen zijn die hij niet mag eten, gezien de levercirrose. Het is haar winkel niet, maar ze kon wel wat richtlijnen meegeven: geen alcohol, niet roken (beide geen probleem), chocola en eieren mag je nog wel eten maar met mate, en proberen vettige voeding te vermijden.

Hoe gaat het nu verder?

Vrijdag is er afspraak bij de chirurg in Sint-Lucas om de wonde van de ingreep te checken. Volgende week maken we een afspraak bij de huisarts om de draadjes uit te halen.

Volgende woensdag belt de hematologe met een update. Misschien zijn de resultaten dan gekend, misschien niet, maar bellen doet ze sowieso. Moesten de resultaten dan binnen zijn, kunnen we donderdag of de maandag erna bij haar.

10 oktober is er een afspraak bij de behandelende arts van de dienst maag-, darm- en leverziekten.

En voor de rest is het dus afwachten.

En oh ja, de dokter kon het toch niet laten om Nic nog eens naar het labo te sturen om bloed te laten prikken. Voor nog een onderzoek. De verpleegkundige die bloed prikte, herkende hem van tijdens zijn verblijf in het ziekenhuis.

Verwante Berichten:

• Geen verwante berichten