Van dag tot dag

Omdat ik het moeilijk heb om alle vragen en reacties bij te houden en te beantwoorden, dit blogbericht. Scroll naar onder voor het begin, ik ga steeds bovenaan updates toevoegen.

Woensdag 03/09:

Coup de théâtre: Nic is thuis. Hoera!

Ik kon vanaf vandaag terug naar het ziekenhuis (die verkoudheid was misschien wel meer een complete crash van vermoeidheid, die beterde veel sneller dan normaal bij mij), en zat rond 11u aan zijn zijde. Hij mocht niet eten, er was hem eerder in de voormiddag meegedeeld dat er een bijkomende punctie van de bilspier zou komen. Ja, ze weten toch nog altijd nieuwe dingen te bedenken. De dokter was langsgeweest, hij zei dat er cellen in het bloed gevonden zijn, die daar eigenlijk niet moeten zijn. Ze vermoeden dat die te maken hebben met de verkleuring die ze vonden in de bilspier. Die arts heeft het over lymfoom, echt goed nieuws is dat niet. Maar welke soort lymfoom, dat moet nog bepaald worden. Er zijn veel verschillende soorten, en het is afwachten wat het zal zijn.

De nieuwe punctie van de bilspier dient om een groter biopt te nemen, en dat moet chirurgisch gebeuren. Zowel arts als chirurg dachten dat dat meteen vandaag onder plaatselijke verdoving kan, maar het blijkt dat het letsel te diep zit en de chirurg het niet kan voelen, en dat het ingewikkelder wordt. Het zou ook te pijnlijk worden, waardoor de ingreep onder volledige verdoving moet gebeuren. Die ingreep vindt volgende woensdag plaats. We moeten daar niet een week in het ziekenhuis op wachten: Nic mag naar huis. Hoera!

Daarna volgt nog een lange namiddag wachten op de ontslagpapieren, maar rond 16u30 kunnen we de deur van de ziekenhuiskamer achter ons dicht trekken. Nog passeren bij de balie voor ons parkeerticket (vaste prijs van 10 euro voor de dikke week dat de auto in de parkeertoren gestaan heeft), in Waarschoot nog naar de apotheker en wat brood, groenten en fruit halen, en dan zijn we thuis. Oef! Eventjes het verstand op 0 en genieten van het samen thuis zijn. En morgen onze 18e huwelijksverjaardag vieren!

Dinsdag 02/09:

Vandaag ligt Nic al een week in het ziekenhuis. Waar ik dacht dat het moeilijk zou worden nog nieuwe onderzoeken te bedenken voor hem, was het dat natuurlijk niet: in de voormiddag vernam hij dat hij een MRI-scan moest ondergaan. Niet de leukste der scans, maar ook dat heeft hij weer doorstaan. Verder: geen nieuws. Geen dokter gezien. Ook ik bleef vandaag nog thuis, maar met de gezondheid gaat het gelukkig elke dag beter. Lies ging langskomen om nog wat spullen te brengen.

Maandag 01/09:

Een dag waar weer niet veel over te vertellen viel. Er was vandaag de leverbiopsie, die meeviel qua pijn. Resultaten zijn er nog niet, dus het is verder afwachten.

Bezoekje van oma en Herman die een afspraak hadden in het Sint-Lucas en zo even konden langskomen, en ook Lies kwam na haar werk langs.

Hopelijk weten we morgen wat meer.

Zondag 31/08:

Zoals verwacht, geen nieuws vandaag, geen onderzoeken op zondag.

Wel nieuws van mij: ik ben snipverkouden en kan voorlopig niet meer bij Nic gaan. De afgelopen dagen had ik niet door dat ik verkouden begon te worden (ik heb bronchitis en begon met een puffer, dacht dat ik daar last van had), maar vannacht en vanmorgen werd duidelijk dat ik verkouden ben. Veel hoesten, veel snot. Ik was bij Janna & Co., eigenlijk zat ik daar dus ook al niet goed. De nodige regelingen getroffen en dingen afgezegd (bij kleinkinderen en ouders moet ik in deze staat ook niet gaan zitten), waarna Janna en Pipa me naar huis brachten, en de komende dagen ga ik rusten. Hopelijk komt er snel beterschap zodat ik Nic gauw weer gezelschap kan houden.

Zaterdag 30/08:

Weinig te melden vandaag. De gewone dingen: de parameters nemen en monitoren, de dokter komt nog eens langs maar eigenlijk heeft die niet veel te melden. Resultaten van de biopsie van gisteren zijn wellicht voor maandag of dinsdag. Maandag wordt de leverbiopsie gedaan.

Ik word opgepikt thuis door Janna en Pipa, we rijden meteen door naar het ziekenhuis waar ze me afzetten op de kiss and ride. En er moet dus gekust worden, volgens Pipa, haha. In de namiddag komen Milan, Sara en Alice op bezoek en nemen zij mij mee terug naar de Fotoschuur, waar ik in de studio mag slapen. En spaghetti mag eten. Nic krijgt in het ziekenhuis nog bezoek van zijn vader, zus, schoonbroer, neefjes en nichtje. Zo gaan de dagen toch redelijk snel voorbij, en het bezoek doet deugd.

Vrijdag 29/08:

Update deel 2: Nic werd onverwacht toch nog opgehaald voor een echo van één van die twee gekleurde plekken, op de bilspier. Er werd een echo gedaan en een biopt genomen. Resultaten volgen. Afwachten afwachten.

Vandaag staat een full body pet-scan op het programma. Die vindt al vroeg in de ochtend plaats, en nog in de voormiddag is een deel van de resultaten al gekend. Op twee vlekken na is alles OK. Die vlekken gaan eens bekeken worden, maar men maakt er zich niet veel zorgen over, wellicht zijn het false positives. Omdat de pet-scan ook geen duidelijkheid brengt, wordt er ook nog een leverbiopsie gepland. Die kan er niet tussengepropt worden in het weekend, alles zit al vol. Zal dus voor maandag zijn. En moet Nic dus ook in het weekend blijven. Ze hebben ook liever dat hij blijft, zodat ze hem nog kunnen monitoren: bloedwaarden controleren, zien of er geen vocht komt in de buik, dat soort dingen. We hadden het wel verwacht, maar het is toch ook niet echt leuk.

Donderdag 28/08:

Wordt een dag zonder onderzoeken. Bezoek van de behandelende arts: uit de beenmergpunctie komen geen verontrustende resultaten. Het resultaat van sommige van die testen komt past later, maar het ziet er toch goed uit. Mogelijk komt er een leverbiopsie, en morgen (zoals we al wisten) een full body PET-scan. We weten dus nog niet veel meer, maar ik vraag nog eens naar de kanker-route, hoe waarschijnlijk is die? Dokter zegt dat na de beenmergpunctie de route kanker minder gevolgd wordt, er wordt eerder gekeken richting auto-immuunziekte. Dat stelt ons een béétje gerust. Straks komt Janna met de drie pagadders eens kort langs, dan ga ik mee om bij hen te eten en brengt ze me naar huis. Ook straks komt Jens langs.

Woensdag 27/08:

In de voormiddag is er een consultatie op cardiologie, waaruit blijkt dat Nic zijn hart tiptop in orde is. Bezoek van de behandelende arts levert dezelfde resultaten op: we weten nog niets. Nic informeert of het mogelijk kanker kan zijn, en neen, ze kunnen kanker nog niet uitsluiten. maar ook een auto-immunziekte is mogelijk. Als onaangename verrassing volgt de melding dat er in de namiddag iemand van het labo langskomt voor een beenmergpunctie. Hm, daar worden we niet echt vrolijk van. Maar de dokter stelt gerust: het onderzoek gaat best meevallen. Ik mag erbij blijven als de dokter van het labo arriveert, ik zie het onderzoek gebeuren en ik denk dat ik harder in Nic zijn arm knijp dan hij in mijn hand zou knijpen. Achter zegt hij wel dat het eigenlijk inderdaad best wel meeviel. Dat is het qua onderzoeken voor vandaag. Milan komt mij oppikken en ik ga bij hen thuis eten, knuffel het kleine spookje en Milan brengt mij naar huis. Lies komt op bezoek bij Nic, en dat doet hem deugd.

Dinsdag 26/08:

Er wordt opnieuw bloed afgenomen voor onderzoek, er worden twee scans gedaan, in de namiddag volgt er een gastroscopie. Niet het leukste onderzoek, nee. Er is eerder al uit de onderzoeken gekomen dat Nic levercirrose heeft, de gastroscopie wijst uit dat hij spataders in de slokdarm heeft. Die twee zijn aan elkaar gerelateerd, de spataders worden veroorzaakt door verminderde leverwerking. Het bloedonderzoek wijst ook op problemen met de rode bloedcellen: er zijn er te weinig en ze zijn iets vergroot. De dienst bloedziekten wordt ook betrokken. Tussendoor krijgen we de behandelende arts, die ook alles coördineert, op bezoek, het is een aangename dokter die alles grondig uitlegt, en alle vragen zo goed mogelijk beantwoordt. En ze moet ook wel zeggen dat ze het allemaal nog niet goed weten, waar die levercirrose vandaan komt, is niet duidelijk. (voor alle duidelijkheid: door alcohol is het in ieder geval niet!)

Maandagavond 25/08 bij Koen:

Buik heel gezwollen, hartslag te hoog, zuurstofopname te laag (89%, moet eerder tussen de 95 en 100% liggen). Nic weegt ook steeds meer, ondanks het feit dat hij echt wel minder eet. Koen denkt aan hartfalen en wil dat Nic een cardioloog ziet, en dat valt moeilijk anders te organiseren via spoed. Eeklo (Alma) of Gent (Sint-Lucas?). Gent graag. OK, morgenochtend naar spoed dan.

We zijn Gent nog niet uit of Koen belt me: hij voelt zich niet goed bij die 89% saturatie, en zou zich geruster voelen moesten we nu nog naar spoed gaan. Doen we dus.

Daar zijn we vrij snel binnen, gaan we door naar een onderzoekskamer, wordt hij ondervraagd en onderzocht. Al snel krijgt hij extra zuurstof toegediend. Om de zuurstofopname te bekijken, wordt ook bloed afgenomen via een slagader. Er wordt een longfoto gemaakt, en later ook nog een longscan. Rond 23u bel ik Janna uit haar bed (was ondertussen afgesproken) en brengt ze me naar huis. Nic krijgt nog een drain in zijn buik, waarmee 3 liter vloeistof (!!) gedraineerd wordt. Daarna brengen ze hem putje nacht naar een kamer op de dienst Inwendige ziekten. We hebben een goede hospitalisatieverzekering via zijn werk (DKV, the best, hebben we eerder al gezien toen ik ziek was) dus we moeten ons nergens zorgen over maken en een eenpersoonskamer is geen probleem.

Vrijdag 20/08:

Komt hij thuis met opgezwollen benen en enkels en voeten, ik vind het genoeg geweest, maak een afspraak voor ons beiden maandagavond bij onze gewoonlijke huisarts Koen. Tijdens het weekend gaat het eigenlijk elke dag slechter, hij heeft geen pijn of zo, maar voelt zich ongemakkelijk met de gezwollen benen en ook de buik die heel gezwollen aanvoelt. Eigenlijk bouwde die gezwollen buik al een tijdje op, maar we staken dat op een slechte spijsvertering.

De voorhistorie:

Nadat we begin juli op reis vertrokken, werden we allebei ziek. Zware verkoudheid, beetje grieperig, dachten we, maar Nic had ook corona-symptomen, zoals verminderde eetlust en reukzin. De problemen bleven aanslepen, we hebben allebei lang last gehad. Na een week of 3 à 4 was alles ongeveer beter bij mij, maar bij Nic niet. Bij thuiskomt heeft hij last van darmen en maag, gaat naar de groepspraktijk (bij Bert, Koen is met verlof) en die schrijft Nic nog 2 dagen thuis. Ik vind eigenlijk dat hij daarna nog niet goed is, maar hij gaat werken. De symptomen komen en gaan, de hoest komt en gaat, zijn maag en darmen blijven overlast bezorgen. Ik zeg regelmatig: ga naar de dokter, hij zegt dan: nog efkes, het gaat precies wat beter.

Verwante Berichten:

• Geen verwante berichten